Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszystko co musicie wiedzieć: Smash pachnie, jak mięta i dym, a Jackson, jak benzyna i skórzana kurtka

Czyli w skrócie dwa zdania, które wryły mi sie w czaszkę mocniej niż wzory na fizyce, ponieważ można było je znaleźć średnio co 4 zdania

Dawno nie spotkałam się z tak słabą fabułą. Niby romans cały czas podsycany pragnieniem i głównej bohaterki, i jej kochanków, ale żadnych konkretów. Autorka w najlepszym momencie urywała sceny przez co nie tylko zostawiała niedosyt, ale także nie było tak naprawdę wiadomo czy cos sie wydarzyło, i czy teraz uczucia bohaterów uległy zmianie. Jedna wielka klapa, autorka poległa na najprostszym i powtarzającym sie temacie, jakim jest miłość. A o tym jest cała książka! Czyli tak naprawdę ponad 200 stron lania wody i niezdecydowania bohaterki.

„Jak ja go pragnę<333333, ale nie nie moge z nim być!!!, przecież znów zacznie ćpać i mnie zdradzać, wczoraj uderzył mnie w twarz:(((, ale dziś jego włosy układają sie w tak idealne loki, a ja mam na niego taką ochotę:3” nie mogłam sie powstrzymać przed dodaniem emotikonek, w internecie znajdziecie o wiele więcej lepszych fanfiction (za darmo!) niż to, co przedstawiła nam tutaj autorka - swoje wyimaginowane marzenia o rock’n’rollowym życiu ze slashem, gitarzystą gnr.

Przez książkę przebrnęłam w dwa dni, ponieważ nigdy nie zostawiam ich nieskończonych, jednak żałuje każdej minuty i przepraszam moje oczy za męczenie ich po nocy na tak nic niewnosząca lekturę. Pomysł zdecydowanie był, niestety nawet w 5% nie został zrealizowany.

Jeszcze parę krótkich minusów, jezeli kogoś nadal pociąga przeczytanie tego:
- brak rozdziałów, często akapit rozpoczynał znienacka nową sytuacje/dzień
- przez pierwsze 5 stron nie mogłam zrozumieć sposobu pisania autorki, miałam wrażenie, że ta nigdy nie przeczytała żadnej książki. Już tłumacze: dialogi miedzy postaciami zaczynają sie w dziwnych momentach, potem od następnego „-‚’ znów mówi ta sama osoba, a co gorsze trzeba sie wrócić, by rozszyfrować, która z nich w ogóle sie wypowiada - chyba nie muszę tłumaczyć, jak bardzo jest to frustrujące
- koniec książki, na który tak czekałam nie wyjaśnia nic :) jest tylko ostrym spoliczkowaniem cię w twarz i uświadomieniem, że zmarnowałaś/łeś parę cennych godzin
- brak jakiegokolwiek morału czy przesłania, książka nie wnosi nic do życia czytelnika, a wręcz niektórym nastolatkom może zepsuć całkowicie zdrowy rozsądek - jeżeli jesteś zagorzałym molem książkowym nie marnuj swojego czasu

Uwaga +! Tytuły piosenek, z których stworzyłam sobie playliste na spotify. Niestety książki to nie ratuje, wręcz czasem przez głupotę tekstu nie miałam nawet siły czytać słów piosenki, chciałam tylko jak najszybciej przebrnąć do końca.

Myślę, że autorka powinna ograniczyć się do opowiadań w internecie, a te 23zł bardzo chciałabym odzyskać i wydać na coś przyjemnego, np 4 lodowe marzenia w McDonaldzie - to osłodziłoby mi to rozczarowanie.

Wszystko co musicie wiedzieć: Smash pachnie, jak mięta i dym, a Jackson, jak benzyna i skórzana kurtka

Czyli w skrócie dwa zdania, które wryły mi sie w czaszkę mocniej niż wzory na fizyce, ponieważ można było je znaleźć średnio co 4 zdania

Dawno nie spotkałam się z tak słabą fabułą. Niby romans cały czas podsycany pragnieniem i głównej bohaterki, i jej kochanków, ale...

Polecam, a do tego ślicznie wygląda z resztą serii pana Johna

Polecam, a do tego ślicznie wygląda z resztą serii pana Johna

Z akademią wampirów pierwszy raz miałam styczność na obozie sportowym. Koleżanka miała całą pierwszą książkę na telefonie, czytałam ją po nocach, przez co trenerka zakazała używania telefonów po nocach i wszystkie musiałyśmy je oddawać na noc przy następnym wyjeździe, bo chodziłam niewyspana. Przepraszam drużyno!

Cała seria napisana jest idealnie. Nie ma się do czego doczepić. Wśród tylu książek o wampirach, miłości, nastoletnich problemach autorka znalazła złoty środek, swój pomysł i zrealizowała go perfekcyjnie.

Bardzo polecam, nie da się nudzić, a rose nie jest typem bohaterki, który zaczyna irytować, polecam :)

Z akademią wampirów pierwszy raz miałam styczność na obozie sportowym. Koleżanka miała całą pierwszą książkę na telefonie, czytałam ją po nocach, przez co trenerka zakazała używania telefonów po nocach i wszystkie musiałyśmy je oddawać na noc przy następnym wyjeździe, bo chodziłam niewyspana. Przepraszam drużyno!

Cała seria napisana jest idealnie. Nie ma się do czego...