Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobry thriller. Przez całą książkę dosłownie się płynie. Jednak samo zakończenie nieco rozczarowujące, nie miało tego "czegoś", czego oczekuje się po thrillerach. Mam wrażenie, że nie wszystkie wątki zostały należycie zakończone. Chętnie sięgnęłabym po kontynuację, gdyby takowa się pojawiła.

Bardzo dobry thriller. Przez całą książkę dosłownie się płynie. Jednak samo zakończenie nieco rozczarowujące, nie miało tego "czegoś", czego oczekuje się po thrillerach. Mam wrażenie, że nie wszystkie wątki zostały należycie zakończone. Chętnie sięgnęłabym po kontynuację, gdyby takowa się pojawiła.

"Czy przez to, kim jestem, różnię się od innych ludzi? Owszem, morderstwo uszłoby mi na sucho, jednak przecież w każdym człowieku tkwi zło. Chodzi o to, że dokonujemy wyboru. Każdego dnia decydujemy, że nikogo nie skrzywdzimy. Nie jestem inny pod tym względem."

Czy potraficie sobie wyobrazić, jak to jest nie mieć własnego ciała? Nie mieć indywidualnego koloru oczu, włosów czy zarysu szczęki? Jak to jest być duszą, która codziennie, na 24 godziny znajduję się w innym ciele, przy tym nie posiada swojego własnego? Przerażające, prawda? A jednak, dla głównego bohatera powieści te wstrząsające fakty są prawdziwym życiem. Szesnastoletni A nie ma własnego ciała, jest tylko i wyłącznie duszą dryfującą od jednej osoby do drugiej. I chociaż jest pogodzony ze swoim losem, jego tok myślenia ulega całkowitej zmianie, kiedy na jego drodze pojawia się piękna Rhiannon. To dla niej A pragnąłby stać się normalny. Dziewczyna sprawia, że A chce po raz pierwszy w życiu posiadać własne ciało. Jednak los nie zawsze daje nam to, czego tak bardzo pragniemy.

Myślę, że jak na swój lekki styl, książka ta porusza wiele bardzo ważnych tematów. Jednym z nich jest tolerancja. Temat bardzo konwersyjny, a jednak niezwykle ważny w naszym życiu. Ponieważ A jest tylko duszą, nie możemy stwierdzić, jaka jest jego płeć. Trafia do ciał zarówno dziewczyn, jak i chłopców, niezmiennie kochając tę samą kobietę. Pokazuje to, że miłość nie polega tylko i wyłącznie na związku damsko-męskim. Poprzez nieujawnienie płci głównego bohatera, autor próbuje nam przekazać, że tak naprawdę to, jacy się urodziliśmy nie ma najmniejszego znaczenia. Najważniejsze jest uczucie, jakim darzy się dwoje ludzi.
Książka ta pokazuje też, że każdy z nas powinien czynić dobro i nie ulegać złu. Najlepszym przykładem tego jest A. Zdaje on sobie sprawę, że każda zbrodnia uszłaby mu płazem, a jednak wybiera dobro, nawet jeśli sam przy tym cierpi. To właśnie możliwość wyboru pomiędzy dobrem a złem utwierdza go w przekonaniu, że tak naprawdę nie różni się od innych. To dzięki swojej silnej woli i życzliwości, które w sobie nosi, pokazuje nam, że niezależnie od osoby, do której życia się wciela, w głębi serca zawsze pozostaje sobą.

"Czy przez to, kim jestem, różnię się od innych ludzi? Owszem, morderstwo uszłoby mi na sucho, jednak przecież w każdym człowieku tkwi zło. Chodzi o to, że dokonujemy wyboru. Każdego dnia decydujemy, że nikogo nie skrzywdzimy. Nie jestem inny pod tym względem."

Czy potraficie sobie wyobrazić, jak to jest nie mieć własnego ciała? Nie mieć indywidualnego koloru oczu, włosów...

"To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart miłości. Dopóki na nią zasługuje."

Gdy umiera ciotka Tessy Gray, dziewczyna jest ona zmuszona do opuszczenia Nowego Jorku i udania się do wiktoriańskiego Londynu, aby odszukać brata, który jakiś czas temu opuścił Amerykę. Tessa dostaje od niego tajemniczy list, w którym brat informuję ją, gdzie ma się udać. Jednak, jak później się okazuje, Tessa zostaje zwabiona w pułapkę. Z pomocą przychodzi dziewczynie tajemniczy Will. Dziwny przebieg wydarzeń sprawia, że trafia ona do londyńskiego Instytutu Nocnych Łowców. Po raz pierwszy dziewczyna zaczyna tam uświadamiać sobie, że całe jej dotychczasowa życie było kłamstwem. Próbując odkryć prawdę o sobie i jednocześnie uratować brata, Tessa będzie musiała współpracować z nowymi przyjaciółmi i odnaleźć się w świecie Nocnych Łowców.

Jestem chyba ostatnią osobą na świecie, która jest wielką fanką książek Cassandry Clare i dopiero teraz sięgnęła po "Diabelskie maszyny". Żeby zapełnić wielką pustkę po "Darach anioła" a przy okazji dowiedzieć się więcej o historii Tessy zawartej w niewielkiej ilości w "Mieście niebiańskiego ognia" postanowiłam sięgnąć po "Mechanicznego anioła". Książka niezwykle przypadła mi do gustu, chociaż muszę przyznać że wciągnęłam się w nią dopiero gdzieś w połowie. Jednak gdy już to zrobiłam, nie mogłam się wprost oderwać od lektury. Bardzo, bardzo dobra książka, która pomaga nam poznać świat potomków Razjela z zupełnie innej strony, niż w "Darach anioła".

Niezwykle zaintrygowała mnie postać Willa. Co prawda były chwile, w których gdybym tylko mogła strzeliłabym go w twarz, ale muszę przyznać, że jest w nim coś, za co go w pewien sposób kocham. Natomiast jeśli chodzi o Jema - słodki, miły i tak dalej, nie powiem bardzo mi przypadł do gustu, ale nie wydaje mi się żeby był on odpowiedni dla Tessy. Jak na razie jestem raczej za Willem i wydaje mi się że tak zostanie. Ale zobaczymy.. z wielkim zainteresowaniem sięgam po drugi tom. :D

"To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart miłości. Dopóki na nią zasługuje."

Gdy umiera ciotka Tessy Gray, dziewczyna jest ona zmuszona do opuszczenia Nowego Jorku i udania się do wiktoriańskiego Londynu, aby odszukać brata, który jakiś czas temu opuścił Amerykę. Tessa dostaje od niego tajemniczy list, w którym brat informuję ją, gdzie ma się...