Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W końcu nastał ten dzień, że i ja sięgnęłam po „Dziennik Bridget Jones”. Jest to powieść Helen Fielding z 1996r. (Tylko rok starsza ode mnie!) Uważam, że to absolutny klasyk, po który w pewnym momencie, sięgnie każda kobieta.
Powieść jest o perypetiach tytułowej Bridget Jones. Zaczyna się postanowieniami noworocznymi naszej bohaterki, których dopełnienie nie jest tak łatwe, jak spisanie ich na papierze. Historia jest napisana w formie dziennika i przedstawia nam rok z życia Bridget. To chyba jest w naszych genach, że na jakimś etapie naszego życia zaczynamy prowadzić taki dziennik, prawda drogie Panie? Nasza mistrzyni gotowania, opisuje nam swoją (i naszą) odwieczną walkę z wagą (tym diabelskim urządzeniem), ciężkie życie singla wśród par (tak, my też jesteśmy ludźmi!), no i co jest głównym wątkiem książki, swoje jakże pogmatwane, życie miłosne. Bridget bez ogródek pisze to, co jej leży na sercu (a może na wątrobie?), a z czym chyba każda kobieta (choć w części) się utożsamia. Czytając miałam wrażenie, że niektóre spostrzeżenia Bridget wyciągnęła mi z ust. Dodatkowo (tu się mogę pochwalić) mam dużo lepszy system wstawania i prania niż Bridge! (ha ha, sukces!)
Napisana w lekki sposób, jest doskonała jako czasoumilacz, w te mroźne dni jakie nastały i zapewniam (!) podczas czytania będziecie się śmiały (a może i śmiali), a jeśli nie, to na pewno będziecie się uśmiechać :)

W końcu nastał ten dzień, że i ja sięgnęłam po „Dziennik Bridget Jones”. Jest to powieść Helen Fielding z 1996r. (Tylko rok starsza ode mnie!) Uważam, że to absolutny klasyk, po który w pewnym momencie, sięgnie każda kobieta.
Powieść jest o perypetiach tytułowej Bridget Jones. Zaczyna się postanowieniami noworocznymi naszej bohaterki, których dopełnienie nie jest tak...

Po raz kolejny stwierdziłam, że nadeszła ta chwila, by sięgnąć po Stephana Kinga. Tym razem postawiłam na niezaprzeczalny klasyk, jakim jest „Zielona Mila” z 1996 roku.

Powieść ta jest historią byłego klawisza Paula Edgecombe, pracującego na bloku E w stanowym więzieniu Cold Mountain. Edgecombe opisuje szczególny rok 1932. Szczególny dla niego i jego kolegów: Brutala, Deana, i Harrego, gdy w celach śmierci, siedzieli Eduard Delacroix, Dziki Bill oraz John Coffey. Osadzeni dzielili nie tylko blok E, ale również przeznaczenie – Starą Iskrówę, czekającą na końcu Zielonej Mili. Rok 1932 był wyjątkowy nie tylko ze względu na osadzonych więźniów, ale również pewnego małego gościa – Pana Dzwoneczka, który mimo swoich rozmiarów, odegrał niebagatelną rolę.
Wierzycie w cuda? Bo o tym też jest ta powieść. Jak też o tym, że nie wszystko jest zawsze czarno-białe, jasne i klarowne. King pokazuje, że czyste zło nie musi kryć się w wielkim Murzynie, ale może być wrednym, białym, kurduplem, który jest mocny w gębie, a cienki w nogach. Pokazuje też, że „Każdy musi umrzeć, wiem że nie od tej reguły nie ma wyjątków, ale czasami, Boże mój, Zielona Mila jest taka długa.”
Powieść przybiera formę spisywanych wspomnień klawisza, przeplatanych współczesnymi dla niego wydarzaniem. Wbrew pozorom wszystko tworzy zgraną całość. Czasami są w nas takie historie, które trzeba wypuścić, by osiągnąć spokój ducha.

Po raz kolejny stwierdziłam, że nadeszła ta chwila, by sięgnąć po Stephana Kinga. Tym razem postawiłam na niezaprzeczalny klasyk, jakim jest „Zielona Mila” z 1996 roku.

Powieść ta jest historią byłego klawisza Paula Edgecombe, pracującego na bloku E w stanowym więzieniu Cold Mountain. Edgecombe opisuje szczególny rok 1932. Szczególny dla niego i jego kolegów: Brutala,...

„Miłość jest straszna. Jeśli stanie się narzędziem zła,
może być jedną z najgorszych rzeczy na świecie.”

„Nemezis” to powieść kryminalna wydana w 1971roku. Jest to jedenasta książka o przygodach panny Jane Marple napisana przez Agatę Christie.
Nemezis to grecka bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. W tej powieści tak właśnie panna Marple nazywa samą siebie, jako sprawiedliwość. Akcja powieści zaczyna się podczas wycieczki po starych angielskich posiadłościach i ogrodach. Jednak dla panny Marple nie jest to wycieczka krajoznawcza. Podczas niej ma rozwiązać powierzoną jej zagadkę, której rozwikłanie, być może pomoże pewnemu młodemu mężczyźnie. Na wycieczce Nemezis poznaje dwa starsze małżeństwa – Amerykanów oraz pułkownika z żoną. Panie Barrow i Cooke – przyjaciółki w średnim wieku, młodą Joannę i jej apodyktyczną ciotkę, profesora Wansteada, emerytowaną dyrektorkę szkoły dla dziewcząt pannę Temple i kilku innych, potencjalnie podejrzanych wycieczkowiczów. Podczas pobytu w jednej z miejscowości, będącej na liście wycieczki panna Marple poznaje trzy siostry: Lavinię, Antheę i Clothildę. Podczas krótkiego pobytu w „Starym Dworze” Jane Marple poznaje historię trzech sióstr, która rzuca pewne światło na powierzoną jej zagadkę. W trakcie pobytu w „Starym Dworze” ginie jedna z uczestniczek wycieczki. Morderstwo, czy nieszczęśliwy wypadek? Panna Marple wykorzystując swoje zdolności i powszechne stereotypy o paniach w podeszłym wieku, zdobywa informacje, które pomagają jej w rozwiązaniu zagadki.
Agata Christie to bez wątpienia najbardziej znana na świecie pisarka kryminałów. Jej dzieła uznawane są za klasyki, nie bez przyczyny. W „Nemezis” Christie pokazuje nam śledztwo z bardziej psychologicznej strony niż sensacyjnej, co jednak nie odbiera uroku tej książce. Jest to lekka powieść, doskonała do umilenia wakacyjnej podróży.

„Miłość jest straszna. Jeśli stanie się narzędziem zła,
może być jedną z najgorszych rzeczy na świecie.”

„Nemezis” to powieść kryminalna wydana w 1971roku. Jest to jedenasta książka o przygodach panny Jane Marple napisana przez Agatę Christie.
Nemezis to grecka bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. W tej powieści tak właśnie panna Marple...