Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Próbowałam podchodzić do tej książki niezbyt sceptycznie po przeczytaniu różnych komentarzy i opinii. Jak zwykle towarzyszyła mi myśl: "Przeczytam to się przekonam". No więc, w wolnej chwili wypożyczyłam ją z biblioteki i zabrałam się do konsumpcji.
Pierwsze na co wpadniemy po otwarciu książki to oczywiście prolog. Według mnie był to jeden z ciekawszych momentów utworu. Kolejne rozdziały ukazywały styl pisania, który nie do końca mi się podobał. Autorka miała swoje lepsze i gorsze chwile. Olivier wydaje mi się najlepiej wykreowaną psychologicznie postacią, niestety pod koniec książki zostało to zniszczone, a on sam dołączył do swoich jakże "płaskich" kolegów i koleżanek. Od początku miałam wrażenie, że książka została napisana przez osobę niedojrzałą, dodatkowo to poczucie nasilał fakt, że stworzyła ją 17-latka (oczywiście jest to uwzględnione na odwrocie tomu). To tego dochodzą dziesiątki powtórzeń tych samych słów (np. złoty, niemożliwe, dziwne), było to kompletnie niepotrzebne.
Więc czy mogę coś pochwalić? Jasne. Pomysł był dobry. Myślę, że gdyby było to lepiej napisane i bardziej przemyślane byłaby to fajna książka dla nastoletnich czytelników. No i okładka jest bardzo ładna.
Naprawdę byłam ciekawa jak może wyglądać książka stworzona przez moją (prawie) rówieśniczkę. Czy się zawiodłam? Nie. Żeby się zawieść najpierw trzeba mieć oczekiwania. Ja ich nie miałam. Chciałam tylko sprawdzić co może mieć do powiedzenia 17-letnia debiutantka.

Próbowałam podchodzić do tej książki niezbyt sceptycznie po przeczytaniu różnych komentarzy i opinii. Jak zwykle towarzyszyła mi myśl: "Przeczytam to się przekonam". No więc, w wolnej chwili wypożyczyłam ją z biblioteki i zabrałam się do konsumpcji.
Pierwsze na co wpadniemy po otwarciu książki to oczywiście prolog. Według mnie był to jeden z ciekawszych momentów utworu....

Spokój i harmonia, którą znamy z poprzednich tomów została zastąpiona obrazem okrucieństwa, śmierci, a nawet zdrady.
W trzecim tomie wszystko potoczyło się bardzo szybko. Momentami nie mogłam oderwać się od lektury, trzymała w napięciu i pobudzała moją ciekawość. Kolejne przeczytane rozdziały tylko robiły mi ochotę na następne, następne i następne. Tom z pewnością jest o wiele lepszy od poprzednich. Wątków było dość sporo, więc podziwiam autora za poskładanie tego wszystkiego w całość.
Zakończenie pozostawia w głowie nadzieję na lepsze jutro. Oby nie przeminęła zbyt szybko.

Spokój i harmonia, którą znamy z poprzednich tomów została zastąpiona obrazem okrucieństwa, śmierci, a nawet zdrady.
W trzecim tomie wszystko potoczyło się bardzo szybko. Momentami nie mogłam oderwać się od lektury, trzymała w napięciu i pobudzała moją ciekawość. Kolejne przeczytane rozdziały tylko robiły mi ochotę na następne, następne i następne. Tom z pewnością jest o...

Książka "Wywieranie wpływu na ludzi" to pozycja warta przeczytania dla każdego kto interesuje się psychologią. Mnóstwo przykładów, omówienia, pytania na myślenie oraz podsumowanie każdego działu. Lektura posiada jednak dużego minusa, a mianowicie: mało konkretów. Książkę czytałam długo, ponieważ nie dość, że było dużo informacji do przyswojenia, to jeszcze autor strasznie się rozpisywał. Ogrom niezbyt potrzebnych szczegółów, każdy przykład był omawiany z trzy razy i to nie tylko w tym dziale, którego dotyczył. Uważam, że Pan Cialdini jest genialnym psychologiem, ale pisarz z niego marny.

Książka "Wywieranie wpływu na ludzi" to pozycja warta przeczytania dla każdego kto interesuje się psychologią. Mnóstwo przykładów, omówienia, pytania na myślenie oraz podsumowanie każdego działu. Lektura posiada jednak dużego minusa, a mianowicie: mało konkretów. Książkę czytałam długo, ponieważ nie dość, że było dużo informacji do przyswojenia, to jeszcze autor strasznie...