Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No cóż...zawiodłam się na tej książce. O ile pierwszą czytałam z zapartym tchem i "chłonęłam" ją, szczerze mówiąc, o tyle ta część nie miała w sobie tego uroku i była po prostu nudna.
Wybrać siostrę czy Blaire ? Nannete, ale ciebie też kocham, tylko innego rodzaju miłością...No błagam, takie problemy ? To brzmi jak zdania z jakiegoś żałosnego i śmiesznego horroru.
Pierwsza część - mega.
Druga - porażka.
Dziękuję i pozdrawiam.

No cóż...zawiodłam się na tej książce. O ile pierwszą czytałam z zapartym tchem i "chłonęłam" ją, szczerze mówiąc, o tyle ta część nie miała w sobie tego uroku i była po prostu nudna.
Wybrać siostrę czy Blaire ? Nannete, ale ciebie też kocham, tylko innego rodzaju miłością...No błagam, takie problemy ? To brzmi jak zdania z jakiegoś żałosnego i śmiesznego horroru.
Pierwsza...

Po przeczytaniu tej pozycji mam mieszane uczucia. Z jednej strony opisana została tutaj wspaniała, ale jednocześnie banalna i przewidywalna miłość. Starszy czytelnicy pewnie powiedzą, że dlatego tak myślę, iż jestem jeszcze młodą i niedoświadczoną nastolatką. Bo pewnie tak jest, ale przeczytałam wiele, że tak powiem, dojrzałych romansów, a ten nie powalił mnie na kolana. To, że jestem nastolatką nie oznacza, że oczekuję TAK BARDZO nieprzewidywalnej miłości, która wręcz powala. Fakt faktem, że książka "Tak blisko..." kierowana jest raczej do studentów. Jednak myślałam, że nie będzie aż tak dużej przepaści między tą grupą wiekową, a licealistkami - w moim przypadku.
Najbardziej irytowało mnie to, że główni bohaterowie w ogóle się nie znali, nie rozmawiali ze sobą, nie spotykali się, a mimo to pożądali siebie i chcieli "to" robić. Nawet w "romansidłach", jak to niektórzy mówią, akcja dzieje się całkiem inaczej, a romans - sama nazwa mówi - romans musi być, musi kwitnąć, rozwijać się ! A tu mi niestety tego zabrakło...
Moja ogólna opinia to "przeciętna", gdyż coś tam jednak się dzieje, wątek miłosny jest, ale jak dla mnie niedopracowany.
Może najważniejszym tematem w tej książce był temat gwałtu ? Od tej strony należałoby inaczej zinterpretować tę książkę ; ja zaś skupiłam się na wątku miłosnym
Dziękuję za uwagę. Tyle ode mnie.

Po przeczytaniu tej pozycji mam mieszane uczucia. Z jednej strony opisana została tutaj wspaniała, ale jednocześnie banalna i przewidywalna miłość. Starszy czytelnicy pewnie powiedzą, że dlatego tak myślę, iż jestem jeszcze młodą i niedoświadczoną nastolatką. Bo pewnie tak jest, ale przeczytałam wiele, że tak powiem, dojrzałych romansów, a ten nie powalił mnie na kolana....

Cudo, cudo, cudo! Zakochałam się w tej serii <3 Tyle w temacie. Chyba nie muszę pisać czy polecam :D
P.S No dobra, jest jedna wada : Lugh. I jego o 180 stopni zmiana charakteru. Prawie cały czas mnie irytował. Wymądrzał się na temat Jacka i w ogóle.. Ugh.
Ale poza tym - napiszę to jeszcze raz - cuuuudoooo !!! ^^
Nie mogę się doczekać trzeciej części serii.
Pani Moiro Young - wielkie brawa.

Cudo, cudo, cudo! Zakochałam się w tej serii <3 Tyle w temacie. Chyba nie muszę pisać czy polecam :D
P.S No dobra, jest jedna wada : Lugh. I jego o 180 stopni zmiana charakteru. Prawie cały czas mnie irytował. Wymądrzał się na temat Jacka i w ogóle.. Ugh.
Ale poza tym - napiszę to jeszcze raz - cuuuudoooo !!! ^^
Nie mogę się doczekać trzeciej części serii.
Pani Moiro Young...