Jesteśmy społecznością, która kocha książki

#Krewipopiół #Jenniferlarmentrout
Opis:
Jest to historia Poppy, dziewczyny wybranej przez bogów, nadziei ludu, przeznaczonej do rzeczy wielkich i podniosły. Przez całe życie była niczym kanarek w klatce, piękna, lecz pozbawiona wolności. Na co dzień wraz z welonem, zakrywającym jej twarz, nosi miano Panny. NAtomiast po zmroku wymyka się ze swoich komnat by pomagać ludziom w najtrudniejszej chwili czyli w momencie śmierci, którą ona musi zadać by uśmierzyć ból ”denata”. Poppy żyje w świecie pełnym istot podobnych do wilkołaków i wampirów. Każdego dnia grozi jej ogromne niebezpieczeństwo z każdej strony- dworu, jak i wrogów królestwa.
Podczas jednej ze swoich eskapad trafia do podrzędnej speluny, gdzie alkohol i uciechy cielesne nie są obce stałym bywalcom. Tam przypadkiem trafia w ramiona przystojnego Hawke’a, czyli jednego z królewskich strażników. I tu zaczyna się cała zabawa.

Opinia:
Zacznę od tego, że wcześniej nie miałam styczności z twórczością tej autorki. Sięgnęłam po ten tytuł z czystej ciekawości. Mega zachęciła mnie fali pozytywnych opinii koleżanek po fachu oraz liczne filmiki na zagranicznym TikToku. Przyznaje zaczynając nie wiedziałam jaki jest zarys fabuły (coś tam przez mgle pamietałam).
Na samym początku miałam ogromne trudności by wkręcić się w ten świat oraz fabułę. Koniec końców mam poczucie, że świat praktycznie nie został mi przedstawiony, ani zbudowany. Wiem, że gdzieś tam jest stolica, po drodze lasy i niebezpieczeństwa… i tyle z tego świata by było. Smutne. #TeamMapyWKsiążkach

Tytułowa “Krew i popiół” w całej książce pojawia się może ze 2-3 razy,a cały konflikt gatunkowo-polityczny w moim odczuciu został mocno zmarginalizowany i potraktowany po macoszemu, przez co podczas scen walk, ataków itp. nie do końca wiedziałam z czym bohaterowie walczą.
Słownictwo. Wraz z rozwojem akcji mamy dość specyficzne nazewnictwa w kontekście tytułów szlacheckich, gatunków, funkcji itp. Ogólnie nazwy własne sprawiały mi co jakiś czas trudność. Być może wynikało to z faktu, iż miałam dłuższą przerwę w czytaniu i nie pamiętałam definicji słów lub z tego, że niedostatecznie zostały one objaśnione przez autorkę (ciężko stwierdzić).

Muszę zaznaczyć, że nie jestem fanką ogólnie motywu poniżania kobiet i traktowania ich jako istoty słabsze od mężczyzn, a ów wątek się tu pojawi. Poppy jako Panna musi być cnotliwa, większość czasu milczeć, izolować się od ludzi oraz być posłuszna księciu, który jest jej zwierzchnikiem i tyranem w jednym (przemoc). Dodajmy do tego mizoginię i fanatyzm religijny i bum mamy mieszankę, która doprowadza mnie do szału. Dlatego też tak bardzo kibicowałam głównej bohaterce w momentach jej buntu (o czym więcej za chwilę).
Trochę tak jak @strefaczytacza mówił w swoim filmie mamy tu podobny motyw do #PowieśćPodręcznej gdzie kobieta jest narzędziem, które ma swoją powinność ku “dobru wspólnemu”. Przerażający koncept odczłowieczania istoty ludzkiej. #ihateit

Skoro już poruszyłam temat głównej bohaterki to pociągnę go dalej. Poppy jest silną postacią kobiecą, która mimo zakazów uczyła się latami sztuk walki, opuszcza komnaty by pomagać ludziom lub by po prostu poznawać świat, który na co dzień jest owocem zakazanym. Innymi słowy pod welonem skromności i pobożności kryje się kawał świetnej baby, której nie da się nie lubić. Miło było wreszcie czytać losy bohaterki, która nie irytowała mnie, ba czasami jej niewinność w niektórych sprawach była urocza.
W kontrze, a raczej do pary mamy Hawke’a, który z jednej strony jest świetnym wojownikiem, strażnikiem,a z drugiej lovelasem, zbereźnikiem, podrywaczem, natomiast z trzeciej strony jest ogromnie wspierający, pomocny i troskliwy. Wow. Chciałoby się powiedzieć, że idealny książkowy crush… do czasu. Taaa stracił wiele w moich oczach. (spoilery, więc więcej nie powiem).


Główną osią fabuły i powodem dla którego ta seria cieszy się takim zainteresowaniem jest wątek romantyczny między tą dwójką. Na początku mamy lekkie love-hate spowodowane m.in. ich rolami słonecznymi na tym etapie. Później zaczynamy wraz z bohaterami romantycznie raczkować.Trochę przypominało bo obserwowanie pary nastolatków, którzy uczą się fizyczności. A później to zaczęło się robić ostro…Ogólnie autorka ma pewną lekkość w pisaniu scen łóżkowych (na początku), lecz nie boi się pojechać po bandzie (na końcu). Nie do końca czuje, że to moje klimaty.
Cała ich relacja pod względem psychicznym ogromnie mi się podobała, gdyż byli dla siebie ogromnym wsparciem, uczyli się siebie nawzajem, było w tym dużo obopólnego szacunku itp. Czyli coś co uwielbiam w romansach.

Ogólnie mam pewnego rodzaju love-hate z tą książką. Jest mnóstwo minusów w niej jak np. to że dopiero po 200 stronach zaczyna się prawdziwa, ciekawa i wciągająca akcja, które dosłownie doprowadziły mnie do furii. Lecz na niektóre z nich potrafię przymknąć oko pop pryzmatem sympatii do bohaterów. Dlatego też koniec końców ciężko było mi ocenić ten tytuł. Po dłuższym zastanowieniu dochodzę do wniosku iż “Krew i Popiół” zasługują ode mnie na (5,5/10) Już na tym etapie wiem, iż nie sięgnę po kontynuację.
Podsumowujac, jesli chodz część z tego co tu napisałam Was zainteresowała to być może jest znak, iż warto dać mu szansę. Jak mówiła @edwordsbooks “Twórczość tej autorki się kocha, albo nienawidzi”

#Krewipopiół #Jenniferlarmentrout
Opis:
Jest to historia Poppy, dziewczyny wybranej przez bogów, nadziei ludu, przeznaczonej do rzeczy wielkich i podniosły. Przez całe życie była niczym kanarek w klatce, piękna, lecz pozbawiona wolności. Na co dzień wraz z welonem, zakrywającym jej twarz, nosi miano Panny. NAtomiast po zmroku wymyka się ze swoich komnat by pomagać ludziom w...

czyli zbiór wywiadów z seksualogami, medagigami, psychologami i psychiatrami.
.
"Nie można myśleć o seksualności jako o odrębnej wyspie oderwanej od reszty świata". Seksualność to nieodłączną część nas samych jak ręką czy noga. Zamiast walczyć z nią, spróbujmy ją zrozumieć. Spróbujmy zrozumieć samych siebie.
.
PORUSZANE TEMATY:
•Brak- "nie mam ochoty na seks"
•Szczerość- "mam swoje granicę i będę się ich trzymać"
•Krzyk- "zaburzenia osobowości wpływają na seks"
•Nadzieja- "depresja i seksualność"
•Tajemnica- "kobiety vs HIV"
•Blizna- "przeszłość, którą chcemy przepracować"
•Autoagresja
•Wada serca- "moc singielki po zawale"
•Gra- "terapia w związku"
•Lęk- "aseksualne dzieci vs seksualizacja"
•Bezradność- "bóle miejsc intymnych u dzieci"
•Złość- "molestowanie w dzieciństwie, w pływ na dorosłe życie"

Przyznam szczerze, że bardzo ciężko było mi zrecenzować ten tytuł, przez tak liczne tematy jakie porusza oraz przez emocje jakie we mnie wzbudza. Podczas lektury narodziło się w moim notatki kilka myśli.
.
Np. Najważniejsza zasada seksualności: "ja mam inaczej niż ty". Każda z nas jest odrębną jednostką i nie należy o tym zapominać.
.
Według mnie jest to książka, którą każdy powinien sam doświadczyć. Najbardziej polecam nieco starszym czytelniką przez wzgląd np. na temat seksualności po 40 roku życia, który ma miejsce w jednym z rozdziałów. (7/10⭐)

czyli zbiór wywiadów z seksualogami, medagigami, psychologami i psychiatrami.
.
"Nie można myśleć o seksualności jako o odrębnej wyspie oderwanej od reszty świata". Seksualność to nieodłączną część nas samych jak ręką czy noga. Zamiast walczyć z nią, spróbujmy ją zrozumieć. Spróbujmy zrozumieć samych siebie.
.
PORUSZANE TEMATY:
•Brak- "nie mam ochoty na seks"
•Szczerość-...

Według mnie pewność siebie bierze się z samoakceptacji i zrozumienia swojego ciała. Możemy budować swoją pewność siebie dzięki tego typu, dość niepozornym książką.
.
Bardzo często bark pewności siebie wynika np. z braku zrozumienia swojego ciała. Autorka dzięki ankiecie przeprowadzonej na 16K kobiet odkrywa przed czytelnikiem m.in. lęki, kompleksy i problemy z którymi mierzy się (lub dobiero będzie się mierzyć) każda z nas. Wyjaśnia nam podstawy biologii (kobiecy układ rozrodczy), obala mity ("pękająca" błona dziewicza) i co najważniejsze edukuje, że wszystko jest naturalne i nie trzeba się bać swojego ciała (i swoich potrzeb).
.
Na dzień dzisiejszy jest to chyba moja ulubiona książka ze wszystkich, które czytałam w tej kategorii poradników/podręczników.
.
Dla kogo jest ta książka? DLA KAŻDEGO! Nie ważne czy jest się młodym, czy startym, kobietą czy mężczyzną. Wiedza zawarta w tej książce przyda się każdemu z nas. (7/10⭐) Ogromnie polecam!
PS Warto dzielić się z bliskimi (mamą, siostrą, przyjaciółką) tego typu literaturą ❤️

Według mnie pewność siebie bierze się z samoakceptacji i zrozumienia swojego ciała. Możemy budować swoją pewność siebie dzięki tego typu, dość niepozornym książką.
.
Bardzo często bark pewności siebie wynika np. z braku zrozumienia swojego ciała. Autorka dzięki ankiecie przeprowadzonej na 16K kobiet odkrywa przed czytelnikiem m.in. lęki, kompleksy i problemy z którymi...