Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mimo że sam styl mnie nie zachwycił - aura niesamowita. Bardzo dużo tajemniczości do ostatniego akapitu. Nesbo igra sobie z podświadomością czytelnika, która nasuwa zupełnie inne rozwiązania niż te, które w rzeczywistości się dzieją. Przy kolejnych jego książkach będę baardzo uważała na to,czy moje wnioski podczas lektury nie są zbyt oczywiste.

Mimo że sam styl mnie nie zachwycił - aura niesamowita. Bardzo dużo tajemniczości do ostatniego akapitu. Nesbo igra sobie z podświadomością czytelnika, która nasuwa zupełnie inne rozwiązania niż te, które w rzeczywistości się dzieją. Przy kolejnych jego książkach będę baardzo uważała na to,czy moje wnioski podczas lektury nie są zbyt oczywiste.

Dla każdego kto ma ochotę na nową egzystencjalną parabolę. Nawet bardziej paraboliczną niż "Dżuma", bo ani rok, ani miasto, ani nazwiska, nic... Być może dlatego "Miasto ślepców" jest trochę upiorne.

Dla każdego kto ma ochotę na nową egzystencjalną parabolę. Nawet bardziej paraboliczną niż "Dżuma", bo ani rok, ani miasto, ani nazwiska, nic... Być może dlatego "Miasto ślepców" jest trochę upiorne.

Typowo kobieco, typowo nostalgicznie, ba! dramatycznie aż. Idealna pozycja dla tych, którzy chcą odrobinę pocierpieć wewnętrznie - jeśli tylko potrafią współczuć.
Dawkowałam sobie kolejne listy, wczytywałam się w nie powoli i w wyjątkowych okolicznościach. Trafiły mocno, przyznaję. Zagmatwany ciąg porównań i nagromadzenie barwnych, skomplikowanych i tragicznych wykrzyknień. Ekspresja pełną parą.

Typowo kobieco, typowo nostalgicznie, ba! dramatycznie aż. Idealna pozycja dla tych, którzy chcą odrobinę pocierpieć wewnętrznie - jeśli tylko potrafią współczuć.
Dawkowałam sobie kolejne listy, wczytywałam się w nie powoli i w wyjątkowych okolicznościach. Trafiły mocno, przyznaję. Zagmatwany ciąg porównań i nagromadzenie barwnych, skomplikowanych i tragicznych...