Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka jest jedną z lepszych z gatunku "historyczno-przygodowych". Mimo, że akcja toczy się w samym środku średniowiecza, które nie jest moją ulubioną epoką, naprawdę mi się podobała. Ciekawe, nie czarno-białe postacie (aczykolwiek od razu wiadomo, kto jest ten dobry, a kto ten zły), które zostają w pamięci i wartka akcja to główne plusy tej książki. Wciąga, ale nie aż tak, by nie przerywać czytania. Polecam!

Ta książka jest jedną z lepszych z gatunku "historyczno-przygodowych". Mimo, że akcja toczy się w samym środku średniowiecza, które nie jest moją ulubioną epoką, naprawdę mi się podobała. Ciekawe, nie czarno-białe postacie (aczykolwiek od razu wiadomo, kto jest ten dobry, a kto ten zły), które zostają w pamięci i wartka akcja to główne plusy tej książki. Wciąga, ale nie aż...

Najdziwniejsze książka Schmidt i dla mnie chyba najlepsza. Dużo ładnych zdań, niecodzienny pomysł, wciągająca jak na ten typ książek akcja, trochę rzeczy do przemyśleń. Nie zgadzam się na porównywanie Schmitta z Coelho ponieważ dla mnie Coelho jest dużo bardziej nachalny z wciskaniem czytelnikowi swoich przemyśleń niż autor "Kiedy byłe,m dziełem sztuki". Niektóre opinie zarzucają tej pozycji słabe zakończenie, małoplastyczną wizję głównego bohatera i nie wytłumaczył decyzję oddania się szalonemu artyście. O ile z tym pierwszym się zgadzam, to drugi i trzeci zarzut postaram się odeprzeć. Nie każdemu autorowi zależy na przekazaniu konkretnej wizji świata. Woli on, by napracowała się wyobraźnia czytelnika lub kładzie nacisk na inną wartość niż plastyczne obrazy. Tak tłumaczę sobie słaby opis Adama. Co do niezrozumienia decyzji będą potrzebowała dłuższego wywodu. Jeśli ktoś, jak w książce główny bohater jest w tak głębokiej depresji wywołanej przecietnością, że chce się zabić, to perspektywa nowego, popularnego życia wydaje mu się być korzystna za każdą cenę. Nikt w sytuacji bohatera nie myślałby długofalowo nad konsekwencjami czynu i tego, że może mu się odwidzieć. A jak do propozycji życia w sławie i błogostanie dochodzi jeszcze zaufanie wybawicielowi i chęć zemsty, to zaprzedanie życia nie jest wygórowane... Jako, że piszę z telefonu i nie da się zrobić porządnego akapitu, w ciągu polecam przeczytanie, chociażby żeby wyrobić sobie opinię.

Najdziwniejsze książka Schmidt i dla mnie chyba najlepsza. Dużo ładnych zdań, niecodzienny pomysł, wciągająca jak na ten typ książek akcja, trochę rzeczy do przemyśleń. Nie zgadzam się na porównywanie Schmitta z Coelho ponieważ dla mnie Coelho jest dużo bardziej nachalny z wciskaniem czytelnikowi swoich przemyśleń niż autor "Kiedy byłe,m dziełem sztuki". Niektóre opinie...

"Uciekinierka z San Benito" jest opasłym tomiszczem opisującym losy młodej Cataliny. Dziewczyna jako niemowlę została przyniesiona do klasztoru Świętego Benedyktyna, by później, wskutek drwiącego uśmiechu losu, który jej rozpieszczal nie będzie (bo skąd taka gruba książka), z niego ucieka. To tyle jeśli chodzi o jakże rozbudowany zarys fabuły, a jeśli chodzi o moje odczucia: niektóre wątki były nudne i niepotrzebne, inne czytało się z zainteresowaniem. Postacie były czarno-białe, jak to się zdarza w przypadku tego typu powieści. Pomimo ich zatrważającej ilości (4 strony samych nazwisk) nietrudno było zapamiętać relacje między nimi. Dla mnie duźym zaskoczeniem i plusem było zakończenie książki. I za to poszła gwazda w górę.

"Uciekinierka z San Benito" jest opasłym tomiszczem opisującym losy młodej Cataliny. Dziewczyna jako niemowlę została przyniesiona do klasztoru Świętego Benedyktyna, by później, wskutek drwiącego uśmiechu losu, który jej rozpieszczal nie będzie (bo skąd taka gruba książka), z niego ucieka. To tyle jeśli chodzi o jakże rozbudowany zarys fabuły, a jeśli chodzi o moje...