Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciemna i zła strona Japonii. Stwierdzam, że szkoda czasu na ten tytuł - nic nie wniósł do mojej wiedzy na temat kraju kwitnącej wiśni, który przecież mimo swych wad jest taki piękny. Historia opiera się praktycznie na dwóch bohaterkach - matce i córce. Opowiada o ich nieszczęśliwym losie. Jak dla mnie książka zawiera zbyt wiele słów, które dla początkowego fana Japonii nie są zbyt istotne, a powodują jedynie, że cały tekst odbiera się jako ciężki. Ogólnie nie polecam - szkoda czasu.

Ciemna i zła strona Japonii. Stwierdzam, że szkoda czasu na ten tytuł - nic nie wniósł do mojej wiedzy na temat kraju kwitnącej wiśni, który przecież mimo swych wad jest taki piękny. Historia opiera się praktycznie na dwóch bohaterkach - matce i córce. Opowiada o ich nieszczęśliwym losie. ...

Rozwiń

Zwiń

Nie przepadam za nowelami – tak było też w tym przypadku. Za mało utożsamiam się wtedy z bohaterami. Zarówno postać doktora Jekylla jak i pana Hyde były mi znane jedynie ze słyszenia, to nigdy nie znałam o nich najprawdziwszej prawdy - aż do teraz … Historia o dwóch, a tak właściwie o jednym bohaterze jest krótka (jak na nowelę przystało), aczkolwiek skrywa w sobie wiele tajemnic i zagadek. Przerażający jest w niej ludzki dualizm, który jak mogłoby się wydawać , swoją „formą” jest zauważalny po dziś dzień, a opowiedziana historia znajduje swoje odzwierciedlenie we współczesności. Wielu z nas skrywa w sobie odmienne osobowości, które czasami kłócą się ze sobą – tylko i wyłącznie od danego człowieka zależy, która z nich będzie tą dominującą. Współczesny świat jest na tyle różnorodny dzięki swoim możliwością, że należy się go bać ... Nigdy nie wiesz, co ktoś skrywa po drugiej stronie maski.

Nie przepadam za nowelami – tak było też w tym przypadku. Za mało utożsamiam się wtedy z bohaterami. Zarówno postać doktora Jekylla jak i pana Hyde były mi znane jedynie ze słyszenia, to nigdy nie znałam o nich najprawdziwszej prawdy - aż do teraz … Historia o dwóch, a tak właściwie o jedn...

Rozwiń

Zwiń

Nie zrozumie niektórych sytuacji, zachowań i mentalności „wieśniaków” ten, kto nigdy nie miał do czynienia z wsią… Fabuła bez większych akcji i „grubszych” wątków. Wiejski klimat, liczne koniugacje między bohaterami, każdy kogoś zna i coś o kimś wie, specyficzna gwara – takie elementy z pewnością nie będą cieszyły się dużą popularnością wśród czytelników, bo nie każdy coś takiego lubi. Mimo wspomnianych powyżej elementów (które mi osobiście są w pewien sposób obojętne) nie polubiłam się z książką – najzwyczajniej spodziewałam się czegoś innego. Liczyłam na dokładniejsze opisy dotyczące samej Szeptuchy. Chciałabym poznać więcej jej historii, „poczuć” jej dar i poznać cuda które dokonała, być bliżej z nią samą. Tego mi zabrakło. Zdecydowanie na minus w mojej opinii są liczni bohaterowie, którym autorka poświęciła zbyt wiele czasu. Często można się pogubić kto jest kim i co go łączy z innymi bohaterami. Przeszkadzało mi również przeskakiwanie w wątkach czasowych. Rozumiem, że za równo sami bohaterowie jak i pętle czasowe mają nieodłączny charakter i wpływ na całe Waniuszki, ale dla mnie jest tego zdecydowanie zbyt wiele. Zawiodłam się też na romansie Oleny i Alka (dużo sytuacji mogłoby być bardziej wyjaśnionych) oraz na relacjach Oleny z matką – żeby nie zdradzać spoilerów, powiem tylko tyle, że liczyłam na to, że owy wątek zostanie bardziej rozwinięty (przecież to, że Olena była w pewien sposób sama miało znaczący wpływ na jej postać – zachowania, osobowość, marzenia, pragnienia …). Na pochwałę natomiast zasługuje odniesienie do folkloru, lekki mistycyzm i tajemniczość, opis wiejskiego klimatu, powiązania z naturą a także historia w podejściu holistycznym (całość jest spójna, czyta się ją dobrze i płynnie, bez większego zastanowienia, ale po skończeniu nie sprawia wrażenia ,że chcesz więcej i więcej).

Nie zrozumie niektórych sytuacji, zachowań i mentalności „wieśniaków” ten, kto nigdy nie miał do czynienia z wsią… Fabuła bez większych akcji i „grubszych” wątków. Wiejski klimat, liczne koniugacje między bohaterami, każdy kogoś zna i coś o kimś wie, specyficzna gwara – takie elementy z pe...

Rozwiń

Zwiń

Po otworzeniu książki już od pierwszej linijki kupiło mnie to, że autorka ukazuje nam „ciężkie” wydarzenia, które będą miały swoją kontynuację (a także liczne konsekwencje) w dynamicznej i dość skomplikowanej fabule. Szybka i intensywna akcja, ciekawa historia, wątek psychologiczny, relacje bohaterów są zdecydowanie mocną stroną zaprezentowaną przez autorkę. Podoba mi się cała perspektywa z jakiej została opowiedziana historia (widziana różnymi parami oczu), aczkolwiek przeszkadza mi fakt, że autorka na przemian przeplata lata, w których działy się poszczególne sytuacje (raz jest rok 1996, a za chwilę 2016) – idzie się w tym wszystkim połapać, ale jak dla mnie, poszczególne opisy w danej dacie mogłyby być dłuższe. Problemem okazuje się również zbyt duża ilość bohaterów, a zwłaszcza ich odzwierciedlenie w „czasie rzeczywistym” (tj. w 2016 r.). Trzeba naprawdę dobrze się skupić, aby wiedzieć kto jest kim i jakie relacje łączą (i łączyły) danego bohatera z pozostałymi. Kolejna rzecz, która może razić w oczy są zbyt śmiałe i brutalne opisy – mi osobiście to nie przeszkadza, ale dla bardziej wysublimowanego i wrażliwego czytelnika mogą być zbyt śmiałe. Troszeczkę zabrakło mi pociągnięcia wątku z Beniem – autorka zostawiła czytelnikowi furtkę, aby sam mógł dopowiedzieć sobie jego historię. Ogólnie całość spina się w fajną, wciągającą historię dającą do myślenia.

Po otworzeniu książki już od pierwszej linijki kupiło mnie to, że autorka ukazuje nam „ciężkie” wydarzenia, które będą miały swoją kontynuację (a także liczne konsekwencje) w dynamicznej i dość skomplikowanej fabule. Szybka i intensywna akcja, ciekawa historia, wątek psychologiczny, relacj...

Rozwiń

Zwiń