Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekturę tej książki porównać można do celebracji, z jaką główna bohaterka delektuje się w swoich wspomnieniach czekoladowymi basiami z wałbrzyskiego Madrasu.
Autorka w sposób mistrzowski operuje językiem, sprawnie stosując wyszukane porównania i trafne metafory, by następnie płynnie przejść do podwórkowej mowy potocznej nacechowanej wulgaryzmami godnymi chwiejnego pijaczka spod budki z piwem. Gdy dodać do tego użyte w powieści neologizmy, które stają się jej integralną częścią, idealnie dopasowującą się do klimatu całości, książka zamienia się w prawdziwą ucztę.
Połączenie wątku kryminalnego, scen ziejących grozą i mrokiem z prozą życia codziennego skrywa w sobie myśl o wiele głębszą niż mogłoby się wydawać. A refleksja ta nie napawa niestety optymizmem...

Lekturę tej książki porównać można do celebracji, z jaką główna bohaterka delektuje się w swoich wspomnieniach czekoladowymi basiami z wałbrzyskiego Madrasu.
Autorka w sposób mistrzowski operuje językiem, sprawnie stosując wyszukane porównania i trafne metafory, by następnie płynnie przejść do podwórkowej mowy potocznej nacechowanej wulgaryzmami godnymi chwiejnego...

Wspomnienia przywódcy powstania w getcie warszawskim spisane przez Paulę Sawicką.
Proste i zwięzłe, ale poruszające do głębi. Autor stawia przy tym nacisk na to, co w tytule stanowi słowo- klucz. Miłość jest bowiem tym, co daje nadzieję i powód, by walczyć o życie, nawet w sytuacjach ekstremalnych.
Ale nie do mnie należy snucie refleksji i filozofowanie na ten temat. Bo nikt, kto tego nie przeżył, nie ma prawa stawiać się w pozycji naocznych świadków tych wydarzeń.
Całej szczęśliwej reszcie pozostaje tylko wyciągać wnioski. I kochać.

Wspomnienia przywódcy powstania w getcie warszawskim spisane przez Paulę Sawicką.
Proste i zwięzłe, ale poruszające do głębi. Autor stawia przy tym nacisk na to, co w tytule stanowi słowo- klucz. Miłość jest bowiem tym, co daje nadzieję i powód, by walczyć o życie, nawet w sytuacjach ekstremalnych.
Ale nie do mnie należy snucie refleksji i filozofowanie na ten temat. Bo...

Literatura faktu.
Autorka zasługuje na głębokie wyrazy uznania za trud i wysiłek włożone w przygotowanie książki, ale przede wszystkim za umiejętność połączenia suchych, niekiedy przytłaczających faktów, często o charakterze naukowym , ze wzruszającymi wspomnieniami kobiet, o których mowa w drugim członie tytułu. A wszystko to za sprawą pięknego, choć prostego języka i usystematyzowanej kompozycji.
Polecam.

Literatura faktu.
Autorka zasługuje na głębokie wyrazy uznania za trud i wysiłek włożone w przygotowanie książki, ale przede wszystkim za umiejętność połączenia suchych, niekiedy przytłaczających faktów, często o charakterze naukowym , ze wzruszającymi wspomnieniami kobiet, o których mowa w drugim członie tytułu. A wszystko to za sprawą pięknego, choć prostego języka i...