Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ciekawie wydana i bardzo przejrzysta. Forma taka sama jak "Jak czytać architekturę". Co mnie zachwyciło to przegląd nie tylko przez style europejskie, ale przedstawienie stylów charakterystycznych dla Japonii czy islamu. Szkoda, że autorzy zakończyli na stylu romantycznym. Myślę, że warto było przedstawić także style późniejsze i współczesne trendy.

Książka ciekawie wydana i bardzo przejrzysta. Forma taka sama jak "Jak czytać architekturę". Co mnie zachwyciło to przegląd nie tylko przez style europejskie, ale przedstawienie stylów charakterystycznych dla Japonii czy islamu. Szkoda, że autorzy zakończyli na stylu romantycznym. Myślę, że warto było przedstawić także style późniejsze i współczesne trendy.

Już od samego początku możemy zauważyć, czytając tę książkę, że na dalszych kartkach wydarzy się coś co nas zaskoczy, czego nie przewidzimy.
Już pierwsze sceny ukazują nam nietuzinkowość głównej bohaterki, dowiadujemy się także, że jest ona osobą, która wie czego chce i do celu może iść nawet po trupach. Powiem szczerze, że autor zwiódł mnie, wierzyłam, że postępowanie Diane jest szczere. Nic więcej nie powiem. Ale zakończenie może wprawić czytelników w duże zaskoczenie.
Poza tym, sztukę, jak to sztukę, czytało się bardzo łatwo i przyjemnie. Zdziwiłam się, że tak szybko się skończyła. Trochę szkoda...

Już od samego początku możemy zauważyć, czytając tę książkę, że na dalszych kartkach wydarzy się coś co nas zaskoczy, czego nie przewidzimy.
Już pierwsze sceny ukazują nam nietuzinkowość głównej bohaterki, dowiadujemy się także, że jest ona osobą, która wie czego chce i do celu może iść nawet po trupach. Powiem szczerze, że autor zwiódł mnie, wierzyłam, że postępowanie...

Poprzez skonstruowanie książki z za pomocą rozdziałów, w których wypowiada się każdy z bohaterów, możemy dokładnie stwierdzić, co dana osoba myśli, co przeżywa i dlaczego postępuje w taki a nie inny sposób. Ciekawe rozwiązanie. Pokazuje, że nie istnieje prawda absolutna. I każdy ma swój pogląd na dane sprawy. I dlatego tak trudno nam się ze sobą na co dzień dogadać. Pomijając to, autorka wyśmiewa osoby czytające łatwą literaturę, zwaną popularną, typu Coehlo, Rowling, ale dziś nawet Ci, którzy czytają literaturę, powiedzmy nie tak bardzo ambitną są i tak w gronie elity, która w ogóle po książki sięga. Bo niestety większość już dawno zapomniała czym jest lektura, a tym bardziej czym biblioteka.

Poprzez skonstruowanie książki z za pomocą rozdziałów, w których wypowiada się każdy z bohaterów, możemy dokładnie stwierdzić, co dana osoba myśli, co przeżywa i dlaczego postępuje w taki a nie inny sposób. Ciekawe rozwiązanie. Pokazuje, że nie istnieje prawda absolutna. I każdy ma swój pogląd na dane sprawy. I dlatego tak trudno nam się ze sobą na co dzień dogadać....