Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiedziałam czego się spodziewać po tej książce. Od razu spodobał mi się opis, ponieważ był dość oryginalny i nie zdradzał zbyt dużo z fabuły. Podoba mi się taki zabieg ponieważ czytelnik może puścić wodze fantazji i próbować- tak jak ja -przewidzieć o czym będzie książka. Czy mi się udało ? Nie bardzo. Czy moja wizja była lepsza ? Niestety tak.
Narratorem jest Cadence, która co roku spędza wakacje na prywatnej wyspie Beechwood, należącej do jej bardzo zamożnej rodziny. To tam spotyka się ze swoim najlepszymi przyjaciółmi: Gatem, Johnnym i Mirren. Jednak w wieku 15 lat ulega wypadkowi i zapomina co sie działo przez ostatnie dwa miesiące. Dopiero na końcu poznajemy prawdę na temat wypadku.
Zacznijmy od pozytywów. Osobiście bardzo podobały mi się wstawki z historiami niczym z bajek, które zaczynały się od "Dawno, dawno temu...". I to by było tyle jeśli chodzi o plusy.
Co do bohaterów to nie są oni zbyt ciekawi ani dobrze wykreowani. To po prostu grupka czterech osób, która się przyjaźni i dobrze spędza ze sobą czas, jednak nie da się wyczuć między nimi głębszych relacji. Spodziewałam się, że otrzymam tutaj wzór idealnej przyjaźni, a bardzo się zawiodłam.
Rozwiązanie całej "zagadki" mamy podane na tacy, żadnego zaskoczenia, łez czy głębszych emocji.
Więc pomimo wszystkich dobrych opini na temat tej książki, ja jej nie polecam.

Nie wiedziałam czego się spodziewać po tej książce. Od razu spodobał mi się opis, ponieważ był dość oryginalny i nie zdradzał zbyt dużo z fabuły. Podoba mi się taki zabieg ponieważ czytelnik może puścić wodze fantazji i próbować- tak jak ja -przewidzieć o czym będzie książka. Czy mi się udało ? Nie bardzo. Czy moja wizja była lepsza ? Niestety tak.
Narratorem jest Cadence,...

Cudowna książka, która opowiada historię Bree i Archera. To jest jedna z tych książek, które czytamy, ale nie mamy pełnego spojrzenia na fabułę, a kiedy zostają odkryte przed nami wszystkie fakty wbijają one nas w ziemię.
Bree to młoda dziewczyna, która nie miała w życiu lekko. Jeszcze jako dziecko straciła mamę a niedawno dodatkowo tatę. Został postrzelony w jej obecności, co bardzo na nią wpłynęło. Po pół roku od jego śmierci pewien incydent sprawia, że postanawia rzucić wszystko i wyjechać. Tak właśnie trafia do Pelion, małego miasteczka które z czasem staje się jej domem. W pierwszy dzień swojego pobytu, spotyka cichego i nieśmiałego Archera.
W wieku 7 lat Archer miał wypadek, w którym zginęła jego matka, ojciec i wujek, a on sam stracił głos. Od tego czasu zamieszkał z chorym wujkiem, który niestety zmarł kilka lat później. Od wypadku Archer był całkowicie odizolowany od społeczeństwa. Mieszkańcy miasteczka nie chcieli mieć z nim nic wspólnego i on sam również wolał spędzać czas w domu, naprawiając i budując co tylko się da. Do czasu aż poznaje Bree. Dziewczyna nie ucieka od niego, zachowuje inaczej niż wszyscy i zna język migowy, dzięki czemu staje się jedyną osobą, z którą Archer może porozmawiać.
Piękna opowieść o dwojgu ludzi i o miłości, która pojawia się tam, gdzie nikt się jej nie spodziewał. Jest to książka o odnajdywaniu siebie, pokonywaniu słabości i przeciwności, ucieczce, bólu i smutku, ale także o wielkiej miłości która pokonuje wszelkie bariery. Idealna pozycja, jeśli ktoś chce sobie trochę popłakać. Książka jest naprawdę wzruszająca, ale też pouczająca i zabawna a czytając epilog uśmiechałam się sama do siebie jak niedorozwinięta. Gorąco polecam ! ♥

Cudowna książka, która opowiada historię Bree i Archera. To jest jedna z tych książek, które czytamy, ale nie mamy pełnego spojrzenia na fabułę, a kiedy zostają odkryte przed nami wszystkie fakty wbijają one nas w ziemię.
Bree to młoda dziewczyna, która nie miała w życiu lekko. Jeszcze jako dziecko straciła mamę a niedawno dodatkowo tatę. Został postrzelony w jej...

Jako wielka fanka "Szkolnego tronu" nie przegapiłabym okazji przeczytania czegokolwiek o Cealenie, nawet tak krótkiego opowiadania. Przedstawione tu wydarzenia mają miejsce przed wysłaniem zabójczyni na Czerwoną Pustynię, czyli bezpośrednio przed drugim opowiadaniem. Tytułowa uzdrowicielka Yrene, pracuje w karczmie w której przesiaduje zabójczyni. Pewnej nocy Cealena ratuje dziewczynie życie, a ta odwdzięcza się opatrując jej rany. Po krótkiej rozmowie, zabójczyni postanawia nauczyć Yrene podstaw samoobrony, żeby już nie była taka bezbronna podczas ataku.
To kilkadziesiąt stron nie wnosi w sumie nic do głównej historii Cealeny, ale nie szkodzi przeczytać. Poza tym mam nadzieje, że kiedyś jeszcze pojawi się wątek Yrene, ponieważ chętnie dowiedziałabym się jak potoczyły się jej losy.

Jako wielka fanka "Szkolnego tronu" nie przegapiłabym okazji przeczytania czegokolwiek o Cealenie, nawet tak krótkiego opowiadania. Przedstawione tu wydarzenia mają miejsce przed wysłaniem zabójczyni na Czerwoną Pustynię, czyli bezpośrednio przed drugim opowiadaniem. Tytułowa uzdrowicielka Yrene, pracuje w karczmie w której przesiaduje zabójczyni. Pewnej nocy Cealena ratuje...