Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabo, słabo, bardzo słabo. Ocena 3/10 tylko za te kilka opisów przypadków medycznych. Ktos powie: nie samą medycyna czlowiek żyje, trzeba odreagować. Tak, trzeba odreagować. Ale jeżeli odreagowywanie to bycie cynicznym alkoholiko-ćpuno-dupkiem z kompleksami, to może warto poszukać pomocy u profesjonalisty, zamiast drzeć skierowania od niego?

Słabo, słabo, bardzo słabo. Ocena 3/10 tylko za te kilka opisów przypadków medycznych. Ktos powie: nie samą medycyna czlowiek żyje, trzeba odreagować. Tak, trzeba odreagować. Ale jeżeli odreagowywanie to bycie cynicznym alkoholiko-ćpuno-dupkiem z kompleksami, to może warto poszukać pomocy u profesjonalisty, zamiast drzeć skierowania od niego?

"Pani psycholog miała do mnie kilka zastrzeżeń...ale nikt jej nie brał na poważnie." Autor też nie wziął, a powinien. Od początku opisywał siebie jako osobę, która niekoniecznie radzi sobie sama ze sobą, a porwał się na udzielanie pomocy innym. Książka wypełniona jego zalami, malkontenctwem, mizantropią, nieradzeniem sobie z uczuciami - i okej, gdyby pozycja od razu była reklamowana jako "smutna książeczka o smutnych przeżyciach smutnego człowieka", a nie była. To mocno niepokojące, gdy w niedoskonałym systemie pracują jednostki, które nigdy nie powinny się w nim znaleźć. Reasumując; nie olewajcie opinii psychologa, bo możecie zrobić krzywdę sobie, innym i czytelnikom, jeśli wpadniecie na pomysł przelania swoich frustracji na papier).

"Pani psycholog miała do mnie kilka zastrzeżeń...ale nikt jej nie brał na poważnie." Autor też nie wziął, a powinien. Od początku opisywał siebie jako osobę, która niekoniecznie radzi sobie sama ze sobą, a porwał się na udzielanie pomocy innym. Książka wypełniona jego zalami, malkontenctwem, mizantropią, nieradzeniem sobie z uczuciami - i okej, gdyby pozycja od razu była...

Zanim zaczynam czytać tego typu książki zawsze mówię sobie; ot, kolejny zbiór historii innych ludzi, autor poszedł na łatwiznę, co w tym trudnego, żeby sklecic książka z życiem innych. A potem biję się czytnikiem po głowie :D "Pudło" czyta się świetnie; autorka jest debiutantką, ale w fantastyczny sposób połączyła tych "innych ludzi" w całość. Na każdej ze stron widać jej zaangażowanie w tworzenie - żadne tam suche odbębnienie wizyt, spisanie rozmów po łebkach. Bardzo przyjemny w odbiorze warsztat. A czytnik nie ucierpiał :)

Zanim zaczynam czytać tego typu książki zawsze mówię sobie; ot, kolejny zbiór historii innych ludzi, autor poszedł na łatwiznę, co w tym trudnego, żeby sklecic książka z życiem innych. A potem biję się czytnikiem po głowie :D "Pudło" czyta się świetnie; autorka jest debiutantką, ale w fantastyczny sposób połączyła tych "innych ludzi" w całość. Na każdej ze stron widać jej...