Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całą trylogię czytało się bardzo szybko. Przyznam, że miała w sobie coś interesującego, jednak niejednokrotnie łapałam się na tym, że w świecie nakreślonym przez Leigh Bardugo brakowało niekiedy detali, które sprawiają, że czytelnik zatapia się w powieści bez opamiętania, a słowa na papierze przenoszą go w zupełnie inną rzeczywistość. Miałam wrażenie, że niektóre wątki były niedopracowane i pełne błędów logicznych. Akcję poprowadzono trochę zbyt jednostajnie, autorka nie potrafiła do końca zbudować odpowiedniego napięcia. Wiele postaci zostało obdartych z detali, które mogły tchnąć w nie więcej życia. Niektóre wątki przypominały mi inne historie, jak te autorstwa Victorii Aveyard, czy Sarah J. Mass, które zresztą mają bardziej złożoną fabułę. Mimo wszystko cała ta opowieść ma pewien urok i z pewnością dobrze się ją będzie czytało niejednej osobie gustującej w seriach fantasy tego rodzaju. Momentami było zabawnie, bardzo przypadli mi do gustu Mal, Mikołaj i Baghra, żałuję trochę Darklinga, bo miał zadatki na naprawdę ciekawą postać, a został nieco spłaszczony. Trochę mi dziwnie po przeczytaniu ostatniego tomu, bo czuję, że czegoś zabrakło, ale tragedii też nie było.

Całą trylogię czytało się bardzo szybko. Przyznam, że miała w sobie coś interesującego, jednak niejednokrotnie łapałam się na tym, że w świecie nakreślonym przez Leigh Bardugo brakowało niekiedy detali, które sprawiają, że czytelnik zatapia się w powieści bez opamiętania, a słowa na papierze przenoszą go w zupełnie inną rzeczywistość. Miałam wrażenie, że niektóre wątki były...

Zdecydowanie najlepsza część z całej serii. Czytając kilka ostatnich rozdziałów czułam się jakbym jechała prosto w dół kolejką górską. Bardzo przywiązałam się do bohaterów, całość jest napisana w taki sposób, że bardzo łatwo zatracić się w tym świecie. Słowa nie tyle przewijały się na papierze, ile miałam wrażenie, że rzeczywiście uczestniczę w wydarzeniach, pobudzając wyobraźnię do tworzenia całego obrazu. Ilekroć odkładałam książkę, łapałam się na tym, że ponownie brałam ją do ręki, ciekawa, co zaraz się wydarzy i czując potrzebę ponownego wkroczenia do tego świata. Momentami trzymała w napięciu, innym razem roztaczała przed czytelnikiem przerażającą wizję brutalnego świata i ludzkiej obojętności na cierpienie innych, ale także koiła, wzruszała i bawiła. Cieszę się, że trafiła w moje ręce.

Zdecydowanie najlepsza część z całej serii. Czytając kilka ostatnich rozdziałów czułam się jakbym jechała prosto w dół kolejką górską. Bardzo przywiązałam się do bohaterów, całość jest napisana w taki sposób, że bardzo łatwo zatracić się w tym świecie. Słowa nie tyle przewijały się na papierze, ile miałam wrażenie, że rzeczywiście uczestniczę w wydarzeniach, pobudzając...

Nie mogłam się od niej oderwać, wspaniała powieść.

Nie mogłam się od niej oderwać, wspaniała powieść.