Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna pozycja J, Deavera, którą czyta się jednym tchem.
Nawiązania do "Kolekcjonera kości", ale także do Stiega Larssona (jeden mistrz czytuje drugiego).
Niesamowite zwroty akcji, tempo, ulubieni bohaterowie (Sachs i Rhyme).

Kolejna pozycja J, Deavera, którą czyta się jednym tchem.
Nawiązania do "Kolekcjonera kości", ale także do Stiega Larssona (jeden mistrz czytuje drugiego).
Niesamowite zwroty akcji, tempo, ulubieni bohaterowie (Sachs i Rhyme).

Zapis przeżyć, cierpienia dwoch osob- ukochanego i kochającej. Ksiązka na faktach. Ktora do mnie nie przemowila. Dopiero po ponad połowie książki potrafię wczuć się w uczucia, emocje bohaterow. Przez ciągłe powtarzanie się treści, czuje niedosyt, brakuje mi zakończenia.

Zapis przeżyć, cierpienia dwoch osob- ukochanego i kochającej. Ksiązka na faktach. Ktora do mnie nie przemowila. Dopiero po ponad połowie książki potrafię wczuć się w uczucia, emocje bohaterow. Przez ciągłe powtarzanie się treści, czuje niedosyt, brakuje mi zakończenia.

Zabawna, trafiająca, niestety, w sedno macierzyństwa. Będąc mamą dwuipolletniego dziecka, momentami płakałam ze śmiechu. A najbardziej do mnie trafił cytat "Po śmierci teściowej odtańczę najwspanialszy taniec radości w życiu. Na jej grobie". ; )

Zabawna, trafiająca, niestety, w sedno macierzyństwa. Będąc mamą dwuipolletniego dziecka, momentami płakałam ze śmiechu. A najbardziej do mnie trafił cytat "Po śmierci teściowej odtańczę najwspanialszy taniec radości w życiu. Na jej grobie". ; )