Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam wielkie nadzieje zaczynając czytać Dziedzice Ziemi czyli kontynuację Katedry w Barcelonie która mnie zachwyciła. Niestety nie mogę tego powiedzieć o Dziedzicach Ziemi.
Jak w swej poprzedniczce mamy bohatera Hugo Llor który mozolnie pnie się ku górze aby spełnić swoje marzenia o produkcji win i własnej winnicy. Bohatera zmagającego się z przeciwnościami losu gdyż zawsze znajdą się ludzie którzy poprzysięgną mu zemstę nie zależnie od upływającego czasu. A to wszystko rozgrywa się w pięknej Barcelonie która ma także swoje drugie oblicze - brutalne w której wygrywa silniejszy a prawo pięści rządzi na każdym kroku. Jej mieszkańcy kochają krwawe egzekucje wierzą w czary i zabobony palą żydowskie dzielnice a niewolnictwo uznają za coś normalnego.
Jednak czegoś w tej powieści brakuje nie wiem czy klimatu który miała Katedra w Barcelonie a którego nie mogę odnaleźć w Dziedzicach Ziemi a może to skutek zbyt długiego wątku przybranej córki Hugo… który nie ma końca. Warto przeczytać Dziedziców Ziemi aby samemu przekonać się czy mam rację...

Miałam wielkie nadzieje zaczynając czytać Dziedzice Ziemi czyli kontynuację Katedry w Barcelonie która mnie zachwyciła. Niestety nie mogę tego powiedzieć o Dziedzicach Ziemi.
Jak w swej poprzedniczce mamy bohatera Hugo Llor który mozolnie pnie się ku górze aby spełnić swoje marzenia o produkcji win i własnej winnicy. Bohatera zmagającego się z przeciwnościami losu gdyż...

Próba stworzenia europejskiego FBI. Śmietanka najlepszych agentów z krajów Unii Europejskiej poszukuje swojej pierwszej akcji w której będą mogli sprawdzić czy taki pomysł ma szanse racji bytu. Jak dla mnie pisarz wprowadził za dużo bohaterów i wątków którym próbuje poświęcić dużo miejsca co wprowadza nieco chaosu w powieści. Pojawia się uczucie że nie wiadomo o co w tej powieści tak naprawdę chodzi czy o mafię, zagrożenie terrorystyczne, wielkie pieniądze a co za tym idzie finansowe malwersacje. Dużo wątków które zagłuszają i zniekształcają prawdziwy przekaz jak w tytułowym głuchym telefonie. Powieści brakuje lekkości i dynamiki no i najbardziej zaskakujący fakt wszyscy mówią słabym angielskim ale wypowiedzą się na najbardziej skomplikowane tematy...

Próba stworzenia europejskiego FBI. Śmietanka najlepszych agentów z krajów Unii Europejskiej poszukuje swojej pierwszej akcji w której będą mogli sprawdzić czy taki pomysł ma szanse racji bytu. Jak dla mnie pisarz wprowadził za dużo bohaterów i wątków którym próbuje poświęcić dużo miejsca co wprowadza nieco chaosu w powieści. Pojawia się uczucie że nie wiadomo o co w tej...

Najwyższy czas aby Marklund pożegnała swoją bohaterkę Annikę Bengtzon. Czytając bowiem Żelazną krew odnosi się wrażenie że nie tylko ja męczyłam się czytając powieść ale i sama pisarka pisze już na siłę. W powieści całkowicie brakuje wątku kryminalnego a w zamian tego otrzymujemy całe opisy histerycznej Anniki która ma ataki paniki chodzi na sesje terapeutyczne aby rozwiązać swoje problemy z przeszłości. Właśnie te problemy stanowią główny wątek powieści i który tak bardzo męczy. Ileż można czytać że Annika nie umie pogodzić z tym wspomnieniem z tymi uczuciami. Główna bohaterka to typ wiecznej ofiary słaba uwikłana w dziwną relację z byłym mężem i jego przyjaciółkami. Oczekiwałam dobrego kryminału z ciekawą historią i tajemnicą która zaskoczy czytelnika a przeczytałam nieciekawą powieść tak naprawdę o niczym.

Najwyższy czas aby Marklund pożegnała swoją bohaterkę Annikę Bengtzon. Czytając bowiem Żelazną krew odnosi się wrażenie że nie tylko ja męczyłam się czytając powieść ale i sama pisarka pisze już na siłę. W powieści całkowicie brakuje wątku kryminalnego a w zamian tego otrzymujemy całe opisy histerycznej Anniki która ma ataki paniki chodzi na sesje terapeutyczne aby...

Trzeci tom przygód Patricka Nevreaux i Petera Lavell. Tym razem dwaj badacze wyruszają na poszukiwania legendarnej Atlantydy z głębokim przekonaniem że są wstanie odkryć zaginiony ląd który od wieków rozbudza umysły naukowców. Pomysł na powieść bardzo dobry niestety z wykonaniem poszło gorzej. Gdzieś od połowy powieść zamienia się w całkowitą fantastykę. Pisarz za bardzo dał się ponieść wyobraźni ze szkodą dla powieści.
Projekt Atlantyda jest zamknięciem trylogii o przygodach naukowców i aż chce się napisać i bardzo dobrze że to koniec.

Trzeci tom przygód Patricka Nevreaux i Petera Lavell. Tym razem dwaj badacze wyruszają na poszukiwania legendarnej Atlantydy z głębokim przekonaniem że są wstanie odkryć zaginiony ląd który od wieków rozbudza umysły naukowców. Pomysł na powieść bardzo dobry niestety z wykonaniem poszło gorzej. Gdzieś od połowy powieść zamienia się w całkowitą fantastykę. Pisarz za bardzo...

Wilcza wyspa to trochę taki sztuczny twór miało być w stylu skandynawskich kryminałów ale w naszych realiach a wyszło nudnawo. Jest zbrodnia będąca osią głównych wydarzeń – zabójstwo szwedzkiego obywatela do tego tajemnicze zniknięcie hinduskiego biznesmena i problemy z przełożonymi. I długie opisy współczesnej Warszawy mające udowodnić że pisarz zna jej historię które są zapychaczami dla braku akcji. Gdyż właśnie śledztwa jest w powieści bardzo mało komisarz Nowak za to odbywa spotkania za spotkaniami z których dowiadujemy się głównie tego że musi podszkolić swój niemiecki nie wspominając już o angielskim – niby mówi słabo ale o wszystkim porozmawia. Nie wspominając o sztucznych dialogach ze swoją partnerką o gustach muzycznych. Komisarz Nowak to nie Harry Hole...

Wilcza wyspa to trochę taki sztuczny twór miało być w stylu skandynawskich kryminałów ale w naszych realiach a wyszło nudnawo. Jest zbrodnia będąca osią głównych wydarzeń – zabójstwo szwedzkiego obywatela do tego tajemnicze zniknięcie hinduskiego biznesmena i problemy z przełożonymi. I długie opisy współczesnej Warszawy mające udowodnić że pisarz zna jej historię które są...

Camilla Lackberg wciąż w doskonałej formie czego dowodem jest Pogromca lwów. Cała powieść jest oparta na starej dobrej regule. Zbrodnia która wstrząsa Fjällbacką a która swe źródło ma w tajemnicy i mrocznych wydarzeniach sprzed lat – czyli nic nowego u Lackberg a jednak wciąga. W czym tkwi przepis na sukces? W doskonałej konstrukcji akcji która rozwija się powoli i niczym efekt kuli śnieżnej nabiera tempa. Wszystkie postacie w powieści odgrywają jakąś rolę w ogólnym dramacie jakim jest porwanie młodej dziewczyny i jej śmierć. Patrick jak zwykle przejęty swoją rolą pracujący za dwóch przecież Melberg nie lubi się przemęczać a jednak i on dołoży swój kamyczek do sukcesu czyli rozwiązania zagadki. A Erika czasami wścibska a czasami beztroska nie myśląca o konsekwencjach swych detektywistycznych poczynań. Do tego wszystkiego doskonałe opisy życia codziennego głównych bohaterów ich problemów i trosk. I na koniec bardzo dobre zakończenie kiedy czytelnik myśli że wszystko już jasne a tu taki mały psikus od Lackberg.

Camilla Lackberg wciąż w doskonałej formie czego dowodem jest Pogromca lwów. Cała powieść jest oparta na starej dobrej regule. Zbrodnia która wstrząsa Fjällbacką a która swe źródło ma w tajemnicy i mrocznych wydarzeniach sprzed lat – czyli nic nowego u Lackberg a jednak wciąga. W czym tkwi przepis na sukces? W doskonałej konstrukcji akcji która rozwija się powoli i niczym...

Powieść z tych która po okładce zapowiadała się ciekawie a wyszło nijako. Zamiast dobrej intrygi i dobrego tematu dotyczącego nielegalnego handlu bronią otrzymujemy jednostajne tempo. Cała historia ślimaczy się nie ma budowania napięcia. Pisarz więcej czasu poświęca problemom w małżeństwie głównych bohaterów niż planowanej operacji sprzedaży broni. Trzeba jednak przyznać że jedna rzecz udała się pisarzowi stworzył główną postać kobiecą której nie sposób polubić. Egoizm w czystej postaci.

Powieść z tych która po okładce zapowiadała się ciekawie a wyszło nijako. Zamiast dobrej intrygi i dobrego tematu dotyczącego nielegalnego handlu bronią otrzymujemy jednostajne tempo. Cała historia ślimaczy się nie ma budowania napięcia. Pisarz więcej czasu poświęca problemom w małżeństwie głównych bohaterów niż planowanej operacji sprzedaży broni. Trzeba jednak przyznać...

Kolejny tom której główną bohaterka jest Temperance Brennan i niestety kolejne rozczarowanie. Powieść jest do bólu schematyczna a główna bohatera musi kolejny raz udowodnić jako to jest genialna. Taka „Pani ja wiem wszystko najlepiej”. Jest przecież mądrzejsza od policjanta który pomaga jej w śledztwie nie mówiąc już o nowej narzeczonej jej byłego męża. Jej wewnętrzne monologi są irytujące gdyż ograniczają się jedynie do krytykowania.
Powieść była by lepsza gdyby nie była pisana w pierwszej osobie – można wówczas by nabrać dystansu do głównej bohaterki. Ponadto w powieści przeszkadzają szczegółowe opisy co Brennan zjadła - kogo interesuje jakiego koloru było opakowanie np. płatków czy jakim balsamem posmarowała się główna bohaterka.

Kolejny tom której główną bohaterka jest Temperance Brennan i niestety kolejne rozczarowanie. Powieść jest do bólu schematyczna a główna bohatera musi kolejny raz udowodnić jako to jest genialna. Taka „Pani ja wiem wszystko najlepiej”. Jest przecież mądrzejsza od policjanta który pomaga jej w śledztwie nie mówiąc już o nowej narzeczonej jej byłego męża. Jej wewnętrzne...

Dwie historie rozgrywające się w dwóch okresach. Jedna to opowieść seryjnego mordercy prostytutek sugerująca że poznajemy historię słynnego Kuby rozpruwacza. I czasy współczesne i losy śledztwa prowadzonego przez Jacka Pendragona – seria brutalnych morderstw osób z kręgów sztuki których ciała zostają przemieniane na słynne dzieła sztuki. Prawdy należy szukać w przeszłości i sztuce gdyż to ona pcha do zbrodni. Jedyny minus powieści to że za szybko zostają odkryte wszystkie tajemnice i uważny czytelnik odkryje prawdziwego mordercę zdecydowanie za szybko.

Dwie historie rozgrywające się w dwóch okresach. Jedna to opowieść seryjnego mordercy prostytutek sugerująca że poznajemy historię słynnego Kuby rozpruwacza. I czasy współczesne i losy śledztwa prowadzonego przez Jacka Pendragona – seria brutalnych morderstw osób z kręgów sztuki których ciała zostają przemieniane na słynne dzieła sztuki. Prawdy należy szukać w przeszłości i...

Ostatnia część trylogii z Oslo. Harry kolejny raz walczy ze swoimi demonami jak i próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw którymi żyje całe Oslo. Cóż to więcej pisać Harry Hole w znakomitej formie tej postaci nie da się nie lubić. To bohater który wciąga w swój świat jeśli raz się w niego wejdzie to już się z niego nie wychodzi. Chce się tylko więcej i więcej Harrego Hole.

Ostatnia część trylogii z Oslo. Harry kolejny raz walczy ze swoimi demonami jak i próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw którymi żyje całe Oslo. Cóż to więcej pisać Harry Hole w znakomitej formie tej postaci nie da się nie lubić. To bohater który wciąga w swój świat jeśli raz się w niego wejdzie to już się z niego nie wychodzi. Chce się tylko więcej i więcej...

Kolejna znakomita powieść Miniera ten pisarz jeszcze mnie nie rozczarował. Doskonale buduje napięcie oraz całą intrygę wokół zabójstwa nastolatki na jeden z wysp. Dodatkowo zwraca uwagę na problem z którym mierzy się dzisiejszy świat. Jak wiele o nas można się dowiedzieć z sieci poprzez konto na facebooku czy instagramie – że tak naprawdę będąc w sieci odzieramy się z prywatności każdy może szperać w naszym życiu i wyciągać nasze tajemnice na światło dzienne. Nie wspominając już jak można przejąć czyjegoś smartfona i za jego pomocą zlustrować nasze domy i podsłuchać nasze rozmowy. Szczęśliwcy Ci którzy potrafią żyć bez facebooka to nie prawda że jeśli nie ma Cię na facebooku to znaczy że nie żyjesz wręcz przeciwnie to oznacza że masz większa kontrole nad swoim życiem gdyż nie wszyscy mają do niego dostęp. No i to zakończenie paskudne jak cała historia.

Kolejna znakomita powieść Miniera ten pisarz jeszcze mnie nie rozczarował. Doskonale buduje napięcie oraz całą intrygę wokół zabójstwa nastolatki na jeden z wysp. Dodatkowo zwraca uwagę na problem z którym mierzy się dzisiejszy świat. Jak wiele o nas można się dowiedzieć z sieci poprzez konto na facebooku czy instagramie – że tak naprawdę będąc w sieci odzieramy się z...

Drugi tom cyklu templariusze. Powieść bardzo nierówna można ją podzielić na trzy części. Pierwsza obiecująca dająca początek ciekawej historii. O to jeden z ocalałych z rzeźni chrześcijan trafia w ręce wroga co daje początek prawdziwej przyjaźni i możliwość poznania drugiej strony konfliktu. Środkowa cześć jest najciekawsza – przygotowania Ryszarda Lwie Serce do krucjaty który z pomocą swych sług pragnie zawładną Ziemią Świętą i odbić ją z rak niewiernych. W tym całym przedsięwzięciu swoją rolę odgrywa młody rycerz członek tajemnego bractwa które pod przykrywką zakonu templariuszy ma swoją misję do wykonania. I właśnie tej misji w powieści jest najmniej niby są jakieś plany zakonu wobec młodego rycerza ale wszystko jest niejasne i tajemnicze tak jakby sam autor nie wiedział co jest tą tajemnicą. Z pewnością ciekawy jest wątek Ryszarda Lwie Serce przywódcy o wielkich ambicjach porywający tłumy ale i mający uprzedzenia wobec żydów. Wyznający zasadę że pieniądze żydów jak najbardziej tak co nie przeszkadza mu aby ich prześladować. Do tego dochodzi wątek jego homoseksualizmu czyli takiej tajemnicy o której wszyscy wiedzą ale nikt nie odważy się powiedzieć tego głośno. Jednakże trzecia cześć jest najsłabsza gdy losy wszystkich głównych bohaterów splatają się w Ziemi Świętej. Z powieści uchodzi cała akcja w zamian otrzymujemy długie monologi odnośnie tego do czego doprowadzają wojny na tle religijnym. I że tak naprawdę obie strony konfliktu nie różnią się od siebie pomimo wiary w innego boga. I wśród jednych i drugich są fanatycy, mordercy, ale także ludzie honoru którzy widza coś więcej niż tylko wroga którego należy zabić. Jednak to właśnie ludzie honoru poniosą na końcu klęskę.

Drugi tom cyklu templariusze. Powieść bardzo nierówna można ją podzielić na trzy części. Pierwsza obiecująca dająca początek ciekawej historii. O to jeden z ocalałych z rzeźni chrześcijan trafia w ręce wroga co daje początek prawdziwej przyjaźni i możliwość poznania drugiej strony konfliktu. Środkowa cześć jest najciekawsza – przygotowania Ryszarda Lwie Serce do krucjaty...

Pierwszy tom z cyklu Alan Gregory ale nie moje pierwsze spotkanie z tym bohaterem do którego nadal nie mogę się przekonać. Informacje zastrzeżone to powieść z gatunku tych w których od początku wiemy kto stoi za zbrodnią brakuje tylko dowodu winy który przez tytułowe informacje zastrzeżone nie może być przekazy policji. A sam główny bohater psycholog z prywatna praktyką mający problemy zarówno w pracy jak i w życiu osobistym próbuje odgrywać bohatera do którego nie ma predyspozycji. Tempo akcji nieco się ślimaczy przez co ma się odczucie że czyta się i czyta i do niczego to nie prowadzi. Za dużo w powieści niepotrzebnych informacji typu zamówiłem jedzenie, poszedłem na zakupy tam i tam a za mało śledztwa, dochodzenia które prowadzi główny bohater. Na plus w powieści można zaliczyć próbę wytłumaczenia czym są informacje zastrzeżone w procesie terapii i leczenia pacjentów. Jak skomplikowane zasady obowiązują psychoterapeutów w związku z informacjami jakie przekazują im pacjenci które pomimo znamion przestępstwa muszą pozostać tajemnicą. W innym przypadku ich ujawnienie niesie za sobą konsekwencje ale głównie właśnie dla lekarza.

Pierwszy tom z cyklu Alan Gregory ale nie moje pierwsze spotkanie z tym bohaterem do którego nadal nie mogę się przekonać. Informacje zastrzeżone to powieść z gatunku tych w których od początku wiemy kto stoi za zbrodnią brakuje tylko dowodu winy który przez tytułowe informacje zastrzeżone nie może być przekazy policji. A sam główny bohater psycholog z prywatna praktyką...

Brutalne zabójstwo całej rodzinny wstrząsa małą miejscowością Torsby. Do pomocy ściągnięte zostają posiłki w postaci ekipy z Krajowej Policji Kryminalnej. Pięć osób dla których śledztwo w którym biorą udział to najmniejszy problem z jakim przyszło się im zmierzyć. Wszyscy mają problemy ze swoim życiem kłamią oszukują innych i samych siebie. Nie próbują już nawet udawać iż nie wszyscy w grupie lubią ze sobą pracować. W tej plątaninie ludzkich emocji toczy się śledztwo którym ginie główny podejrzany a kluczem do rozwiązania tajemnicy jest tytułowa Niemowa – jedyna osoba która widziała i przeżyła masakrę w małym białym domku. Problem w tym że mała dziewczynka zamknęła się w swoim wewnętrznym świecie kto znajdzie klucz do tego świata ten znajdzie odpowiedź kto zabił i dlaczego?
Niemowa to kolejny bardzo dobry skandynawski kryminał. Wszystkie elementy układanki w postaci śledztwa jak i wątki dotyczące życia poszczególnych bohaterów doskonale się uzupełniają. Nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po kolejne części.

Brutalne zabójstwo całej rodzinny wstrząsa małą miejscowością Torsby. Do pomocy ściągnięte zostają posiłki w postaci ekipy z Krajowej Policji Kryminalnej. Pięć osób dla których śledztwo w którym biorą udział to najmniejszy problem z jakim przyszło się im zmierzyć. Wszyscy mają problemy ze swoim życiem kłamią oszukują innych i samych siebie. Nie próbują już nawet udawać iż...

Kolejna cześć historii Uthreda dzielnego wojownika który pomimo niechęci do saskiego króla Alfreda podejmuje się wyzwania które wydaje się być niewykonalne – zdobyć Londyn. I tak jak w poprzednich częściach sagi Wojny Wikingów tak i w tej mamy doskonałe opisy walki pomiędzy zwaśnionymi stronami. Jest krew pot i łzy braterstwo krwi zdrady niespełnione miłości intrygi i walka o wpływy. Miecze krzyżują się często a trupy można liczyć w dziesiątki w końcu walka w murze tarcz wymaga tyle samo odwagi co i szaleństwa. Cromwell stworzyć interesującą wizję początków kształtowania się Anglii. Umiejętnie miesza fakty historyczne z fikcją wierzenia pogańskie z chrześcijańskimi. Jedne co się nie zmienia w wojowniku Uthredzie to jego niechęć do duchowieństwa i wiara że po śmierci z mieczem w ręku prawdziwi wojownicy zasiadają do uczty w pałacu umarłych.

Kolejna cześć historii Uthreda dzielnego wojownika który pomimo niechęci do saskiego króla Alfreda podejmuje się wyzwania które wydaje się być niewykonalne – zdobyć Londyn. I tak jak w poprzednich częściach sagi Wojny Wikingów tak i w tej mamy doskonałe opisy walki pomiędzy zwaśnionymi stronami. Jest krew pot i łzy braterstwo krwi zdrady niespełnione miłości intrygi i walka...

Powieść bez celu. Nie wiadomo tak naprawdę dlaczego została napisana. Bohaterowie nijacy akcji brak, ciekawej historii brak. Tylko ciągle odczytywanie z ludzkich twarzy liter alfabetu hebrajskiego. Jednym słowem nuda, nuda, nuda...

Powieść bez celu. Nie wiadomo tak naprawdę dlaczego została napisana. Bohaterowie nijacy akcji brak, ciekawej historii brak. Tylko ciągle odczytywanie z ludzkich twarzy liter alfabetu hebrajskiego. Jednym słowem nuda, nuda, nuda...

Taka trochę bajka. Anglik i Amerykanin dwa odmienne charaktery do tego jedna uparta dziennikarka marząca o sławie próbują przez pustynię przeszmuglować pancerne samochody do Abisynii. Na ich drodze stają wojska faszystowskich Włoch. Na czele których stoi hrabia Aldo Belli tchórz i głupiec ale takim ludziom szczęście zazwyczaj sprzyja. Od początku wiadomo jak to się skończy ale przyjemność z czytania do samego końca.

Taka trochę bajka. Anglik i Amerykanin dwa odmienne charaktery do tego jedna uparta dziennikarka marząca o sławie próbują przez pustynię przeszmuglować pancerne samochody do Abisynii. Na ich drodze stają wojska faszystowskich Włoch. Na czele których stoi hrabia Aldo Belli tchórz i głupiec ale takim ludziom szczęście zazwyczaj sprzyja. Od początku wiadomo jak to się skończy...

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Czytając odnosi się wrażenie że pisarz doskonale wie jakie elementy musi posiadać powieść sensacyjna – tempo dobrą akcję i bohatera któremu się kibicuje. Główny bohater Creasy samotnik człowiek z przeszłością były najemnik który ma swoje zasady. Zasady dzięki którym nadal żyje a swoich przyjaciół dobiera tylko ze środowiska najemników. Ludzi owianych złą legendą o których tak naprawdę nikt nic nie wie. Tworzą oni zamknięty krąg w którym obowiązuje kodeks a każda śmierć musi zostać pomszczona.
Powieść ma tempo przeskakuje z jednego kontynentu na drugi z zachowaniem realizmu nie ma w niej zbytecznego bohaterstwa. Jedyna rzecz do której można się przyczepić to wątek miłosny, przewidywalny i kolejny raz udowadniający że kobieta podczas akcji to dodatkowe kłopoty.

Bardzo dobra powieść sensacyjna. Czytając odnosi się wrażenie że pisarz doskonale wie jakie elementy musi posiadać powieść sensacyjna – tempo dobrą akcję i bohatera któremu się kibicuje. Główny bohater Creasy samotnik człowiek z przeszłością były najemnik który ma swoje zasady. Zasady dzięki którym nadal żyje a swoich przyjaciół dobiera tylko ze środowiska najemników....

Umiejętne połączenie faktów naukowych - ewolucja i odkrywanie nowych gatunków, z sensacyjną akcją czyli serią morderstw w najsłynniejszym muzeum Ameryki. Do tego mieszanka różnorodnych bohaterów począwszy od tajemniczego jakby z innej epoki agenta FBI Pendergasta, nieśmiałej ale bystrej pracownicy muzeum, pewnego siebie policjanta nowojorskiej policji oraz wścibskiego dziennikarza. Całość połączona jest dokładnymi opisami Muzeum Historii Naturalnej które kryje w sobie nie jedną tajemnicę.

Umiejętne połączenie faktów naukowych - ewolucja i odkrywanie nowych gatunków, z sensacyjną akcją czyli serią morderstw w najsłynniejszym muzeum Ameryki. Do tego mieszanka różnorodnych bohaterów począwszy od tajemniczego jakby z innej epoki agenta FBI Pendergasta, nieśmiałej ale bystrej pracownicy muzeum, pewnego siebie policjanta nowojorskiej policji oraz wścibskiego...