Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Była piękna i wiedziała o tym, ale nie posługiwała się urodą jak bronią. Wygląd stanowił po prostu część samej Olivii, równie naturalną, jak to, że miała ręce, stopy, palce... Była piękna, a on jej pragnął.

Była piękna i wiedziała o tym, ale nie posługiwała się urodą jak bronią. Wygląd stanowił po prostu część samej Olivii, równie naturalną, ja...

Podniósł na nią wzrok i wtedy stało się coś niezrozumiałego, wręcz niemożliwego do opisania. Ich spojrzenia spotkały się i chociaż było tak ciemno, że nie widziała jego oczu koloru gęstej, ciepłej czekolady - i tak wiedziała. I czuła. A wtedy zaparło jej dech w piersiach. Po prostu przestała oddychać. Straciła równowagę. Opadła na krzesło i na chwilę usiadła, zastanawiając się, dlaczego tak szybko bije jej serce. Nic nie zrobił, tylko na nią spojrzał. A ona... ona... Ona prawie zemdlała.

Podniósł na nią wzrok i wtedy stało się coś niezrozumiałego, wręcz niemożliwego do opisania. Ich spojrzenia spotkały się i chociaż było tak ...

- Czy mogę panu zaufać? - Może pani - powiedział. - Chociaż, jak pewnie zdążyła się już pani zorientować, nigdy nie należy ufać dżentelmenowi, który mówi, że można mu ufać.

- Czy mogę panu zaufać? - Może pani - powiedział. - Chociaż, jak pewnie zdążyła się już pani zorientować, nigdy nie należy ufać dżentelmenow...

Przypomniała sobie, jak się uśmiecha. Przypomniała sobie, jak się śmieje. I ujrzała jego oczy, a przez nie jego duszę, kiedy mówił, że ją kocha. - Ufam ci - wyszeptała. Harry jej nie usłyszał, ale to nie miało znaczenia. Nie kierowała tych słów do niego. Mówiła do siebie.

Przypomniała sobie, jak się uśmiecha. Przypomniała sobie, jak się śmieje. I ujrzała jego oczy, a przez nie jego duszę, kiedy mówił, że ją ko...

Człowiek, który ma na imię John, nie przestanie kochać swojej żony tylko dlatego, że nie jest najpiękniejszą kobietą w pokoju. Albo najmłodszą. Albo najmniej oczytaną. Człowiek o imieniu John kocha na zawsze.

Człowiek, który ma na imię John, nie przestanie kochać swojej żony tylko dlatego, że nie jest najpiękniejszą kobietą w pokoju. Albo najmłods...

- A czego małżeństwo nauczyło panią o pożądaniu? - zapytał, sam zaskoczony chrapliwością swego głosu. - Czego pani chce, madame? Coś się zmieniło w jej oczach. Na moment spoważniały. - Poppy? - spytał. - Czego chcesz? Jeszcze raz podniósł do ust jej dłoń. Samo dotknięcie wargami jej skóry sprawiło, że zadrżał, niczym rasowy koń, czekający na linii startu. - Ciebie. Powiedziała to miękko i posłała mu jedno z tych dwuznacznych, mrocznych, niebezpiecznych spojrzeń. - Chcę Ciebie.

- A czego małżeństwo nauczyło panią o pożądaniu? - zapytał, sam zaskoczony chrapliwością swego głosu. - Czego pani chce, madame? Coś się zmi...