Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy zamawiałem tę książkę nie zwróciłem uwagi na jej kieszonkowy format, co mnie nieco zaskoczyło gdy otworzyłem paczkę. Gdy dodać do tego, iż liczy około 170 stron, a sporo z nich zadrukowana jest tylko w części (cześć praktycznie pusta) daje nam to wieczór lub maksymalnie dwa lektury. Mało jak za taką cenę.

Nie jest to zła książka, ale bardzo dobra też nie. Ot zbiór historyjek mniej lub bardziej ciekawie opisanych. Myślę, że gdyby trafiła w odpowiednie ręce, na jej podstawie mógłby powstać całkiem dobry film.

Ciężko napisać coś więcej, bo zaraz sama recenzja będzie dłuższa niż recenzowany obiekt xD

Gdy zamawiałem tę książkę nie zwróciłem uwagi na jej kieszonkowy format, co mnie nieco zaskoczyło gdy otworzyłem paczkę. Gdy dodać do tego, iż liczy około 170 stron, a sporo z nich zadrukowana jest tylko w części (cześć praktycznie pusta) daje nam to wieczór lub maksymalnie dwa lektury. Mało jak za taką cenę.

Nie jest to zła książka, ale bardzo dobra też nie. Ot zbiór...

Mniejsze miasta, o których wspomina tytuł książki to miasta, które liczą 20-100 tysięcy mieszkańców oraz te, które liczą powyżej 15 tysięcy mieszkańców i są jednocześnie stolicami powiatów. Oficjalna definicja miasta średniego wyłącza z tej grupy miasta wojewódzkie. W całej Polsce jest 255 takich miejscowości i już z pierwszego zdania książki dowiadujemy się, że połowie z nich grozi ekonomiczno-społeczna tytułowa zapaść.

Na dalszych stronach poznajemy przyczyny tego stanu rzeczy, a także życie codzienne w takim mieście. Autor podzielił reportaże tematycznie - mamy rozdział o historii i przyczynach zapaści, o mieszkaniach, o „rewitalizowaniu” przestrzeni poprzez wycinkę drzew, o stosunku mieszkańców do cudzoziemców. Taki rozstrzał z jednej strony umożliwił mi szerokie spojrzenie na temat, z drugiej jednak miałem wrażenie, że za dużo tego wszystkiego jak na niespełna 250 stron. Jednego wieczoru sięgnąłem po książkę i po kilku minutach dosłownie sprawdziłem czy to ta sama, która czytałem dzień wcześniej bo nagle z upadających zakładów przemysłowych przeniosłem się do opisu ataków rasistowskich na właściciela lokalu z kebabem.

Nie wypisałem sobie nazw miast, o których wspomina autor, więc być może to tylko złudzenie, ale miałem wrażenie, że poruszam się w kółko wokół kilku tych samych. Szkoda, bo skoro już przyjęty został szeroki horyzont, jeśli chodzi o poruszane tematy, równie szeroki mógł być dobór „bohaterów” opowieści.

Niemniej jednak, pomimo powyższych uwag uważam, że to ciekawa książka, dzięki której dowiedziałem się sporo o miastach takich jak Giżycko, Prudnik czy Chełm.

Mniejsze miasta, o których wspomina tytuł książki to miasta, które liczą 20-100 tysięcy mieszkańców oraz te, które liczą powyżej 15 tysięcy mieszkańców i są jednocześnie stolicami powiatów. Oficjalna definicja miasta średniego wyłącza z tej grupy miasta wojewódzkie. W całej Polsce jest 255 takich miejscowości i już z pierwszego zdania książki dowiadujemy się, że połowie z...

Jessica Bruder - Nomadland. W drodze za pracą
Wydawnictwo Czarne

Pierwszy dzień lektury był dla mnie ciężki. Zasypiałem pogrążony w czarnych myślach dotyczących przyszłości, gdzie dzisiejsza praca nie zapewni nam emerytury pozwalającej cieszyć się kilkoma latami spokoju. Gdzie zamiast małego mieszkania w bloku zmuszeni będziemy przenieść się do przyczep i krążyć po świecie szukając dorywczych prac. ZUS już od dawna prognozuje, że nawet osoby nieźle zarabiające otrzymają tzw. resztkę z grosza. Do tego dojdą problemy, z którymi bohaterowie reportażu mieli szczęście jeszcze się nie zetknąć - skutki globalnego ocieplenia.

Myślałem, że sięgam po reportaż, a okazało się, że to powieść dystopijna.

Jednak wraz z kolejnymi rozdziałami nabrałem nieco optymizmu. Nomadzi pomimo przeciwności losu nie tracą rezonu i nie tylko „trwają”, ale też nie porzucają marzeń. Kroczą ku ich realizacji małymi krokami. Jest to możliwe dzięki dwóm rzeczom - po pierwsze umiejętności dostosowania się do sytuacji, po drugie wsparciu społeczności.

I to o tym jest opowieść. Po pierwsze o sile jaką daje nam zdolność adaptacji - mechanizmy w głowie, które niezależnie od sytuacji mówią nam „ok, jest jak jest, musimy dać radę więc zrób krok w przód, a potem drugi”. Po drugie o tym jak wiele można zdziałać gdy nie jesteśmy sami. Nomadzi wzajemnie się wspierają, udzielają sobie porad i pomocy. Ktoś umie szyć, ktoś inny naprawić koło, a ktoś inny zorganizuje zbiórkę w sieci dla kolegi, który popadł w finansowy dołek. Tworzą quasi plemiona, które pozwalają im osiągnąć dużo więcej niż gdyby działali w pojedynkę.

W dyskusjach o mediach społecznościowych często pojawia się zarzut, że wbrew swojej nazwie rozbijają społeczności i sprawiają, że człowiek czuje się samotny. Ale jeśli ich mądrze użyć można osiągnąć odwrotny efekt, czego dowód dają bohaterowie książki - to fora, czaty, Facebook scalają członków grupy, nawet jeśli rozsiani są setki kilometrów od siebie.

Bardzo dobra książka. Polecam.

Jessica Bruder - Nomadland. W drodze za pracą
Wydawnictwo Czarne

Pierwszy dzień lektury był dla mnie ciężki. Zasypiałem pogrążony w czarnych myślach dotyczących przyszłości, gdzie dzisiejsza praca nie zapewni nam emerytury pozwalającej cieszyć się kilkoma latami spokoju. Gdzie zamiast małego mieszkania w bloku zmuszeni będziemy przenieść się do przyczep i krążyć po świecie...