rozwiń zwiń
Adranna

Profil użytkownika: Adranna

Nie podano miasta Nie podano
Status Czytelnik
Aktywność 5 lata temu
3
Przeczytanych
książek
10
Książek
w biblioteczce
3
Opinii
18
Polubień
opinii
Nie podano
miasta
Nie podano
Dodane| Nie dodano
Ten użytkownik nie posiada opisu konta.

Opinie


Na półkach:

afał Kosik zadebiutował literaturą dla dorosłych, jednak z biegiem czasu zajął się również książkami dla najmłodszych czytelników. Aby dziecko zainteresować daną książką musi ona spełnić wiele oczekiwań. Powinna być przede wszystkim ciekawa i intrygująca. Myślę, że z całą pewnością do takich należy „Amelia i Kuba. Tajemnica dębowej korony”. Na samym początku poznajemy głównych bohaterów, czyli dwójkę jedenastolatków i ich rodziców. Każda z tych osób jest ciekawa i wyjątkowa. Amelia, to wrażliwa na piękno przyrody dziewczynka, której pasją jest fotografia. Zawsze ma wiele pomysłów, które wprowadza w życie. Jest wielką marzycielką. Jej brat Albert ma 9 lat i zdiagnozowano u niego zespół Aspergera. Autor zwraca uwagę na to schorzenie i stara się je wyjaśnić. Wiele lat temu dzieci z tą chorobą były napiętnowane i niemal całkowicie wykluczone ze środowiska swoich rówieśników. Dziś, gdy medycyna poszła naprzód i znacznie więcej wiadomo na temat niektórych chorób, znacznie częściej mówi się o tym, jak sobie z tym radzić. Dzieci z zespołem Aspergera w końcu mają szansę na rozwój osobisty i spełnienie swoich marzeń. Po prostu żyć, jak inne dzieci. Nikt nie powinien być odrzucony za to, że jest chory lub po prostu inny. Poznając przygody dzieci możemy dowiedzieć się na czym polega choroba Alberta, jak radzić sobie w świecie dzieci i dorosłych. Poznajemy jego odczucia i spostrzeżenia. Poznajemy również rodzinę Rytlów, Kubę, Mi i ich rodziców. Kuba to chłopiec w wieku 11 lat. Wciąż poszukuje nowych przygód. Konsekwentnie dąży do postawionego celu. Chce rozwiązać tajemnice starego dębu, który rośnie na dziedzińcu apartamentowca zwanego zamkiem. Na trop tej niezwykłej tajemnicy wpada Kuba, kiedy w gorący, wakacyjny dzień na drzewo ucieka kotka sąsiadki Gomułka. Pośród gałęzi dębu chłopiec znajduje rzeczy, które nie powinny znajdować się na drzewie. Jeszcze bardziej zaintrygował go fakt, iż nagle ze starej sosny spadło jabłko. szystkie te niezwykłe okoliczności jeszcze bardziej pobudzają wyobraźnię chłopca i mobilizują go do działania. Kuba z najdrobniejszymi szczegółami obmyślił plan i zastanawia się, jak może mu w tym pomóc jego młodsza siostra i jej inteligentna przyjaciółka szympansica Szympa. Mi, to bardzo wesoła, rezolutna i delikatna dziewczynka. By zrozumieć trudne słowa, jakimi porozumiewają się dorośli, notuje je w swoim zeszyciku. Jest bardzo elokwentna, dociekliwa i konsekwentna w swoim postępowaniu. Czwórka bohaterów realizuje plan wejścia na wielkie drzewo, jednak nie wszystko poszło zgodnie z planem. Niestety, znajduje się grupa mieszkańców zamku, którzy chcą ściąć ten piękny i okazały dąb. Dzieci nie mogą na to pozwolić i planują zapobiec temu przedsięwzięciu. Zdają sobie sprawę, że oprócz tego, że dąb ma wiele swoich tajemnic, rósł w tamtym miejscu aż dwieście lat, dając schronienie zwierzętom i przyjemny cień roślinom. Po wielu perypetiach udaje im się uratować drzewo. Kuba wraz z przyjaciółmi wspina się po wykonanej samodzielni drabinie na wierzchołek dębu. Wraz z Amelią i jej bratem odkrywają tajemnicę drzewa, podczas gdy siostra Kuby zmuszona jest zrezygnować ze wspinaczki na sam szczyt. To, co widzą przerasta ich najśmielsze oczekiwania. Widzą misterną konstrukcję domku na drzewie, połączonego wieloma mostami. Oniemieli z zachwytu. Oprócz głównych postaci czytelnik poznaje również innych mieszkańców apartamentowca, między innymi szalonego naukowca, zgryźliwą sąsiadkę z kotem i Emila, który też jest bardzo istotną postacią. Poza tym książka uzupełniona jest ciekawymi i śmiesznymi ilustracjami w formie prostych rysunków. Napisana została w bardzo ciekawy, prosty i bardzo przystępny sposób. Poznając losy bohaterów, z niecierpliwością wyczekuje się, co, przyniesie następny rozdział. Często zastanawiamy się, jak skończy się ta historia, czy dzieci poradzą sobie z problemami, które są tak lekceważone przez dorosłych. Autor porusza w książce problemy, z jakimi muszą się zmierzyć dzieci w świecie dorosłych. Jest to współczesna powieść dla dzieci, która bawi, uczy, a przede wszystkim określa najważniejsze wartości: przyjaźń, szacunek, odpowiedzialność i zrozumienie dla drugiego człowieka. Myślę, że swobodnie można tę pozycję polecić całej rodzinie. Nie ma znaczenia wiek ani płeć, każdy będzie się przy niej świetnie bawił. Dla nas były to niezwykłe chwile, które przeżywaliśmy razem z małymi bohaterami. „Amelia i Kuba. Tajemnica dębowej korony” to z całą pewnością pozycja warta polecenia, ponieważ porusza wciąż aktualny problem, jakim jest ochrona środowiska. Drzewa rosną bardzo powoli, a człowiek bezmyślnie, niemal w jednej chwili potrafi to wszystko zniszczyć… Gorąco polecam!

afał Kosik zadebiutował literaturą dla dorosłych, jednak z biegiem czasu zajął się również książkami dla najmłodszych czytelników. Aby dziecko zainteresować daną książką musi ona spełnić wiele oczekiwań. Powinna być przede wszystkim ciekawa i intrygująca. Myślę, że z całą pewnością do takich należy „Amelia i Kuba. Tajemnica dębowej korony”. Na samym początku poznajemy...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

powiedź polskiego kata” to kawałek rzetelnie przeprowadzonej pracy reporterskiej. Czytając tę książkę, poznajemy historię kary śmierci w Polsce i na świecie, o przygotowaniach więźniów do egzekucji. Autor wykorzystał możliwość rozmowy z ostatnim polskim wykonawcą kar śmierci. W tej książce znajdują się jego wspomnienia, trudne chwile, słabości i liczne przemyślenia. Kat to z jednej strony postać budząca przerażenie i odrazę, z drugiej zaś wykonawca „narzędzie” woli ławy przysięgłych. Ręka, która wymierza sprawiedliwość. To postać bardzo tajemnicza i kontrowersyjna. Bohater Andrzejczuka pochodzi z Warszawy i ma tam rodzinę. Jest człowiekiem, takim jak każdy z nas. Pracą tą zajął się przypadkowo. Najbliższa rodzina nie wie, czym się zajmuje, podróżując po Polsce. Swoje zajęcie opisywał jako konwojowanie więźniów. Spoczywa na nim ogromny ciężar, z którym mało kto dałby sobie radę. Dręczą go koszmary i wspomnienia, czuje do siebie obrzydzenie. Myślę, że prawdy o nim żadna rodzina by nie udźwignęła. Książka stanowi stosunek każdego z nas do kary śmierci. Poznajemy w niej nie tylko kata, ale także skazanych oczekujących na śmierć. Potwory w ludzkiej skórze, które krzywdziły i o których słyszeliśmy w telewizji, czy radiu. Ludzie, którzy za swoje zbrodnie dawno powinni ponieść karę. Na przykład morderstwa Mariusza Trynkiewicza, Wampira z Zagłębia, czy też takich, o których niewiele słyszeliśmy. Których złe uczynki jeszcze nie do końca zostały odkryte. Książka wymusza refleksję, wile pytań, i konfrontację czytelnika z własnym stosunkiem do zabijania. Andrzejczak daje możliwość wysłuchania obu „stron” oprawcy, który odbiera życie w imię prawa i sprawiedliwości oraz sprawców zabójstw, którzy niekiedy żałują swych uczynków. Czy uzasadnione zabijanie jest mniej amoralne niż nieplanowane, przypadkowe? Czy społeczeństwo ma prawo decydować o życiu jednostki? Książka ta nie da nam odpowiedni na te pytania, ale na pewno zmusi nas do zastanowienia i analizy.
Osobiście takiej książki jeszcze nigdy nie czytałam, na samą myśl przechodzą mnie ciarki. Cała treść jest ze sobą powiązana. Wiele szczegółów i dokładne opisy pozwalają nam poznać ten świat niemalże od środka. Książka jest bardzo specyficznie i oryginalnie napisana.
siążka „Spowiedź polskiego kata” jest niewątpliwie warta przeczytania, ale dla mnie za trudna. Polecam osobom o mocnych nerwach, które lubią takie klimaty. Na pewno nie jest to łatwa i przyjemna książka. Po jej przeczytaniu mam wiele refleksji. To zdecydowanie pozycja z gatunku tych, które pozostają w pamięci na całe życie. Myślę, że słowa nie oddadzą tego, co zawiera, trzeba ją przeczytać, poczuć i przemyśleć.

powiedź polskiego kata” to kawałek rzetelnie przeprowadzonej pracy reporterskiej. Czytając tę książkę, poznajemy historię kary śmierci w Polsce i na świecie, o przygotowaniach więźniów do egzekucji. Autor wykorzystał możliwość rozmowy z ostatnim polskim wykonawcą kar śmierci. W tej książce znajdują się jego wspomnienia, trudne chwile, słabości i liczne przemyślenia. Kat to...

więcej Pokaż mimo to

Okładka książki Oblubienica morza Michelle Cohen Corasanti, Jamal Kanj
Ocena 7,6
Oblubienica morza Michelle Cohen Cora...

Na półkach:

„Oblubienicę morza”. To jedna z tych powieści, których nie można zapomnieć. Ukazuje ogromne uczucie, które mimo trwających konfliktów, walczy o przetrwanie. Osadzona w realiach wojny palestyńsko – izraelskiej, która toczy się już od wielu lat na Bliskim Wschodzie. Dzieje bohaterów opisanych w książce mają miejsce na przestrzeni ponad sześćdziesięciu lat, począwszy od roku 1932, kiedy jeden z głównych bohaterek powieści Sara ucieka wraz z ojcem z Rosji, skończywszy na 1996 roku, kiedy to losy wszystkich bohaterów znajdują swoje zakończenie. Początkowo losy rozrzuconych po świecie bohaterów wydają się osobnymi historiami, jednak z upływem czasu wszystkie wątki i bohaterowie łączą się, ukazując ich dramaty, wzloty i upadki, nadzieje i namiętności. W powieści narrator oddał głos bohaterom, którzy z własnej perspektywy przedstawiają swoje przeżycia. W ten sposób możemy poznać ich emocje. W tekście umieszczone są dwie perspektywy czasowe. Książka została podzielona na osiem części i trzydzieści siedem rozdziałów. Cała powieść opiera się na punkcie widzenia czterech osób, które przeżywają trudne chwile. Akcja rozrywa się w latach czterdziestych XX wieku na przełomie lat 19932, kiedy Yousef zakochują się w sobie, a 1995, kiedy poznają się ich wnuki – Rebeka i Ameer.
„Oblubienica morza” to wielowarstwowa powieść o wielkiej miłości ponad podziałami, która potrafi przetrwać lata. Uczucie, które jest wręcz niemożliwe, stawia czoło nienawiści, konfliktom i podziałom. Pokazuje skrajności, ludzi żyjących w bogactwie i niewyobrażalnej biedzie. To niezwykle poruszająca historia ludzkich losów po kilku stronach barykady, nieopowiadająca się po żadnej ze stron. Ukazuje, jak bezsilny i bezradny jest człowiek w obliczu konfliktu. Zdecydowanie nie jest to łatwa książka, ale czyta się ją z zapartym tchem, oczekując, co wydarzy się w życiu każdego z bohaterów. To piękna, poruszająca, pełna emocji powieść. Czytający ją może się wzruszyć i zanurzyć rozważaniach. Wstrząsające dla mnie w niej jest to, że pokazuje, jak człowiek drugiemu człowiekowi uprzykrzyć życie, nękać, upokarzać, krzywdzić. To książka, która zapada w pamięć na dłużej.

„Oblubienicę morza”. To jedna z tych powieści, których nie można zapomnieć. Ukazuje ogromne uczucie, które mimo trwających konfliktów, walczy o przetrwanie. Osadzona w realiach wojny palestyńsko – izraelskiej, która toczy się już od wielu lat na Bliskim Wschodzie. Dzieje bohaterów opisanych w książce mają miejsce na przestrzeni ponad sześćdziesięciu lat, począwszy od roku...

więcej Pokaż mimo to

Aktywność użytkownika Adranna

z ostatnich 3 m-cy

Tu pojawią się powiadomienia związane z aktywnością użytkownika w serwisie


statystyki

W sumie
przeczytano
3
książki
Średnio w roku
przeczytane
0
książek
Opinie były
pomocne
18
razy
W sumie
wystawione
3
oceny ze średnią 9,7

Spędzone
na czytaniu
16
godzin
Dziennie poświęcane
na czytanie
0
minut
W sumie
dodane
0
cytatów
W sumie
dodane
0
książek [+ Dodaj]