Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam trudności z prawidłowym ocenieniem tej książki. Z jednej strony biografia opowiada historię życia Modrzejewskiej wnikliwie, autorka podaje wiele szczegółów, których próżno szukać w odmętach internetu. Mamy tutaj dokładny opis jej życia, bardzo ciekawe fragmenty o ćwiczeniu głosu, o plotkach, a także świetny wątek "amerykański". Do tego lektura wzbogacona jest cytatami, fragmentami wierszy i recenzji teatralnych.
Wszystko byłoby więc wspaniale, gdyby nie to, że biografia jest tak bardzo na wskroś pozytywna, że az...nudna i irytująca.
Helena Modrzejewska zapewne była wspaniałą kobietą, jednak ciężko ocenić ją jako osobę bez wad. W tej lekturze jej jednak nie znajdziemy, każda strona brzmi jak pieśń pochwalna wspaniałej Modrzejewskiej?
Plotki? Były, ale na pewno nieprawdziwe.
Rasizm? Zdarzał jej się, ale delikatny i uroczy.
Chłód wobec męża? Tak, ale on był takim fajtłapą!
Mierzi to i irytuje, szkoda, że autorka nie zebrała się na bardziej krytyczną ocenę aktorki. Bo przecież jej wady w żaden sposób nie umniejszają jej talentowi. Jej wady czynią ją człowiekiem, który kiedyś faktycznie żył. Czytają tę biografię ma się wrażenie jakby czytało się bajeczkę. Ładne to i miłe, ale na wskroś nudne w swej poprawności.

Mam trudności z prawidłowym ocenieniem tej książki. Z jednej strony biografia opowiada historię życia Modrzejewskiej wnikliwie, autorka podaje wiele szczegółów, których próżno szukać w odmętach internetu. Mamy tutaj dokładny opis jej życia, bardzo ciekawe fragmenty o ćwiczeniu głosu, o plotkach, a także świetny wątek "amerykański". Do tego lektura wzbogacona jest cytatami,...

Sięgnęłam po tę pozycje z mojej listy 'Co muszę przeczytać Whartona' poza kolejką. O wiele szybciej niż miałam, bo po prostu "wpadła mi w ręce". Nastawiona do książki byłam pozytywnie jednak bez ogromnego entuzjazmu. Niesamowicie zdziwiłam się, gdy styl pisania autora wciągnął mnie doszczętnie. Fabuła, mogłaby się, z opisu, wydawać nieciekawe, genialnie napisana w sposób taki, że trudno zauważyć kiedy robi się na tyle późno, że pora iść spać. Bohaterowie, chłopiec mały i dorosły mężczyzna, wydawali mi się znajomi. Mały chłopiec miał w sobie cechy, które chyba każdy z nas może sobie przypomnieć z własnego dzieciństwa. A dorosły człowiek ? Sama nie wiem czemu był dla mnie Forrestem Gumpem, bardzo mi się skojarzyły obydwie postacie. Książka zdecydowanie do polecenia. Wciągająca, ciekawa, wzruszająca opowieść o dorastaniu i więziach rodzinnych.

Sięgnęłam po tę pozycje z mojej listy 'Co muszę przeczytać Whartona' poza kolejką. O wiele szybciej niż miałam, bo po prostu "wpadła mi w ręce". Nastawiona do książki byłam pozytywnie jednak bez ogromnego entuzjazmu. Niesamowicie zdziwiłam się, gdy styl pisania autora wciągnął mnie doszczętnie. Fabuła, mogłaby się, z opisu, wydawać nieciekawe, genialnie napisana w sposób...

Książka młodości. Niewiele pamiętam z fabuły, wiem tylko, że bardzo mi się wtedy podobała. Lekka, ciekawa i wciągająca dla 9-latki ; )

Książka młodości. Niewiele pamiętam z fabuły, wiem tylko, że bardzo mi się wtedy podobała. Lekka, ciekawa i wciągająca dla 9-latki ; )