Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opal i bursztyn to pierwsza para, agatu w B głosy, wilka awatara, duet- solutio!- z akwamarynem, za nimi z mocą szmaragd z cytrynem, karneole bliźniacze to Skorpion, ósmy jest jadeit, digestion. W E-dur czarny turmalin pobrzmiewa, w F blask szafiru jasny olśniewa i diament, z nimi prawie w rzędzie, jedenaście i siedem, Lew poznany będzie. Projectio! Czas płynie strumieniem, rubin to początek lecz i zakończenie.

Opal i bursztyn to pierwsza para, agatu w B głosy, wilka awatara, duet- solutio!- z akwamarynem, za nimi z mocą szmaragd z cytrynem, karneol...

Nie mogła powiedzieć, by miejsce pracy miała dobrze zorganizowane. Stanowiło raczej antytezę tego, co proponowała japońska koncepcja 5S, leżąca u podwalin korporacyjnej egzystencji. Sortowanie, systematyka, sprzątanie, standaryzacja, samodyscyplina. To miało zapewniać najwyższą efektywność pracy, przynajmniej według guru zarządzania, Takashiego Osady. Według Chyłki lepiej sprawdzała się koncepcja 1B. Jeden burdel.

Nie mogła powiedzieć, by miejsce pracy miała dobrze zorganizowane. Stanowiło raczej antytezę tego, co proponowała japońska koncepcja 5S, leż...

- Napełniłam więc swój bak wystarczającą ilością tequili, by przełączyć się na tryb czarującej uprzejmości. - Nie masz takiego trybu.

- Napełniłam więc swój bak wystarczającą ilością tequili, by przełączyć się na tryb czarującej uprzejmości. - Nie masz takiego trybu.

- Pani Chyłka? - Wystarczy Chyłka - odparła pod nosem - Przez "panią" czuję się, jakbym miała zaraz zaczynać poszukiwania męża, imienia dla dziecka, żłobka i potencjalnego przedszkola.

- Pani Chyłka? - Wystarczy Chyłka - odparła pod nosem - Przez "panią" czuję się, jakbym miała zaraz zaczynać poszukiwania męża, imienia dla ...

Od Chyłki do zmyłki niedaleko. Nazwisko zobowiązuje.

Od Chyłki do zmyłki niedaleko. Nazwisko zobowiązuje.

- Okej - rzuciła. - Zacznijmy od czarnej róży. - Hę? - mruknął Oryński, nie podnosząc wzroku znad frutti di mare, - Wiem, brzmi jak nazwa burdelu, szczególnie jeśli jesteś facetem na głodzie. Jak ty, Zordon.

- Okej - rzuciła. - Zacznijmy od czarnej róży. - Hę? - mruknął Oryński, nie podnosząc wzroku znad frutti di mare, - Wiem, brzmi jak nazwa bu...

- Nie wiem, kiedy stałeś się takim pesymistą, ale... - Ja też nie - odparł pod nosem Kordian. - Może w momencie, kiedy uświadomiłem sobie, że po śmierci na pewno pójdę prosto do nieba, bo całe moje życie jest piekłem.

- Nie wiem, kiedy stałeś się takim pesymistą, ale... - Ja też nie - odparł pod nosem Kordian. - Może w momencie, kiedy uświadomiłem sobie, ż...

- Cóż... nie będziesz miała łatwo. - Ano nie. W dodatku przez najbliższe trzy lata będę się starała nauczyć go dawać głos - mruknęła z niechęcią. - A przez następne dziesięć będę robiła wszystko, by się zamknął.

- Cóż... nie będziesz miała łatwo. - Ano nie. W dodatku przez najbliższe trzy lata będę się starała nauczyć go dawać głos - mruknęła z niech...

- Idziesz, Zordon? - Idę, idę - odparł, strzepując trochę błota. - To przyspiesz, bo mój instynkt mówi mi że trafimy jak dzik w sosnę. Oryński pokręcił głową. - Sama wymyślasz te porównania? - Nie.

- Idziesz, Zordon? - Idę, idę - odparł, strzepując trochę błota. - To przyspiesz, bo mój instynkt mówi mi że trafimy jak dzik w sosnę. Oryńs...