Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Twórczość Boba Dylana poznałam (o zgrozo!) dopiero niedawno. Nazwisko muzyka wielokrotnie obiło mi się o uszy, ale w mojej głowie pozostawał tylko jedną z wielu postaci, które ukształtowały kulturę lat 60 i które nie różnią się zbytnio od innych znanych wszem i wobec ikon. Jednak po oglądnięciu programu dokumentalnego o muzyce z tamtego okresu, postanowiłam zapoznać się z Dylanem. Koniec końców, zauroczyły mnie jego teksty, ochrypły głos i charakterystyczny dźwięk ostro szarpanej gitary i harmonijki.
Mój znajomy rozczarowany opowiadał mi o męce, z jaką zmagał się z autobiografią Boba. Moim zdaniem, jeżeli interesuje was nie tylko Dylan, ale także muzyka lat 60 to pozycja dla was. Muzyk oszczędnie opowiada o swoim życiu osobistym a skupia się raczej na tym, co zainspirowało go do sięgnięcia po gitarę i samotnego wyjazdu do Nowego Yorku i jak wyglądała jego muzyczna droga. Nazwisk multum, łatwo można się pogubić, ale dla kogoś kto chce powiększyć swoją muzyczną wiedzę to strzał w dziesiątkę. Jednak jeśli oczekujecie opowieści o skandalach i romansach, które miały miejsce wśród artystów tego okresu, możecie się rozczarować.

Twórczość Boba Dylana poznałam (o zgrozo!) dopiero niedawno. Nazwisko muzyka wielokrotnie obiło mi się o uszy, ale w mojej głowie pozostawał tylko jedną z wielu postaci, które ukształtowały kulturę lat 60 i które nie różnią się zbytnio od innych znanych wszem i wobec ikon. Jednak po oglądnięciu programu dokumentalnego o muzyce z tamtego okresu, postanowiłam zapoznać się z...

Naprawdę pozostaje w pamięci. I to na długo. Książka opowiada historię grupy chłopców, którzy przeżyli katostrofę lotniczą. Teraz są uwięzieni na bezludnej wyspie. Tworzą oddziały. Polują, rozpalaja ogień, patrolują plażę... Żyją nadzieją na szybki ratunek. Po pewnym czasie sprawy zaczynają się komplikować. Początkowa sielanka zmienia się w walkę o przetrwanie.

Naprawdę pozostaje w pamięci. I to na długo. Książka opowiada historię grupy chłopców, którzy przeżyli katostrofę lotniczą. Teraz są uwięzieni na bezludnej wyspie. Tworzą oddziały. Polują, rozpalaja ogień, patrolują plażę... Żyją nadzieją na szybki ratunek. Po pewnym czasie sprawy zaczynają się komplikować. Początkowa sielanka zmienia się w walkę o przetrwanie.

Tą książkę czytałam bardzo dawno, najprawdopodobnie w pierwszej klasie podstawówki. Była to jedna z moich pierwszych samodzielnie przeczytanych powieści. Do tej pory ją pamiętam.

Tą książkę czytałam bardzo dawno, najprawdopodobnie w pierwszej klasie podstawówki. Była to jedna z moich pierwszych samodzielnie przeczytanych powieści. Do tej pory ją pamiętam.