Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudna, bolesna historia o samotności mężczyzny, który traci żonę w strasznych okolicznościach. W tle konflikt na Bliskim Wschodzie.
Egzotyczna, bo trudno sobie wyobrazić, że nasz współmałżonek wysadza się wśród tłumu ludzi. Jednocześnie bardzo aktualna i uniwersalna pod względem przeżywanej tragedii. Bardzo dobra.

Trudna, bolesna historia o samotności mężczyzny, który traci żonę w strasznych okolicznościach. W tle konflikt na Bliskim Wschodzie.
Egzotyczna, bo trudno sobie wyobrazić, że nasz współmałżonek wysadza się wśród tłumu ludzi. Jednocześnie bardzo aktualna i uniwersalna pod względem przeżywa...

Rozwiń

Zwiń

Nie wiem, kiedy pochłonęłam niemal 500 stron tej historii. Wiem natomiast, co mnie w niej zatrzymywało i nie pozawalało jej odłożyć- głębokie poczucie, że coś tu jest nie tak. Jakby czytelnikowi brakowało danych i za wszelką cenę próbował czytając, poskładać historię i ocenić, kto jest dobry? Kto mówi prawdę?
Świetna, hermetyczna, doskonale nakreśleni bohaterowie, uwierzyłam w ich autentyczność.

Nie wiem, kiedy pochłonęłam niemal 500 stron tej historii. Wiem natomiast, co mnie w niej zatrzymywało i nie pozawalało jej odłożyć- głębokie poczucie, że coś tu jest nie tak. Jakby czytelnikowi brakowało danych i za wszelką cenę próbował czytając, poskładać historię i ocenić, kto jest dob...

Rozwiń

Zwiń

Przeczytałam bardzo wiele książek o umieraniu i niezmiennie mam problem z ocenianiem ich. Nie wydaje mi się bowiem, żeby temat żałoby i tego, jak przechodzi ją autor, podlegał opiniowaniu kogokolwiek.
"Nieumieranie" jest inne. To świadectwo przeżyć autorki. Surowe, pozbawione rozdrapywania rany i zrywania strupa, świadectwo matki, która straciła jedynego syna. Dla mnie ta książka to jak zajrzenie w autoterapię autorki. Trudna, bolesna ale wierzę również, że znajdą się tacy czytelnicy, którzy odnajdą w niej nadzieję i sposób na ukojenie w żałobie.

Przeczytałam bardzo wiele książek o umieraniu i niezmiennie mam problem z ocenianiem ich. Nie wydaje mi się bowiem, żeby temat żałoby i tego, jak przechodzi ją autor, podlegał opiniowaniu kogokolwiek.
"Nieumieranie" jest inne. To świadectwo przeżyć autorki. Surowe, pozbawione ro...

Rozwiń

Zwiń

To była doskonała przygoda. Dystopia tak realna, bolesna i jednocześnie zaskakująco... współczesna.
Jak jedna osoba mogła wymyślić genialnych "Kosiarzy" i "Podzielonych"?
Ogrom zwrotów akcji, bohaterowie, których do końca nie da się określić jako złych lub dobrych. Zakończenie, którego nie da się przewidzieć.
Idea rozszczepienia na której opiera się cała historia jest jednocześnie nierealna i przerażająco możliwa.
Nie mogłam się oderwać. Chcę więcej!

To była doskonała przygoda. Dystopia tak realna, bolesna i jednocześnie zaskakująco... współczesna.
Jak jedna osoba mogła wymyślić genialnych "Kosiarzy" i "Podzielonych"?
Ogrom zwrotów akcji, bohaterowie, których do końca nie da się określić jako złych lub dobrych. Z...

Rozwiń

Zwiń

Piękna, ciepła i na jeden wieczór. Taki po ciężkim dniu, w którym sabotujemy siebie i jesteśmy dla siebie niedobre. Autorka, bazując na swoich doświadczeniach i czerpiąc z teorii uważności, medytacji i jogi napisała lekcje, które czyta się jak opowieść najlepszej przyjaciółki. Z dużą wnikliwością i uważnością przygląda się swojej codzienności, z której wyciąga bardzo przystępne wnioski.
Książka, która realnie podnosi na duchu.

Piękna, ciepła i na jeden wieczór. Taki po ciężkim dniu, w którym sabotujemy siebie i jesteśmy dla siebie niedobre. Autorka, bazując na swoich doświadczeniach i czerpiąc z teorii uważności, medytacji i jogi napisała lekcje, które czyta się jak opowieść najlepszej przyjaciółki. Z dużą wnikl...

Rozwiń

Zwiń

Dla mnie, psychologa, koncept terapii systemowej, traktowania problemów jednostki w kontekście choroby całego systemu, jest przełomowy i niejednokrotnie wydaje się jedynym rozwiązaniem.
"Rodzinna karuzela" doskonale pokazuje niuanse terapii rodzinnej. Autorzy postarali się, by książkę czytało się niemal jak fabularną historię.
Na naszych oczach dokonuje się rozbiór rodzinnych trudności, które ujawniają się czasami pod zupełnie nieoczekiwanymi słowami i gestami.
Bardzo ważna, dla mnie fascynująca.

Dla mnie, psychologa, koncept terapii systemowej, traktowania problemów jednostki w kontekście choroby całego systemu, jest przełomowy i niejednokrotnie wydaje się jedynym rozwiązaniem.
"Rodzinna karuzela" doskonale pokazuje niuanse terapii rodzinnej. Autorzy postarali się, by k...

Rozwiń

Zwiń