Jesteśmy społecznością, która kocha książki

miejscach zabrakło spacji lub zdarzały się drobne literówki czy błędy stylistyczne (ale to już takie moje czepialstwo :p). Mi w odbiorze przeszkadzał również w pewnym stopniu brak wyjustowania tekstu 😅 taka jestem wygodnicka.
(Podobno w nowym ebooku błędy są już poprawione, nie sprawdziłam tego, ale wierzę autorowi na słowo, na pewno ułatwi to odbiór)
.
Podsumowując - jak na debiut i to w tak młodym wieku jest naprawdę dobrze!
Ja będę autorowi bardzo wdzięczna, jeżeli da mi jeszcze kiedyś możliwość zrecenzowania jego kolejnych powieści, jeżeli tylko Pan Krzysztof nie spocznie i będzie nadal się rozwijał, wróżę mu duże powodzenie na rynku książkowym w niedługim czasie!

miejscach zabrakło spacji lub zdarzały się drobne literówki czy błędy stylistyczne (ale to już takie moje czepialstwo :p). Mi w odbiorze przeszkadzał również w pewnym stopniu brak wyjustowania tekstu 😅 taka jestem wygodnicka.
(Podobno w nowym ebooku błędy są już poprawione, nie sprawdziłam tego, ale wierzę autorowi na słowo, na pewno ułatwi to odbiór)
.
Podsumowując - jak...

Jak to jest stracić żonę/męża/partnera/partnerkę? Nawet nie potrafię sobie tego wyobrazić. Nie dopuszczam do siebie myśli, że w ogóle coś takiego mogłoby mieć miejsce.

W "Wyrwie" główny bohater traci w wypadku samochodowym żonę. Policja twierdzi jednak, że nie był to zwyczajny wypadek. Jego żona popełniła samobójstwo. Próbując dowiedzieć się dlaczego to zrobiła Maciej odkrywa, że pomimo kilku lat małżeństwa, wspólnego mieszkania nic właściwie nie wie o swojej żonie. O jej pasjach, marzeniach, smutkach i radościach. Jednak nie tylko nieżyjąca już Joanna nie była do końca szczera w małżeństwie.

Wyrwa pokazuje, jak wielki jest ból po stracie osoby, z którą się żyje, nawet jeżeli stosunki w tym związku nie były najlepsze. Pokazuje również jak niewiele można wiedzieć o sobie nawzajem, nawet mieszkając pod jednym dachem od wielu lat. Maciek nie widzi powodu, dla którego Janina mogłaby chcieć popełnić samobójstwo, jednak prowadząc swoje prywatne śledztwo w tej sprawie znajduje ich przynajmniej kilka. A żadnego z nich wcześniej nawet się nie domyślał.

Język pisania Wojciecha Chmielarza, jest bardzo przyjemny, a w książce akcja dzieje się dość szybko, przez co powieść przeczytałam bardzo szybko, ciekawa zakończenia. Bohaterowie byli stworzeni w sposób realny, niewyidealizowany, ale też nie pokazani jako najgorsi z najgorszych. Każdy z nich miał swoje wady, zalety, swój wyrazisty charakter i coś za uszami. Ot, normalni ludzie z problemami, których nagle spotyka tragedia.

Książka bardzo mi się podobała. Domyślałam się co prawda niektórych zagadek, ale były też takie, które mnie zaskoczyły. Opowieść skłania do refleksji na temat małżeństwa (również swojego), przeanalizowania niektórych aspektów wspólnego życia, aż ma się ochotę porozmawiać z partnerem o sobie, o nim, o pragnieniach - tych wspólnych, jak i indywidualnych. Bardzo polecam jako szybką, ale nie koniecznie lekką lekturę. Książkę zakupiłam za punkty na portalu Czytam Pierwszy

Jak to jest stracić żonę/męża/partnera/partnerkę? Nawet nie potrafię sobie tego wyobrazić. Nie dopuszczam do siebie myśli, że w ogóle coś takiego mogłoby mieć miejsce.

W "Wyrwie" główny bohater traci w wypadku samochodowym żonę. Policja twierdzi jednak, że nie był to zwyczajny wypadek. Jego żona popełniła samobójstwo. Próbując dowiedzieć się dlaczego to zrobiła Maciej...

Książka jako całość opowiada o dążeniu do zemsty. Poznajemy historię dwóch chłopaków – teraz już mężczyzn – Victora i Eliego, którzy poznali się na studiach, funkcjonowali jako przyjaciele. Oboje bardzo inteligentni i z ogromnymi ambicjami. Oboje chcą zaistnieć na świecie, chcą by ludzie o nich usłyszeli i zapamiętali ich nazwiska. Aby to osiągnąć zgłębiają tajemnicę osób ponadprzeciętnych i igrają ze śmiercią. Udaje im się pokonać śmierć i stać się kimś więcej, niż tylko zwykłym człowiekiem. Splot niefortunnych wydarzeń sprawia, że ich drogi rozchodzą się i niestety nie jest to rozstanie w zgodzie. Po latach spędzonych w więzieni Victorowi w końcu udaje się wpaść na trop Eliego i przy pomocy kompana z celi oraz przypadkowo spotkanej dziewczynki o nadzwyczajnej mocy chce doprowadzić do konfrontacji z byłym przyjacielem.
Na codzień nie jestem raczej fanką fantastyki, ale do zakupu zachęciły mnie dobre opinie, jakie widziałam wśród recenzentów. Okazało się, że książka naprawdę warta jest przeczytania. Pomysł na stworzone przez autorkę główne postaci jest niezmiernie ciekawy. Ich ponadprzeciętność, osiągnięta w przerażający sposób, charaktery - mroczne, pełne złości i chęci zemsty. Poboczne postacie również nie są nudne, co często się, niestety, zdarza. Nastoletnia dziewczynka i jej starsza siostra, przeciwne sobie, czarnoskóry osiłek o wielkim sercu... Wszystko stworzone w sposób spójny i interesujący dla czytelnika. Pomimo skoków w czasie praktycznie co rozdział, nie miałam problemu ze zorientowaniem się w fabule i czytanie nie było dla mnie męczące. Uważam, że był to naprawdę miło spędzony czas i na pewno sięgnę po kolejny tom, jak i po inne książki Victorii Schwab.

Książkę kupiłam za punkty na portalu CzytamPierwszy

Książka jako całość opowiada o dążeniu do zemsty. Poznajemy historię dwóch chłopaków – teraz już mężczyzn – Victora i Eliego, którzy poznali się na studiach, funkcjonowali jako przyjaciele. Oboje bardzo inteligentni i z ogromnymi ambicjami. Oboje chcą zaistnieć na świecie, chcą by ludzie o nich usłyszeli i zapamiętali ich nazwiska. Aby to osiągnąć zgłębiają tajemnicę osób...