Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakochałam się w tej książce! Jest taka tajemnicza i niesamowita. Jak na debiut książka jest na bardzo wysokim poziomie. "Cyrk nocy" zdecydowanie stał się aktualnie moją ulubioną książką.

Zakochałam się w tej książce! Jest taka tajemnicza i niesamowita. Jak na debiut książka jest na bardzo wysokim poziomie. "Cyrk nocy" zdecydowanie stał się aktualnie moją ulubioną książką.

Od pierwszego razu kiedy zobaczyłam książkę chciałam ją przeczytać. Jest niesamowita! Jak dla mnie jest trochę za łagodna na taki gatunek, ale i tak jest świetna. Susan Ee wykonała świetną robotę. Jest tak wciągająca, że nie chce się jej przerywać. Dużo się dzieje i są zabawne wątki. Naprawdę świetna lektura na te ciepłe dni. Polecam!

Od pierwszego razu kiedy zobaczyłam książkę chciałam ją przeczytać. Jest niesamowita! Jak dla mnie jest trochę za łagodna na taki gatunek, ale i tak jest świetna. Susan Ee wykonała świetną robotę. Jest tak wciągająca, że nie chce się jej przerywać. Dużo się dzieje i są zabawne wątki. Naprawdę świetna lektura na te ciepłe dni. Polecam!

Mogę szczerze powiedzieć, że jednocześnie kocham i nienawidzę Johna Grena. Kocham go oczywiście dzięki tym cudownym książką, które pisze i za jego poczucie humoru. Jednak nienawiść powstaje z tylko jednego powodu.
Czy John musi zabijać wszystkie wyjątkowe postacie? Rozumiem, że nie byłoby nic ciekawego w książce bez mocnego akcentu. Ale czy trzeba doprowadzać nas do stanu, którym mamy ochotę wyrzucić książkę przez okno i leżąc na ziemi ubolewać z powodu utraty ulubionego bohatera? A to jeszcze nie koniec książki? Kiedy dotarłam do tragicznego momentu tej książki, zaczęłam zastanawiać się jaki jest sens czytać ją dalej. Cieszę się, że nie zrezygnowałam i doczytałam książkę do końca. Jest cudowna.
Mimo złamania mi serca, John Green po raz kolejny sprawił, że zmiękłam. Książka wpłynęła na mnie, jak Alaska na Kluchę. Na pewno będę do książki wracać. A John Green udowodnił mi, że jego pierwsza i ostatnia książka ("Gwiazd naszych wina") są na tym samym wysokim poziomie.

A ja zabieram się za "Papierowe miasta". ;)

Mogę szczerze powiedzieć, że jednocześnie kocham i nienawidzę Johna Grena. Kocham go oczywiście dzięki tym cudownym książką, które pisze i za jego poczucie humoru. Jednak nienawiść powstaje z tylko jednego powodu.
Czy John musi zabijać wszystkie wyjątkowe postacie? Rozumiem, że nie byłoby nic ciekawego w książce bez mocnego akcentu. Ale czy trzeba doprowadzać nas do stanu,...