Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chodź, odkryj noc, słodką i upojną jak kwiat, wieczną i nieprzerwaną, grzeszną jak nierządnica, wolną jak wiatr, niezgłębioną jak morze.

Chodź, odkryj noc, słodką i upojną jak kwiat, wieczną i nieprzerwaną, grzeszną jak nierządnica, wolną jak wiatr, niezgłębioną jak morze.

Bogowie dawno temu zapisali w gwiazdach ludzkie przeznaczenie. Przyszło nam oglądać zmierzch czasów. Jesteśmy tylko aktorami na wielkiej scenie, marionetkami w sztuce, którą napisał ktoś inny. Możemy grać dobrze bądź źle, ale samego scenariusza nie zmienimy. Nie zmienimy tego, co zapisano w gwiazdach.

Bogowie dawno temu zapisali w gwiazdach ludzkie przeznaczenie. Przyszło nam oglądać zmierzch czasów. Jesteśmy tylko aktorami na wielkiej scenie, marionetkami w sztuce, którą napisał ktoś inny. Możemy grać dobrze bądź źle, ale samego scenariusza nie zmienimy. Nie zmienimy tego, co zapisano w gwiazdach.

Każdy umysł ma granicę, po której przekroczeniu pozostaje tylko obłęd.

Każdy umysł ma granicę, po której przekroczeniu pozostaje tylko obłęd.

Nic się nie dzieje bez powodu. Pamiętaj o tym. Są słowa, których nie wolno wymówić, i są rzeczy, o których nie należy myśleć, gdyż może dojść do przywołania. Są też byty, które nie wybaczyłyby Ci tylko tego, że wiesz o ich istnieniu.

Nic się nie dzieje bez powodu. Pamiętaj o tym. Są słowa, których nie wolno wymówić, i są rzeczy, o których nie należy myśleć, gdyż może dojść do przywołania. Są też byty, które nie wybaczyłyby Ci tylko tego, że wiesz o ich istnieniu.

Istnieją drzwi, których nie należy otwierać. Do innych niebezpiecznie jest się nawet zbliżyć, by ktoś na głos naszych kroków nie otworzył ich od wewnątrz. Nigdy bowiem nie wiadomo, co lub kogo zastaniemy po drugiej stronie.

Istnieją drzwi, których nie należy otwierać. Do innych niebezpiecznie jest się nawet zbliżyć, by ktoś na głos naszych kroków nie otworzył ich od wewnątrz. Nigdy bowiem nie wiadomo, co lub kogo zastaniemy po drugiej stronie.

Kto ino na wierzchołek patrzy i spieszy się, żeby na niego wejść, ten podąża jak głupiec albo ślepiec. Piękna drogi nie widzi, a mądrości dopiero na szczycie nabiera. Tam zrozumie, że to koniec i dalej już się nie da. O czym opowie, kiedy do celu dojdzie? Co widział? Co przeżył? Jęknie cicho, że zmęczony, bo się spieszył, a jednak czas swój stracił (…). Lepiej każdemu krok po kroku stąpać. Radość i mądrość z drogi czerpać, a nie galopem pędzić. Powiem ci jeszcze, że tacy, którzy gnają bez opamiętania, to z sił zbyt wcześnie opaść mogą i szczytu nigdy już nie zobaczą. Zapamiętaj, że to droga jest piękna, a nie jej kres.

Kto ino na wierzchołek patrzy i spieszy się, żeby na niego wejść, ten podąża jak głupiec albo ślepiec. Piękna drogi nie widzi, a mądrości dopiero na szczycie nabiera. Tam zrozumie, że to koniec i dalej już się nie da. O czym opowie, kiedy do celu dojdzie? Co widział? Co przeżył? Jęknie cicho, że zmęczony, bo się spieszył, a jednak czas swój stracił (…). Lepiej każdemu krok po k...

Nie ma sensu zadręczać się rzeczami, na które nie ma się wpływu.

Nie ma sensu zadręczać się rzeczami, na które nie ma się wpływu.

Anonimowość dają wielkie miasta lub puste trakty, poza tym jesteś, widzą cię, oceniają, przylepiają łatki i szufladkują w tylko sobie znany sposób.

Anonimowość dają wielkie miasta lub puste trakty, poza tym jesteś, widzą cię, oceniają, przylepiają łatki i szufladkują w tylko sobie znany sposób.

- Czy koniecznie musiałaś go zabijać?! - Wiem. Jestem dziś nieprzykładnie wspaniałomyślna. Powinnam była mu tylko tak przeszorować mózg, żeby uwierzył, iż jest ślimakiem, a potem zostawić go tutaj pełzającego od drzewa do drzewa. Powinnam była, ale jestem trochę zmęczona, a trochę też zła i zwyczajnie nie chciało mi się.

- Czy koniecznie musiałaś go zabijać?! - Wiem. Jestem dziś nieprzykładnie wspaniałomyślna. Powinnam była mu tylko tak przeszorować mózg, żeby uwierzył, iż jest ślimakiem, a potem zostawić go tutaj pełzającego od drzewa do drzewa. Powinnam była, ale jestem trochę zmęczona, a trochę też zła i zwyczajnie nie chciało mi się.

Jednak człowiek ma już tę dziwną przywarę, że zawsze dba o pozory, nawet kiedy nie musi, usprawiedliwia się przed bliźnimi i sobą.

Jednak człowiek ma już tę dziwną przywarę, że zawsze dba o pozory, nawet kiedy nie musi, usprawiedliwia się przed bliźnimi i sobą.

- Miłość nie może być obowiązkiem. – Miłość jest przywilejem.

- Miłość nie może być obowiązkiem. – Miłość jest przywilejem.

- Z dziewkami nigdy kłopotów nie ma - plasnął dużą dłonią o blat baru. - Z dziewkami jest ten luksus, że im płacisz i dostajesz co chcesz, z babami zaś żyć musisz.

- Z dziewkami nigdy kłopotów nie ma - plasnął dużą dłonią o blat baru. - Z dziewkami jest ten luksus, że im płacisz i dostajesz co chcesz, z babami zaś żyć musisz.

Niektórzy ludzie latami wyrabiają w sobie przekonanie, iż żyją w bezpiecznej otoczce codziennych, zwykłych spraw: mają pracę, partnera, dzieci, dom. Prowadzą nieszkodliwą egzystencję podobną milionom rodaków. No, może czasem to obija się o ich mentalny parawan bezpieczeństwa, ale nie dociera do nich bezpośrednio. Wszystko, co się dzieje poza otoczką, jest brudem. Ludzie czytają o nim w gazetach, widzą go w telewizji, ale nie czują go, nie dotykają, nie uczestniczą w nim. Rozsądni ludzie wolą się od niego odgrodzić. Wolą zapomnieć. Niepamięć jest równoznaczna z niebytem. Do czasu aż przekroczy się krytyczny poziom nagromadzenia, a do bezpiecznej otoczki wleje się odarta z iluzji rzeczywistość.

Niektórzy ludzie latami wyrabiają w sobie przekonanie, iż żyją w bezpiecznej otoczce codziennych, zwykłych spraw: mają pracę, partnera, dzieci, dom. Prowadzą nieszkodliwą egzystencję podobną milionom rodaków. No, może czasem to obija się o ich mentalny parawan bezpieczeństwa, ale nie dociera do nich bezpośrednio. Wszystko, co się dzieje poza otoczką, jest brudem. Ludzie czytają...

Arcykapłan ma ogromną władzę, jest nietykalny, dla wielu nieomal święty. A ja ową świętością szorowałam posadzkę.

Arcykapłan ma ogromną władzę, jest nietykalny, dla wielu nieomal święty. A ja ową świętością szorowałam posadzkę.