Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słaba, słaba, słaba i jeszcze raz nudna Infantylna i bez pomysłu. A już fakt polecania jej przez Popcorn, czy inne pismo wysokich lotów powinno mnie mocno zastanowić. Krótko mówiąc - szkoda mi straconych godzin!

Słaba, słaba, słaba i jeszcze raz nudna Infantylna i bez pomysłu. A już fakt polecania jej przez Popcorn, czy inne pismo wysokich lotów powinno mnie mocno zastanowić. Krótko mówiąc - szkoda mi straconych godzin!

Opowieść o genialnym nauczycielu z niekonwecjonalnymi metodami, który był zbyt nowoczesny i "inny" od pozostałych belfrów, jak na swoje czasy. Ucząc w męskiej szkole (z internatem i tradycjami oraz zasadą, że wszystkie niewygodne problemy należy "zamieść pod dywan"), próbuje przygotować chłopców do życia i przekazać jak najwięcej mądrości i prawd życiowych, ale nie podając ich na talerzu, a jedynie wskazując do nich drogę.

Obiektywnie przyznaję, że książka jest taka sobie. Za to film uważam za genialny i słowa Carpe diem i Oh, captain, my captain już zawsze będą w mojej pamięci. Dlatego subiektywnie - nie mogłabym o książce powiedzieć, że jest słaba.

Opowieść o genialnym nauczycielu z niekonwecjonalnymi metodami, który był zbyt nowoczesny i "inny" od pozostałych belfrów, jak na swoje czasy. Ucząc w męskiej szkole (z internatem i tradycjami oraz zasadą, że wszystkie niewygodne problemy należy "zamieść pod dywan"), próbuje przygotować chłopców do życia i przekazać jak najwięcej mądrości i prawd życiowych, ale nie podając...

moja pierwsza książka z "Jeżycjady". Polecona przez mamę. Pokochana bezgranicznie za prostotę, ciepło bijące z każdej strony, normalność bohaterów i tony miłości. Zwyczajne rodziny, niby zwyczajne życiorysy, zwyczajne przygody, ale wszystko z takim uczuciem ubrane w słowa, że czyta się z ciekawościa, mając wrażenie, że bohaterowie są naszymi najlepszymi przyjaciółmi (i aż chciałoby się czasem usiąść w kuchni Borejków, z kubkiem herbaty i porozmawiać z ciepłą i krzepiącą Gabą). Kwiat kalafiora czytałam 12 lat temu. I po tych 12 latach nadal jestem fanką Pani Musierowicz- obecnie czytam "Sprężynę"

moja pierwsza książka z "Jeżycjady". Polecona przez mamę. Pokochana bezgranicznie za prostotę, ciepło bijące z każdej strony, normalność bohaterów i tony miłości. Zwyczajne rodziny, niby zwyczajne życiorysy, zwyczajne przygody, ale wszystko z takim uczuciem ubrane w słowa, że czyta się z ciekawościa, mając wrażenie, że bohaterowie są naszymi najlepszymi przyjaciółmi (i aż...