Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Krótki kurs samoobrony intelektualnej jest książką, której celem jest zapoznanie czytelnika z podstawami krytycznego myślenia.

Pomimo dość rozległej tematyki książka jest dość krótka, bo ma zaledwie 264 strony, na których autor zaledwie muska przeróżne tematy, takie jak: sofizmaty, logika, podstawy matematyczne przydatne w kontekście poruszanych zagadnień, stosunek do nauki, oraz wiele innych. Z tego powodu każdy z nich zostaje zaledwie zarysowany, rozbudzając moją ciekawość, ale również pozostawiając niedosyt, który to towarzyszył mi przez całą książkę.

Merytorycznie jest w porządku, oczywiście nie ma tu to nic odkrywczego i nowego, ot tematy przemielone dziesiątki razy wzdłuż i wszerz, jednak skondensowanie tego do jednej pozycji jest dokładnie tym, czego chciałem. Na plus można zaliczyć mnogość przykładów, praktycznie do każdego zagadnienia, co bardzo pomaga w zrozumieniu i przyswojeniu czytanego tekstu. Uważny czytelnik na pewno wyłapie, że tu i ówdzie autor nie stroni od dzielenia się z czytelnikiem swoimi prywatnymi opiniami na niektóre kontrowersyjne tematy, np. zasadność interwencji rządku USA w Iraku. Osobiście nie jest to dla mnie jakiś wielki minus, jako że nie uważam, by umieszczanie swoich opinii w swojej książce było czymś karygodnym, ale rozumiem, że niektórzy mogą czuć się zniesmaczeni, co znacznie wpłynie na ocenę końcową. Niestety jakość e-booka z Legimi jest co najwyżej średnia, brzydkie to, miejscami niewyraźne, chaos z czcionkami - co rusz to inna -, no i p o c o t e p r z e r w y m i e d z y n i e k ó r y m i s ł o w a m i ? Nie wiem, czy to również problem fizycznej książki, ale obcowanie z formą tego e-booka przyjemności mi nie sprawił.

Od dawna szukałem jakiegoś tytułu poruszającego tę ważną dla mnie tematykę. Pomimo chyba raczej negatywnego wydźwięku mojej opinii książkę oceniłbym na solidne 7/10, bo po prostu sama treść zrekompensowała mi pozostałe mankamenty, dlatego polecam właściwie wszystkim, zwłaszcza osobom chcącym przybliżyć/przypomnieć sobie dziedzinę, jaką jest krytyczne myślenie.

Krótki kurs samoobrony intelektualnej jest książką, której celem jest zapoznanie czytelnika z podstawami krytycznego myślenia.

Pomimo dość rozległej tematyki książka jest dość krótka, bo ma zaledwie 264 strony, na których autor zaledwie muska przeróżne tematy, takie jak: sofizmaty, logika, podstawy matematyczne przydatne w kontekście poruszanych zagadnień, stosunek do...

Zbiór kilku historii z pozoru niezwiązanych ze sobą zwykłych ludzi, których ścieżki splatają się za pośrednictwem sklepu Namiya.

Chociaż raczej stronię od tego typu literatury, to muszę przyznać, że książkę tę czytało mi się całkiem przyjemnie. Cuda za rogiem to dość prosta, aczkolwiek nie prostacka powieść. Przeplatające się wątki są dość krótkie i ciekawe, dzięki czemu właściwie tylko w jednym miejscu - sam początek - czułem lekkie znużenie, co ciekawe nawet kilka razy się wzruszyłem co raczej podczas czytania mi się nie zdarza.

Jeśli miałbym wskazać jakiś zarzut byłby to sam język w jakim książka została napisana. Nie wiem dlaczego, ale przez dobór słownictwa i jego prostotę czułem się jakbym czytał literaturę młodzieżową, oczywiście nie licząc samej tematyki.

Cuda za rogiem przeczytałem z rekomendacji kuzynki i na pewno nie żałuję poświęconego czasu. Nie wiem czy jest to zasługa samej książki, ale podczas czytania często jak najszybciej chcę szybko skończyć daną pozycję, by zaraz zabrać się za następną, a w tym przypadku czytałem powoli i bez pośpiechu przy okazji angażując się w przedstawione mi historie co jest miłą dla mnie odmianą.

Zbiór kilku historii z pozoru niezwiązanych ze sobą zwykłych ludzi, których ścieżki splatają się za pośrednictwem sklepu Namiya.

Chociaż raczej stronię od tego typu literatury, to muszę przyznać, że książkę tę czytało mi się całkiem przyjemnie. Cuda za rogiem to dość prosta, aczkolwiek nie prostacka powieść. Przeplatające się wątki są dość krótkie i ciekawe, dzięki czemu...

Książka ta jest próbą analizy upadku I Rzeczypospolitej.

Myślą przewodnią jest tu tytułowe fantomowe ciało króla, które jest terminem odwołującym się do koncepcji kończyny fantomowej, istniejącej wyłącznie w reprezentacji psychicznej i właśnie ta definicja według autora obrazuje stan Rzeczpospolitej szlacheckiej, państwa rozbitego, a wręcz urojonego.

Oprócz szeregu rzetelnie opisanych czynników upadku książka porusza wiele ciekawych kwestii np. kolonializm państwa polskiego. Pomimo, że książka raczej nie jest niczym odkrywczym - co widać po wielu oczywistych odniesieniach do innych badaczy tego okresu - to przez większość czasu czyta się ją bardzo przyjemnie, choć wymaga sporego skupienia. Duży nacisk położony jest tu na psychoanalizę - jest tu bardzo wiele odniesień np. do Lacana, Badiou Zizka - i to właśnie te rozdziały mogą sprawić trudność i znużyć sporą część czytelników, co jednak nie powinno być problemem, bo w przypadku braku zainteresowania wątkiem psychoanalitycznym, bez problemu można go pominąć o czym we wstępie pisze nawet sam autor. W książce dominuje krytycyzm i czasem można odnieść wrażenie, że argumenty stawiane są pod z góry wymyśloną tezę, ale koniec końców nie przeszkadzało mi to zbytnio, jako że raczej nie wierzę w obiektywizm.

Książkę na pewno polecam osobom, które zainteresowane są historią, a nie czytały jeszcze żadnego dzieła poruszającego ten właśnie temat. Z perspektywy osoby, która ma nikłe pojęcie o tamtym okresie książka ta na pewno dostarczyła mi mnóstwo wiedzy i poszerzyła horyzonty.

Książka ta jest próbą analizy upadku I Rzeczypospolitej.

Myślą przewodnią jest tu tytułowe fantomowe ciało króla, które jest terminem odwołującym się do koncepcji kończyny fantomowej, istniejącej wyłącznie w reprezentacji psychicznej i właśnie ta definicja według autora obrazuje stan Rzeczpospolitej szlacheckiej, państwa rozbitego, a wręcz urojonego.

Oprócz szeregu...