Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ujrzeć świat w ziarenku piasku, I niebiosa w kwiecie z lasu, Bezmiar zmieścić w dłoni zagłębieniu, W godzinie - nieskończoność czasu.

Ujrzeć świat w ziarenku piasku, I niebiosa w kwiecie z lasu, Bezmiar zmieścić w dłoni zagłębieniu, W godzinie - nieskończoność czasu.

I ruszyłem przed siebie kompletnie bez celu. Czasem trzeba po prostu wyjść na zewnątrz.

I ruszyłem przed siebie kompletnie bez celu. Czasem trzeba po prostu wyjść na zewnątrz.

Uj­rzeć świat w ziaren­ku piasku, I niebo w pol­nym kwiecie, Zam­knąć w swej dłoni nieskończoność, A wie­czność w jed­nej godzinie.

Uj­rzeć świat w ziaren­ku piasku, I niebo w pol­nym kwiecie, Zam­knąć w swej dłoni nieskończoność, A wie­czność w jed­nej godzinie.

(…) nie jednostka jest z natury zła, zdeprawowana, nikczemna, zły jest system, w jakim przyszło jej żyć.

(…) nie jednostka jest z natury zła, zdeprawowana, nikczemna, zły jest system, w jakim przyszło jej żyć.

Prawdziwe dziennikarstwo jest intencjonalne, czyli stawia sobie cele i stara się przeprowadzić jakąś formę przemiany. Dobre dziennikarstwo może być tylko takie.

Prawdziwe dziennikarstwo jest intencjonalne, czyli stawia sobie cele i stara się przeprowadzić jakąś formę przemiany. Dobre dziennikarstwo może być tylko takie.

Kłamstwa, które służą realnym celom, są czymś innym niż zmyślanie na własny użytek. Takie kłamstwa mogą wpływać na prawdę, zmieniać ją, więc choć są kłamstwami, są też trochę prawdą.

Kłamstwa, które służą realnym celom, są czymś innym niż zmyślanie na własny użytek. Takie kłamstwa mogą wpływać na prawdę, zmieniać ją, więc choć są kłamstwami, są też trochę prawdą.

Na początku dziennikarstwo nie przynosi wielkich profitów. Zresztą prawie wszyscy raczkujący dziennikarze to ludzie niezbyt zasobni, którzy przez wiele lat nie mają szansy cieszyć się dobrobytem. Panuje tu ściśle feudalny model: rangę zyskuje się z wiekiem, do tego potrzeba czasu. Wielu młodych dziennikarzy, których frustruje harówka za bardzo niskie wynagrodzenie, traci pracę i nie znajduje innej. To wszystko wchodzi w skład naszej profesji, więc trzeba być cierpliwym i pracować. Nasi czytelnicy, słuchacze i widzowie są ludźmi bardzo mądrymi, którzy szybko rozpoznają wartość naszej pracy i równie szybko zaczynają kojarzyć ją z naszym nazwiskiem. Oni wiedzą, do którego dziennikarza otrzymają coś wartościowego. I to jest właśnie ten moment, który nas kwalifikuje do pracy. To nie nasz szef o tym decyduje, lecz czytelnicy.

Na początku dziennikarstwo nie przynosi wielkich profitów. Zresztą prawie wszyscy raczkujący dziennikarze to ludzie niezbyt zasobni, którzy przez wiele lat nie mają szansy cieszyć się dobrobytem. Panuje tu ściśle feudalny model: rangę zyskuje się z wiekiem, do tego potrzeba czasu. Wielu młodych dziennikarzy, których frustruje harówka za bardzo niskie wynagrodzenie, traci pracę ...