Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ojciec Edmunda, Andrew Twyfold, źle traktuje swojego syna, gdyż on nie pracuje i nie zarabia na siebie, a rodzina Twyfold nie jest bogata. Edmund zaprzyjaźnia się rodzeństwem Fitz-Owen, którzy namawiają swojego ojca, aby przyjął Edmunda do zamku. Edmund okazuje się być najlepszy we wszystkim, co robi i dlatego Robert i jego kuzyni zaczynają mu zazdrościć i chcą, aby Fitz-Owen wygnał go z zamku. Pastor Oswald opowiada Edmundowi o nawiedzonym apartamencie w zamku. Edmund zostaje zmuszony, aby spać tam 3 noce, żeby sprawdzić, czy rzeczywiście ten apartament jest nawiedzony. W jednym z pokoi jest łóżko, na którym mieszkają pokolenia szczurów i on potem tam spał. Tam odwiedzają go Oswald i sługa Joseph. We trójkę słyszą dziwne dźwięki z jednego z pokoi. Idą tam i znajdują pogrzebany szkielet. Podejrzewają, że to jest poprzedni właściciel zamku, który został zabity.

Ojciec Edmunda, Andrew Twyfold, źle traktuje swojego syna, gdyż on nie pracuje i nie zarabia na siebie, a rodzina Twyfold nie jest bogata. Edmund zaprzyjaźnia się rodzeństwem Fitz-Owen, którzy namawiają swojego ojca, aby przyjął Edmunda do zamku. Edmund okazuje się być najlepszy we wszystkim, co robi i dlatego Robert i jego kuzyni zaczynają mu zazdrościć i chcą, aby...

Kardynał Wolsey dostał się do wysokiej pozycji i potrafi wpływać na decyzje króla. Doprowadza do śmierci Buckighama i knuje przeciwko królowej.

Henryk prawdopodobnie znudził się Katarzyną i wolał młodszą Annę Bullen. Dlatego chciał się rozwieść z Katarzyną, a nie z powodu, że była ona kiedyś żoną jego brata.

Kiedy Katarzyna jest już po rozwodzie, towarzyszą jej Patience i Griffith. To są postacie symboliczne zapewne. Wielokrotnie powtarza się w wypowiedziach różnych osób słowo "cierpliwość". Patience, jako towarzyszka Katarzyny, oznacza, że ona znosi swoje cierpienie z cierpliwością. Griffith możliwe, że pochodzi od słowa "grief" (żałość), chociaż nie wiem czy to nie jest już nadinterpretacja. Katarzyna mówi: "Zbliż się, Pacyjencjo, posadź mię niżej. Wnet się trud twój skończy." W polskim tłumaczeniu "Pacyjencja" traci swoje pierwotne znaczenie. Dosłownie mogłoby to być tak przetłumaczone: "Cierpliwości, bądź przy mnie wciąż, posadź mię niżej: [tu może metaforycznie chodzi o pokorę?] już nie będę cię długo trudzić."

Najlepsze fragmenty to ostatnia wypowiedź Wolseya i błogosławieństwo Cranmera dla Elżbiety. W wypowiedzi Cranmera jest wiele biblijnych odniesień, np. porównanie Elżbiety do bogatej królowej Saby, która rozmawiała z królem Salomonem, a następca Elżbiety został porównany do cedrów górskich (cedry Libanu to motyw wielokrotnie pojawiający się w Biblii). Cranmer także zapowiedział o Elżbiecie, że będzie ona uwielbiana i będzie wzbudzać strach.

Kardynał Wolsey dostał się do wysokiej pozycji i potrafi wpływać na decyzje króla. Doprowadza do śmierci Buckighama i knuje przeciwko królowej.

Henryk prawdopodobnie znudził się Katarzyną i wolał młodszą Annę Bullen. Dlatego chciał się rozwieść z Katarzyną, a nie z powodu, że była ona kiedyś żoną jego brata.

Kiedy Katarzyna jest już po rozwodzie, towarzyszą jej Patience...

Rodzina Beaumarchais przybyła z Francji do Madrytu. Clavigo zaprzyjaźnił się z nimi i został przyjacielem Marii. Z czasem Clavigo zdobył sławę i bogactwo jako pisarz. Porzucił Marię; jej brat zamierzał ją pomścić. Clavigo jednak powraca do Marii, a ona mu przebacza. Potem, za namową swego przyjaciela Karlosa, uciekł od Marii i oskarżył jej brata o to, że mu groził. Dowiedziawszy się o tym, Maria zemdlała.
Clavigo to osoba łatwo ulegająca manipulacji i zmieniająca szybko zdanie. Jest on zbyt podatny na sugestie innych.

Rodzina Beaumarchais przybyła z Francji do Madrytu. Clavigo zaprzyjaźnił się z nimi i został przyjacielem Marii. Z czasem Clavigo zdobył sławę i bogactwo jako pisarz. Porzucił Marię; jej brat zamierzał ją pomścić. Clavigo jednak powraca do Marii, a ona mu przebacza. Potem, za namową swego przyjaciela Karlosa, uciekł od Marii i oskarżył jej brata o to, że mu groził....

Chociaż Marianna jest narzeczoną Stolziusa, spotyka się z oficerem Desportes, gdyż on dał jej wiele prezentów. Kiedy on ją opuszcza, Marianna spotyka się z innymi oficerami. Ludzie mówią, że o niej jako o kobiecie lekkich obyczajów. Hrabina współczuje jej i bierze ją do swojego domu. Po pewnym czasie Marianna ucieka z domu hrabiny i zostaje żebraczką.

Przetłumaczyłam najciekawsze fragmenty tego dramatu:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/06/dziwna-koncepcja-w-dramacie-zonierze.html

Chociaż Marianna jest narzeczoną Stolziusa, spotyka się z oficerem Desportes, gdyż on dał jej wiele prezentów. Kiedy on ją opuszcza, Marianna spotyka się z innymi oficerami. Ludzie mówią, że o niej jako o kobiecie lekkich obyczajów. Hrabina współczuje jej i bierze ją do swojego domu. Po pewnym czasie Marianna ucieka z domu hrabiny i zostaje żebraczką.

Przetłumaczyłam...

Myślę, że najciekawsze księgi biblijne to: Księga Judyty, Estery, Joba, Mądrości, Syracha i Koheleta.

Ciekawymi postaciami są Judyta i Estera. Obie przyczyniły się do uwolnienia narodu izraelskiego. Judyta była w oblężonym mieście, w którym brakowało wody. Król Persji, a mąż Estery, wydał dekret by wymordować cały naród żydowski. Judyta działała dobrowolnie, sama obmyśliła plan i go wykonała. Estera na początku nie przejmowała się tym dekretem, gdyż ukrywała to, że jest Żydówką. Dopiero jej krewny Mardocheusz zmusił ją do działania, mówiąc, że jej także grozi śmierć.

Interesująca jest sytuacja Lota z księgi rodzaju. Lot był gotów oddać swoje córki do zbiorowego gwałtu (co mnie zdziwiło w trakcie czytania). Potem, kiedy Lot z córkami wyprowadzili się z Sodomy, jego córki upiły swego ojca i zgwałciły go. Dla mnie wniosek jest taki, że Lot je źle wychowywał i dlatego tak to się skończyło.

Myślę, że najciekawsze księgi biblijne to: Księga Judyty, Estery, Joba, Mądrości, Syracha i Koheleta.

Ciekawymi postaciami są Judyta i Estera. Obie przyczyniły się do uwolnienia narodu izraelskiego. Judyta była w oblężonym mieście, w którym brakowało wody. Król Persji, a mąż Estery, wydał dekret by wymordować cały naród żydowski. Judyta działała dobrowolnie, sama...

Uwielbiam tematykę tych wierszy: o przemijalności i walce z słabościami. Sonet IV to chyba mój ulubiony wiersz. Ciekawe jest również epitafium dla dziecka żyjącego tylko 30 godzin, rzadko kiedy wiersze są dedykowane dla niemowląt. Z tych wierszy można również poznać język staropolski, co dla mnie jest zaletą samą w sobie.

Uwielbiam tematykę tych wierszy: o przemijalności i walce z słabościami. Sonet IV to chyba mój ulubiony wiersz. Ciekawe jest również epitafium dla dziecka żyjącego tylko 30 godzin, rzadko kiedy wiersze są dedykowane dla niemowląt. Z tych wierszy można również poznać język staropolski, co dla mnie jest zaletą samą w sobie.

Lady Wishful jest ciotką Millamant, braci Witwoulda i Wilfulla, a matką Arabelli. Fainall poślubił Arabellę, by zyskać pieniądze na życie z kochanką - Marwood. Fainall chce się rozwieść z żoną, aby przejąć jej majątek, jednak nie udaje mu się.
W książce znajdują się ciekawe i zabawne momenty, ale wybitnym dziełem ta komedia nie jest.

Imiona postaci w tym dramacie są znaczące. Millamant z francuskiego oznacza "tysiąc kochanków", Witwould oznacza "byłby inteligentny", Foible znaczy "słabostka", Mincing - "Mizdrząca się".

Niektóre z tych imion były wykorzystane w tragedii "Miss Sara Sampson".

Lady Wishful jest ciotką Millamant, braci Witwoulda i Wilfulla, a matką Arabelli. Fainall poślubił Arabellę, by zyskać pieniądze na życie z kochanką - Marwood. Fainall chce się rozwieść z żoną, aby przejąć jej majątek, jednak nie udaje mu się.
W książce znajdują się ciekawe i zabawne momenty, ale wybitnym dziełem ta komedia nie jest.

Imiona postaci w tym dramacie są...

Matka Sophie umiera, gdy Sophie była dzieckiem, a kiedy miała 19 lat umiera jej ojciec. Po jego śmierci Sophie przybywa do swojej ciotki Charlotte, na dwór w D. Sophie była zmuszana do zostania metresą księcia. Jej ciotce zależało na poparciu księcia w pewnej sprawie sądowej. Sophie bierze ślub z Lordem Derby; jednak okazuje się, że ślub był sfałszowany (pastora udawał sługa Derby'ego). Sophie przybiera pseudonim Madam Leidens i zajmuje się uczeniem biednych dziewcząt. Potem Sophie wyjeżdża na wakacje do Anglii do Lady Summer. Derby chciał poślubić krewną Lady Summer i przypadkiem spotyka Sophie. Bojąc się, żeby ona nie zepsuła mu planów, karze ją uwięzić u swego przyjaciela.

Matka Sophie umiera, gdy Sophie była dzieckiem, a kiedy miała 19 lat umiera jej ojciec. Po jego śmierci Sophie przybywa do swojej ciotki Charlotte, na dwór w D. Sophie była zmuszana do zostania metresą księcia. Jej ciotce zależało na poparciu księcia w pewnej sprawie sądowej. Sophie bierze ślub z Lordem Derby; jednak okazuje się, że ślub był sfałszowany (pastora udawał...

Sara, uciekłszy z domu z Mellefontem, ma wyrzuty sumienia i jest w złym humorze. Służący Waitwell uświadamia jej, że umartwianie się nie umniejsza jej winy. Otrzymuje ona, list od swego ojca, ze jej przebacza. Marwood zamierza otruć Sarę. Betty, służąca Sary, myśląc, że podaje jej lekarstwo, tak naprawdę przekazuje jej truciznę. Sara umiera. Mellfont, czując się winnym, przebija się sztyletem. Marwood ucieka z Arabellą jako zakładniczką.

Sara, uciekłszy z domu z Mellefontem, ma wyrzuty sumienia i jest w złym humorze. Służący Waitwell uświadamia jej, że umartwianie się nie umniejsza jej winy. Otrzymuje ona, list od swego ojca, ze jej przebacza. Marwood zamierza otruć Sarę. Betty, służąca Sary, myśląc, że podaje jej lekarstwo, tak naprawdę przekazuje jej truciznę. Sara umiera. Mellfont, czując się winnym,...

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach 40. XIX w. Małgorzata zdecydowała się zostać kurtyzaną, aby uciec z biedy i poznać życie bogatych. To była chyba jej jedyna szansa, aby poznać takie życie. Co wieczór chodziła do teatru i brała ze sobą bukiet kamelii, stąd tytuł książki. Stary bogaty książę dawał jej pieniądze, gdyż przypominała ona mu jego zmarłą córkę.
Jej życie jednak nie było łatwe, gdyż zachorowała i żeby wspomagać finansowo Prudencję, jej przyjaciółkę, musiał brać więcej klientów.

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach 40. XIX w. Małgorzata zdecydowała się zostać kurtyzaną, aby uciec z biedy i poznać życie bogatych. To była chyba jej jedyna szansa, aby poznać takie życie. Co wieczór chodziła do teatru i brała ze sobą bukiet kamelii, stąd tytuł książki. Stary bogaty książę dawał jej pieniądze, gdyż przypominała ona mu jego zmarłą córkę.
Jej...

Major von Tellheim, mimo że potrzebuje pomocy (gdyż nie ma pieniędzy i jest ranny) od nikogo nie chce jej przyjąć, nawet od przyjaciela Paula Wernera. Do tej samej gospody przybywa Minna von Barnheim, która dowiedziawszy się, że jej narzeczony tu był, chce go spotkać i mu pomóc. Tellheim chce zerwać z nią narzeczeństwo, gdyż uważa, że jest dla niej zbyt biedny. Minnę denerwuje takie zachowanie i chce mu dać nauczkę.

Major von Tellheim, mimo że potrzebuje pomocy (gdyż nie ma pieniędzy i jest ranny) od nikogo nie chce jej przyjąć, nawet od przyjaciela Paula Wernera. Do tej samej gospody przybywa Minna von Barnheim, która dowiedziawszy się, że jej narzeczony tu był, chce go spotkać i mu pomóc. Tellheim chce zerwać z nią narzeczeństwo, gdyż uważa, że jest dla niej zbyt biedny. Minnę...

Najlepsze tomy tej powieści to pierwszy i ostatni. W pierwszym w ciekawy sposób jest opisane dzieciństwo głównych bohaterów. W ostatniej pojawiają się fascynujące gotyckie sceny.

Camilla, popadłszy długi, zwleka z powiedzeniem tego rodzicom, którzy już mają trudności finansowe z powodu jej brata, Lionela. Camilla tak długo prokrastynuje z powiedzeniem prawdy, aż jej ojciec trafia do więzienia. Ona, dowiedziawszy się o tym, próbuje popełnić samobójstwo poprzez zaniedbywanie siebie (nie jedzenie i nie spanie).

Edgar zdaje się być odpowiednikiem Othello z dramatu o takim tytule. W powieści nawet jest nawiązanie do tej tragedii. Edgar jest podejrzliwy i podatny na sugestie, zamiast myśleć samodzielnie, jak Othello.

Najciekawszą postacią jest, według mnie, Eugenia. W dzieciństwie zaraziła się ospą i złamała nogę, co oszpeciło jej wygląd. Jednak miała ona miły charakter i zdobyła wykształcenie. W pewnym momencie Eugenia marzyła o tym, by być piękną, żeby inni nie wyśmiewali jej brzydkiego wyglądu. Wtedy jej ojciec zaprowadził ją do osoby chorej umysłowo, by doceniła swój rozum.

Uszyłam suknię z lat 90. XVIII w., czyli czasów, kiedy rozgrywa się akcja powieści; zdjęcia można zobaczyć tu:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2020/04/pomaranczowa-chemise-suknia.html

Najlepsze tomy tej powieści to pierwszy i ostatni. W pierwszym w ciekawy sposób jest opisane dzieciństwo głównych bohaterów. W ostatniej pojawiają się fascynujące gotyckie sceny.

Camilla, popadłszy długi, zwleka z powiedzeniem tego rodzicom, którzy już mają trudności finansowe z powodu jej brata, Lionela. Camilla tak długo prokrastynuje z powiedzeniem prawdy, aż jej...

Maria, królowa Szkocji, jest w więzieniu, gdyż została oskarżona o knucie spisku przeciwko swej przyrodniej siostrze, Elżbiecie, królowej Anglii. Maria dąży do spotkania z Elżbietą, aby wybłagać ją o łaskę. Kiedy dochodzi do spotkania, Maria nie zachowuje się pokornie, tylko wyraża swą złość, przez co traci szansę na łaskawość Elżbiety. Jedyne co powstrzymuje Elżbietę od skazania Marii na śmierć, jest opinia publiczna. Królowa Anglii boi się, że lud który teraz jej sprzyja, potem by miał wymówkę, żeby się przeciwko niej zbuntować.

Maria, królowa Szkocji, jest w więzieniu, gdyż została oskarżona o knucie spisku przeciwko swej przyrodniej siostrze, Elżbiecie, królowej Anglii. Maria dąży do spotkania z Elżbietą, aby wybłagać ją o łaskę. Kiedy dochodzi do spotkania, Maria nie zachowuje się pokornie, tylko wyraża swą złość, przez co traci szansę na łaskawość Elżbiety. Jedyne co powstrzymuje Elżbietę od...

Książka oparta na prawdziwych wydarzeniach. Zaleta jest niejednoznaczność postaci. Na początku wydaje się, że Fiesco nie obchodzi Genua, tylko jego własne przyjemności. Potem okazuje się, że on tylko po to spotykał się z Julią i zdradzał swoją żonę, by mieć wejście do domu Doria (Julia była siostrą Gianettino) i planował obalić ród Doria, których uznał za tyranów. Na koniec Fiesco kusiła rządza władzy. Czyli tak na prawdę nie chciał przywrócić republiki, tylko sam wejść na miejsce dawnych władców.
Verrina z początku zdaje się być całkowitym zwolennikiem republiki, ale jego ostatnie zdanie ukazuje, że on nie był całkiem przeciwny Andreasowi Doria.
Sacco i Calcagno tylko po to chcą rewolucji, by uwolnić się od długów.

Podobno ten dramat nie jest już wystawiany w teatrach, gdyż znajduje się tu krytyka demokracji.

Książka oparta na prawdziwych wydarzeniach. Zaleta jest niejednoznaczność postaci. Na początku wydaje się, że Fiesco nie obchodzi Genua, tylko jego własne przyjemności. Potem okazuje się, że on tylko po to spotykał się z Julią i zdradzał swoją żonę, by mieć wejście do domu Doria (Julia była siostrą Gianettino) i planował obalić ród Doria, których uznał za tyranów. Na koniec...

Susan lubi mieć poczucie władzy i kontroli nad innymi. Niszczy szczęście rodziny, u której gości. Jej szwagierka, Catherine, jest uprzedzona przeciwko niej, chociaż Susan próbuje się z nią zaprzyjaźnić. Udaje jej się zmanipulować brata Catherine. Susan zaniedbuje swoją córkę, która boi się jej boi.

Książka krótka, ale ciekawa. Zaletą powieści jest to, że główna bohaterka to postać negatywna, inaczej niż w innych powieściach tej autorki. "Lady Susan" przypomina trochę "Niebezpieczne związki", zwłaszcza ze względu na podobieństwo lady Susan i markizy de Merteuil.

Susan lubi mieć poczucie władzy i kontroli nad innymi. Niszczy szczęście rodziny, u której gości. Jej szwagierka, Catherine, jest uprzedzona przeciwko niej, chociaż Susan próbuje się z nią zaprzyjaźnić. Udaje jej się zmanipulować brata Catherine. Susan zaniedbuje swoją córkę, która boi się jej boi.

Książka krótka, ale ciekawa. Zaletą powieści jest to, że główna bohaterka...

Ballada "Król Olch" została zawarta w dramacie "Rybaczka" z 1782 r., gdzie tytułowa bohaterka śpiewa ją w pierwszej scenie, kiedy czeka na powrót ojca i narzeczonego. Cały utwór jest utrzymany w atmosferze tajemniczości. Również zawarta jest tu ballada o wodniku.

W wierszu przedstawiono sytuację, w której dziecko widzi coś, czego ojciec nie widzi. Można to interpretować dwojako: albo syn widzi zjawisko rzeczywiste, którego ojciec nie widzi , albo po prostu majaczy i te wizje to złudzenia.

Sytuacje podobne do tej przedstawionej w balladzie zdarzają się naprawdę. (Że dzieci coś widzą, czego dorośli nie.) Przykładem jest ta strona:

https://www.ofeminin.pl/lifestyle/to-nas-kreci/czy-dzieci-moga-widziec-duchy-rozwiazujemy-te-misterna-zagadke/n8j3n25

Ballada "Król Olch" została zawarta w dramacie "Rybaczka" z 1782 r., gdzie tytułowa bohaterka śpiewa ją w pierwszej scenie, kiedy czeka na powrót ojca i narzeczonego. Cały utwór jest utrzymany w atmosferze tajemniczości. Również zawarta jest tu ballada o wodniku.

W wierszu przedstawiono sytuację, w której dziecko widzi coś, czego ojciec nie widzi. Można to interpretować...

Małżonkowie Eduard i Charlotte żyją w bogatym zamku. Ich córka uczy się w pensjonacie razem ze swoją krewną, Otylią. Charlotte otrzymuje z tej szkoły list, z którego dowiaduje się, że Otylia radzi sobie w szkole gorzej niż jej córka, która ma na nią zły wpływ i dlatego odsyłają Otylię do rodziny. Rodzice Otylii nie żyją, dlatego zajmuje się nią jej ciotka, Charlotte. Eduarda odwiedza jego przyjaciel, Otto.

Fabuła powieści jest wyjaśniona na początku, kiedy zostało opisane zachowanie związków chemicznych, które nie są trwałe, ale się zmieniają. Była to aluzja do Eduarda i Charlotte i ich gości.

Charlotte i Eduard przestają być zadowoleni z faktu bycia małżeństwem. Powieść dotyczy głównie kwestii moralnych małżeństwa i rozwodu.

Najlepszą częścią książki jest końcówka, kiedy akcja przyśpiesza. Zaletą jest przedstawienie dylematów moralnych postaci. W fabule jest zawarty jest również problem anoreksji. Co ciekawe, Otylia jest nazywana przez narratora "świętym dzieckiem" (holdes Kind).

Małżonkowie Eduard i Charlotte żyją w bogatym zamku. Ich córka uczy się w pensjonacie razem ze swoją krewną, Otylią. Charlotte otrzymuje z tej szkoły list, z którego dowiaduje się, że Otylia radzi sobie w szkole gorzej niż jej córka, która ma na nią zły wpływ i dlatego odsyłają Otylię do rodziny. Rodzice Otylii nie żyją, dlatego zajmuje się nią jej ciotka, Charlotte....

Myślę, że największą zaletą poematu są opisy przyrody. Przyroda jest przedstawiona jako ożywiona, tajemnicza i zachwycająca.
Niestety postacie mi się myliły i nie umiałam zapamiętać kto to kto w wielu przypadkach.
Do przeczytania zachęcił mnie fakt, że dzieje się to w czasie konfederacji barskiej, a tytułowy bohater jest wzorowany na postaci prawdziwej.
Dodatkową zaletą jest to, że utwór pisano oktawą, co wymaga dużo pracy i wytrwałości, a takie rzeczy doceniam.
Generalnie forma dobra, ale trochę słabiej z treścią.

Konfederacja barska miała miejsce między innymi w Tyńcu, gdzie znajduje się mur zburzony przez Rosjan, którego do dziś nie naprawiono.

https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/09/opactwo-benedyktynskie-w-tyncu.html

Myślę, że największą zaletą poematu są opisy przyrody. Przyroda jest przedstawiona jako ożywiona, tajemnicza i zachwycająca.
Niestety postacie mi się myliły i nie umiałam zapamiętać kto to kto w wielu przypadkach.
Do przeczytania zachęcił mnie fakt, że dzieje się to w czasie konfederacji barskiej, a tytułowy bohater jest wzorowany na postaci prawdziwej.
Dodatkową zaletą...

Książkę przeczytałam jako lekturę w szkole podstawowej. Widziałam to również jako przedstawienie teatralne.
Ta opowieść od razu mi się spodobała. Wtedy duże wrażenie na mnie zrobiło opisane w książce spotkanie z trzecim duchem. Przesłanie książki jest optymistyczne: w każdym etapie życia można zmienić się na lepsze.

Na blogu opisałam dawne obyczaje wigilijne:
https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/12/dawne-obyczaje-wigilii-bozego-narodzenia.html

Książkę przeczytałam jako lekturę w szkole podstawowej. Widziałam to również jako przedstawienie teatralne.
Ta opowieść od razu mi się spodobała. Wtedy duże wrażenie na mnie zrobiło opisane w książce spotkanie z trzecim duchem. Przesłanie książki jest optymistyczne: w każdym etapie życia można zmienić się na lepsze.

Na blogu opisałam dawne obyczaje...

Na początku Catherine Morland jedzie do Bath, ale ciekawsza część książki zaczyna się, według mnie, kiedy Catherine odwiedza Northanger Abbey. Interesujące są jej rozważania na temat generała Tilney. Myślę, że to Henry Tilney miał naiwne poglądy na temat niemożliwości zbrodni w cywilizowanym państwie. Tajemnicze zbrodnie zdarzają się do czasów współczesnych.
Jednak powieść udowadnia, że pozory mogą mylić. To, że wszystkie dowody wskazują, że ktoś jest winny, nie musi oznaczać, że jest zbrodniarzem.
Zakończenie można by określić jako "deus ex machina", ponieważ musiała zdarzyć się pewna mało prawdopodobna okoliczność, żeby wszyscy byli szczęśliwy.

Akcja powieści dzieje się pod koniec XVIII w. lub na początku XIX w. Były wtedy modne białe suknie (było wspomniane, że Isabelle nosi białe sukienki):

https://mrokidziejow.blogspot.com/2019/11/biaa-empirka.html

Na początku Catherine Morland jedzie do Bath, ale ciekawsza część książki zaczyna się, według mnie, kiedy Catherine odwiedza Northanger Abbey. Interesujące są jej rozważania na temat generała Tilney. Myślę, że to Henry Tilney miał naiwne poglądy na temat niemożliwości zbrodni w cywilizowanym państwie. Tajemnicze zbrodnie zdarzają się do czasów współczesnych.
Jednak powieść...