Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Męczyłam tę książkę. Dosłownie. Słyszałam o niej TYLE dobrego, że nie mogłam uwierzyć, że tak trudno mi przebrnąć przez każdą kolejną stronę i ciągle czekałam na objawienie. Nie nadeszło.
Autorka na samym początku pisze, że przez lata robiła sobie luźne notatki, na których tę książkę oparła. Mam wrażenie, że zrobiła to kompletnie bez redagowania treści, bo czyta się to dosłownie jak takie luźne, chaotyczne zapiski.

Męczyłam tę książkę. Dosłownie. Słyszałam o niej TYLE dobrego, że nie mogłam uwierzyć, że tak trudno mi przebrnąć przez każdą kolejną stronę i ciągle czekałam na objawienie. Nie nadeszło.
Autorka na samym początku pisze, że przez lata robiła sobie luźne notatki, na których tę książkę oparła. Mam wrażenie, że zrobiła to kompletnie bez redagowania treści, bo czyta się to...

Pierwsza książka D.Francisa, po którą sięgnęłam. Były dżokej piszący kryminały - to może być albo bardzo dobre, albo bardzo złe... Mi podpasował styl, fabuła wciągnęła, przeczytałam w sumie za jednym posiedzeniem. I wracam do biblioteki po więcej. Jedyne co zazgrzytało to tłumaczenie niektórych terminów związanych z wyścigami - aż mam ochotę sięgnąć po tę książkę w oryginale :)

Pierwsza książka D.Francisa, po którą sięgnęłam. Były dżokej piszący kryminały - to może być albo bardzo dobre, albo bardzo złe... Mi podpasował styl, fabuła wciągnęła, przeczytałam w sumie za jednym posiedzeniem. I wracam do biblioteki po więcej. Jedyne co zazgrzytało to tłumaczenie niektórych terminów związanych z wyścigami - aż mam ochotę sięgnąć po tę książkę w oryginale :)

Bardzo się cieszę, że swojej przygody z Mendozą nie zaczęłam od "Lekkiej komedii" - bo prawdopodobnie nie przeczytałabym już żadnej innej jego książki. A tak, poniekąd w ramach deseru, kiedy już przeczytałam chyba wszystko inne co napisał, z felietonami (świetnymi!!) włącznie... no może być ta komedia. Czy lekka? Średnio. Czytało mi się dość opornie. Ale jednak dramatu nie ma. Jest Barcelona, jest kilka smaczków z epoki... ale brakuje "tego czegoś".

Bardzo się cieszę, że swojej przygody z Mendozą nie zaczęłam od "Lekkiej komedii" - bo prawdopodobnie nie przeczytałabym już żadnej innej jego książki. A tak, poniekąd w ramach deseru, kiedy już przeczytałam chyba wszystko inne co napisał, z felietonami (świetnymi!!) włącznie... no może być ta komedia. Czy lekka? Średnio. Czytało mi się dość opornie. Ale jednak dramatu nie...