Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawdziwymi szaleńcami są ci, którzy patrzą na to wszystko dookoła i pozostają normalni.

Prawdziwymi szaleńcami są ci, którzy patrzą na to wszystko dookoła i pozostają normalni.

Krowa jak jest głodna, to jest głodna. A jak szczęśliwa, to szczęśliwa. I z krową nie ma tak, że na przykład udaje zadowoloną, a tak naprawdę to jest wkurwiona na coś sprzed dwóch dni, albo że za dwa tygodnie kopnie cię z powodu czegoś, co jej się przywidziało dzisiaj. Krowa jak jest wkurwiona, to jest wkurwiona. A jak nie, to nie. I to mi się w krowach podoba.

Krowa jak jest głodna, to jest głodna. A jak szczęśliwa, to szczęśliwa. I z krową nie ma tak, że na przykład udaje zadowoloną, a tak naprawdę to jest wkurwiona na coś sprzed dwóch dni, albo że za dwa tygodnie kopnie cię z powodu czegoś, co jej się przywidziało dzisiaj. Krowa jak jest wkurwiona, to jest wkurwiona. A jak nie, to nie. I to mi się w krowach podoba.

Bo co to jest za wielka sztuka chodzić po ciemku, jak się ciemności nie boisz? Sztuka jest chodzić po ciemku, jak się od tego cały człowiek trzęsie. To jest wielkie szczęście, bać się. Tylko wtedy można pokazać, że się jest odważnym.

Bo co to jest za wielka sztuka chodzić po ciemku, jak się ciemności nie boisz? Sztuka jest chodzić po ciemku, jak się od tego cały człowiek trzęsie. To jest wielkie szczęście, bać się. Tylko wtedy można pokazać, że się jest odważnym.

Jesteś krzyk, jesteś dygot, jesteś kropla w rzece.

Jesteś krzyk, jesteś dygot, jesteś kropla w rzece.

Świat kończy się, a potem pędzi dalej.

Świat kończy się, a potem pędzi dalej.

Musiał być jakimś zasranym jękiem świata, jakby ten świat potrzebował jeszcze jednego jęku, jakby nie miał ich już wystarczająco dużo.

Musiał być jakimś zasranym jękiem świata, jakby ten świat potrzebował jeszcze jednego jęku, jakby nie miał ich już wystarczająco dużo.

Ja ze swojem Józkiem trzydzieści pińć lat dobrze żyję, bo un tylko w niedzielę po mszy pije. I jak świniaka ubijem. I jak kartofle sprzedamy, i buraki, i żyto. I jak szwagier przyńdzie, a że mu co dzień po drodze z roboty...

Ja ze swojem Józkiem trzydzieści pińć lat dobrze żyję, bo un tylko w niedzielę po mszy pije. I jak świniaka ubijem. I jak kartofle sprzedamy, i buraki, i żyto. I jak szwagier przyńdzie, a że mu co dzień po drodze z roboty...

Aaaa, z chłopami to taka robota... Nijakiej pociechy za życia i nijakiej po śmierci...

Aaaa, z chłopami to taka robota... Nijakiej pociechy za życia i nijakiej po śmierci...

Masz prawo odejść, masz prawo nie kochać, ale nie masz prawa bawić się czyimiś uczuciami.

Masz prawo odejść, masz prawo nie kochać, ale nie masz prawa bawić się czyimiś uczuciami.

Byli muzykami, byli, ale się skończyli. Byli muzykami, lecz poumierali. Nikt nie wie, jak się wołali, nikt nie wie, jak grali. Kiedy o nich zapomnimy, komu będą grali? Byli muzykami, byli, ale się skończyli. Zapomniały się ich twarze, choć przepięknie grali. Byli muzykami, byli, lecz poumierali. Czy kto pamięta ich twarze, pamięta jak grali? Byli muzykami, byli, minęło ich życie. Wasze minie jeszcze szybciej, niż zamarzycie. Wasze minie jeszcze szybciej, niż się obejrzycie. Byli muzykami, byli, lecz poumierali. Czy kto pamięta ich twarze, pamięta jak grali? Dziś są dawni muzykanci niepotrzebni w świecie. Was świat też nie potrzebuje, lecz tego nie wiecie. Niech los smutny muzykantów będzie dla was przestrogą. Świat omija małe wioski, pędzi swoją drogą. Byli muzykami, byli, ale się skończyli. Grali, pili, śpiewali, ślad pozostawili.

Byli muzykami, byli, ale się skończyli. Byli muzykami, lecz poumierali. Nikt nie wie, jak się wołali, nikt nie wie, jak grali. Kiedy o nich zapomnimy, komu będą grali? Byli muzykami, byli, ale się skończyli. Zapomniały się ich twarze, choć przepięknie grali. Byli muzykami, byli, lecz poumierali. Czy kto pamięta ich twarze, pamięta jak grali? Byli muzykami, byli, minęło ich ży...

Ludzie mają dziwną skłonność do wybierania tego, co prowadzi ich do zguby".

Ludzie mają dziwną skłonność do wybierania tego, co prowadzi ich do zguby".

WY SZEDŁEMK ZA JENTYK Sowa spojrzała na karteczkę. Dla kogoś z jej wykształceniem odczytanie jej było rzeczą łatwą: "Wy szedłemk. Zajentyk", to właśnie, co zwykle pisze się w takich wypadkach. - Rzecz jest zupełnie jasna. Krzyś poszedł gdzieś za jakimś Jentykiem. Po prostu On i Jentyk gdzieś sobie poszli. Czyżbyś nie widział w lesie jakiegoś Jentyka? - Nie - odparł Królik. - Właśnie przyszedłem Ciebie o to samo spytać. A jak wyglądają Jentyki? - Otóż - rzekła Sowa Przemądrzała - Cętkowany albo Trawiasty Jentyk jest... To znaczy - rzekła Sowa - że jest on raczej... Oczywiście - ciągnęła - to zależy od... słowem - mówiła Sowa - krótko mówiąc - powiedziała - nie mam pojęcia jak on wygląda - przyznała otwarcie.

WY SZEDŁEMK ZA JENTYK Sowa spojrzała na karteczkę. Dla kogoś z jej wykształceniem odczytanie jej było rzeczą łatwą: "Wy szedłemk. Zajentyk", to właśnie, co zwykle pisze się w takich wypadkach. - Rzecz jest zupełnie jasna. Krzyś poszedł gdzieś za jakimś Jentykiem. Po prostu On i Jentyk gdzieś sobie poszli. Czyżbyś nie widział w lesie jakiegoś Jentyka? - Nie - odparł Królik. - W...

Wszystko warte jest opisania. Nie tylko żywoty świętych, wielkie katastrofy, wojny czy małżeństwa królów, ale także narodziny siódmego dziecka w rodzinie tkacza, żniwa w jakiejś biednej wsi, sny obłąkanej staruszki i dzień w przytułku Mantes. Ludzie przeczuwają, że kiedy zbierze się te mniej u bardziej doniosłe zdarzenia i złoży w jedną całość, niby porozrzucane kamyki wielkiej mozaiki, życie i śmierć ukażą swoje prawdziwe znaczenie. Każda książka napisana przez człowieka wychodzi poza niego i jest od niego większa. Jak to możliwe? Człowiek, który pisze książkę, przekracza siebie, bo czyni odważną próbę określenia siebie i nazwania. Sam jest tylko działaniem i chaotycznym ruchem, książka zaś określa to działanie i ten ruch, nazywa, nadaje mu sens i umieszcza go w relacji z innymi".

Wszystko warte jest opisania. Nie tylko żywoty świętych, wielkie katastrofy, wojny czy małżeństwa królów, ale także narodziny siódmego dziecka w rodzinie tkacza, żniwa w jakiejś biednej wsi, sny obłąkanej staruszki i dzień w przytułku Mantes. Ludzie przeczuwają, że kiedy zbierze się te mniej u bardziej doniosłe zdarzenia i złoży w jedną całość, niby porozrzucane kamyki wielkie...

Krzyś napisał: "WY SZEDŁEMK ZA JENTYK" Sowa spojrzała ma karteczkę. Dla kogoś z jej wykształceniem odczytanie jej było rzeczą łatwą: Wy szedłemk. Za jantyk." to właśnie, co zwykle pisze się w takich wypadkach. - Rzecz jest zupełnie jasna. Krzyś poszedł gdzieś za jakimś Jentkiem. Po prostu on i Jentyk gdzieś sobie poszli. Czyżbyś nie widział w lesie jakiegoś Jentka? - Nie - odparł Królik - właśnie przyszedłem ciebie o to samo spytać. A jak wyglądają Jentki? - Otóż - rzekła Sowa Przemądrzała - Cętkowany albo Trawiasty Jentyk jest...To znaczy - rzekła - że on jest raczej ... Oczywiście... - ciągnęła - to zależy od... Słowem - mówiła Sowa - krótko mówiąc - powiedziała - nie mam pojęcia jak o on wygląda - przyznała otwarcie. tłum. wiadomości od Krzysia - "Wyszedłem. Zajęty. Krzyś".

Krzyś napisał: "WY SZEDŁEMK ZA JENTYK" Sowa spojrzała ma karteczkę. Dla kogoś z jej wykształceniem odczytanie jej było rzeczą łatwą: Wy szedłemk. Za jantyk." to właśnie, co zwykle pisze się w takich wypadkach. - Rzecz jest zupełnie jasna. Krzyś poszedł gdzieś za jakimś Jentkiem. Po prostu on i Jentyk gdzieś sobie poszli. Czyżbyś nie widział w lesie jakiegoś Jentka? - Nie - odpa...