-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński1
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać2
-
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
-
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Biblioteczka
Jestem świeżo po przeczytaniu tej książki, którą pochłonęłam w niecałe dwa dni. Fabuła porwała mnie do reszty, nie sposób było przerwać choć na chwilę. Być może przez sposób pisania autorki, gdzie nie było podziałów na rozdziały, a teraźniejszość przeplatana była niechronologicznymi wątkami z przeszłości, czy to z Pomorza, czy też z Afryki. Dlatego nie potrafiłam przerwać, pragnąc poznawać więcej i więcej szczegółów dotyczących tych dwóch skłóconych ze sobą kobiet.
Wciąż widzę Afrykę, jej piękno oraz chorych ludzi na ulicach. Widzę także Elizę, która cierpi w swojej samotności, paradoksalnie nikogo do siebie nie dopuszczając. Książka wywołała we mnie skrajne emocje, dlatego też odkładam ją na półkę i zapewne do niej nie raz wrócę.
Odejmuję gwiazdkę w ocenie za samą końcówkę. Na początku był szok i próba poskładania tego wszystkiego w jedną całość, potem natomiast chciałam przeczytać kilka słów o tym, jak główna bohaterka na to patrzy. Zabrakło mi choćby jednego zdania, które opisywałoby uczucia i przemyślenia Elizy.
Książka tak czy inaczej godna polecenia.
Jestem świeżo po przeczytaniu tej książki, którą pochłonęłam w niecałe dwa dni. Fabuła porwała mnie do reszty, nie sposób było przerwać choć na chwilę. Być może przez sposób pisania autorki, gdzie nie było podziałów na rozdziały, a teraźniejszość przeplatana była niechronologicznymi wątkami z przeszłości, czy to z Pomorza, czy też z Afryki. Dlatego nie potrafiłam przerwać,...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-09-20
Dziś rano skończyłam czytać tę książkę i wciąż nie mogę wyjść z podziwu. Podziwu nad talentem pisarza, który tak prawdziwie opisał całą historię.
Momentami metafory były naciągane, opisy scen erotycznych zbyt wulgarne, ale właśnie to sprawiało, że cała książka jest jeszcze bardziej prawdziwa. Dzięki niej możemy zobaczyć, jak czuje się samotny mężczyzna, o czym myśli i co robi, by samotności uciec. Takich opisów nie znajdziemy w typowej literaturze dla kobiet, gdzie mężczyzna przedstawiony jest w zupełnie inny sposób i (a jakże!) błędny.
Kolejnym świetnym zagraniem autora jest nadanie swojego imienia i nazwiska bohaterowi książki. W ten sposób tracimy poczucie, że jest to zwykła powieść - jest to historia żywego człowieka, takiego samego jak każdy z nas.
Dopiero skończyłam to czytać, a już czuję niedosyt. Naprawdę niezwykła literatura, polecam każdemu.
Dziś rano skończyłam czytać tę książkę i wciąż nie mogę wyjść z podziwu. Podziwu nad talentem pisarza, który tak prawdziwie opisał całą historię.
Momentami metafory były naciągane, opisy scen erotycznych zbyt wulgarne, ale właśnie to sprawiało, że cała książka jest jeszcze bardziej prawdziwa. Dzięki niej możemy zobaczyć, jak czuje się samotny mężczyzna, o czym myśli i co...
Czytałam kilka książek o uzależnieniach, jednak w tej problem narkomanii jest przedstawiony specyficznie. Może właśnie dlatego to pozycja, do której często wracam?
Opisana historia jest do bólu realistyczna. Podobnych rodzin jest wiele, może nawet w naszym sąsiedztwie, mimo iż nie zdajemy sobie z tego sprawy. To poważne problemy (narkomania, brak zrozumienia u najbliższych, alkoholizm), które mogą dopaść każdego, dlatego tak ważnym jest, aby mieć pojęcie o konsekwencjach tych czynów.
Książka Onichimowskiej pokazuje to w sposób tak dogłębny, realny i straszny zarazem, że polecam tę pozycję gorąco. Na pewno każdy człowiek znajdzie tam coś, co sprawi, że po lekturze spojrzy na pewne sprawy inaczej.
Polecam.
Czytałam kilka książek o uzależnieniach, jednak w tej problem narkomanii jest przedstawiony specyficznie. Może właśnie dlatego to pozycja, do której często wracam?
Opisana historia jest do bólu realistyczna. Podobnych rodzin jest wiele, może nawet w naszym sąsiedztwie, mimo iż nie zdajemy sobie z tego sprawy. To poważne problemy (narkomania, brak zrozumienia u najbliższych,...
Kilka razy zaczynałam czytać, jednak do tej pory nie mogłam się zmusić, by książkę skończyć. Ostatecznie jednak mi się to udało - nie lubię zostawiać przeczytanych do połowy pozycji.
Niestety czuję, że w tym czasie mogłabym zająć się czymś pożyteczniejszym. Dlaczego? Bo ta książka nie jest dla mnie żadną literaturą. Już nie chodzi o fabułę, według mnie banalną i bardzo przewidywalną z resztą, ale o sam styl pisania. Na tym poziomie pisarskim nie wydaje się książek, które są bestsellerami. Chyba, że są o seksie - to przecież zawsze się sprzedaje.
Ja jednak odkładam książkę daleko w kąt i nie zamierzam do niej nigdy wracać. A o kolejnych częściach tejże historii nie mam ochoty nawet myśleć.
Kilka razy zaczynałam czytać, jednak do tej pory nie mogłam się zmusić, by książkę skończyć. Ostatecznie jednak mi się to udało - nie lubię zostawiać przeczytanych do połowy pozycji.
Niestety czuję, że w tym czasie mogłabym zająć się czymś pożyteczniejszym. Dlaczego? Bo ta książka nie jest dla mnie żadną literaturą. Już nie chodzi o fabułę, według mnie banalną i bardzo...
Przed referatem nt zabójstwa Kennedy'ego dokładnie zapoznałam się z treścią tej książki, co sprawiło, że bylam przygotowana bardzo dobrze. Mnóstwo ciekawostek i rzetelne informacje o jego życiu są bardzo interesujące, dlatego każdemu, kto chciałby zapoznać się z biografią JFK, polecam tę książkę.
Przed referatem nt zabójstwa Kennedy'ego dokładnie zapoznałam się z treścią tej książki, co sprawiło, że bylam przygotowana bardzo dobrze. Mnóstwo ciekawostek i rzetelne informacje o jego życiu są bardzo interesujące, dlatego każdemu, kto chciałby zapoznać się z biografią JFK, polecam tę książkę.
Pokaż mimo toKsiążkę poleciła mi przyjaciółka mówiąc, że nie pożałuję. I miała rację, bowiem ta historia pochłonęła mnie do reszty. Co prawda patrząc na to z perspektywy czasu, w końcu lekturę skonczyłam ponad dwa lata temu, cała historia młodej dziewczyny przemierzającej odległe i nieznane miejsca wydaje mi się trochę naciągana i naiwna, to jednak miło było przeżywać wszystko razem z bohaterką.
Książkę poleciła mi przyjaciółka mówiąc, że nie pożałuję. I miała rację, bowiem ta historia pochłonęła mnie do reszty. Co prawda patrząc na to z perspektywy czasu, w końcu lekturę skonczyłam ponad dwa lata temu, cała historia młodej dziewczyny przemierzającej odległe i nieznane miejsca wydaje mi się trochę naciągana i naiwna, to jednak miło było przeżywać wszystko razem z...
więcej mniej Pokaż mimo to
Poezja Ginsberga przemawia do mnie całkowicie. Jestem absolutnie zauroczona jego stylem pisania oraz tym, w jaki sposób manipuluje czytelnikiem. W trakcie czytania człowiek odczuwa bardzo dużo skrajnych emocji, których potem przez długi czas nie sposób poskromić. Czytałam niestety na komputerze, ale zrobię wszystko, aby zdobyć tę pozycję i ustawić na półce wraz z innymi genialnymi dziełami.
Poezja Ginsberga przemawia do mnie całkowicie. Jestem absolutnie zauroczona jego stylem pisania oraz tym, w jaki sposób manipuluje czytelnikiem. W trakcie czytania człowiek odczuwa bardzo dużo skrajnych emocji, których potem przez długi czas nie sposób poskromić. Czytałam niestety na komputerze, ale zrobię wszystko, aby zdobyć tę pozycję i ustawić na półce wraz z innymi...
więcej Pokaż mimo to