rozwiń zwiń
Klaudia

Profil użytkownika: Klaudia

Kielce Kobieta
Status Czytelniczka
Aktywność 47 tygodni temu
550
Przeczytanych
książek
696
Książek
w biblioteczce
190
Opinii
1 775
Polubień
opinii
Kielce Kobieta
Strony www:
redaktor wydawniczy i manager portalu o książkach BookHunter.pl W mojej głowie nie ma czarnych wizji, chcesz? Pokoloruję Ci Twoje. Jestem nieobliczalna i jak nie słodzę, to pieprzę. Chętna do współpracy przy ciekawych projektach z branży wydawniczej :)

Opinie

Okładka książki Dziwo Magenta Fox, Nick Laird, Zadie Smith
Ocena 8,5
Dziwo Magenta Fox, Nick L...

Na półkach:

Zgrana ekipa to często hermetyczne środowisko. Nie jest łatwo wpasować się w nowe otoczenie.

Z takim problemem zmaga się uroczy chomiczek, który pewnego dnia przywędrował do domu dziewczynki o imieniu Kit. Był jej prezentem urodzinowym. W domu Kit mieszkała już całkiem spora gromadka zwierząt. Zgrana gromadka, która miała swoje przyzwyczajenia. Obecność nowego zwierzaka nie za bardzo im się spodobała. Wydał im się dziwny, więc od razu dostał ksywę Dziwo.

Zmierzenie się z problemem, jakim jest brak akceptacji w nowym środowisku towarzyszy najczęściej dzieciom, które zmieniły miejsce zamieszkania. Dla każdego dziecka to ogromna życiowa rewolucja. Dzięki tej książce dowiecie się, że każdy stoi na początku tej trudnej drogi, ale ta droga powoli się wypłaszcza i potem jest już tylko lepiej.

W kilku słowach o książce:
🧶 Opowieść, w której świat ludzi przeplata się ze światem gadających zwierzaków. Pozwala to na spojrzenie z innej perspektywy. Jakie są zwierzęta domowe? O czym marzą? Jakie mają przyzwyczajenia? Czy na pewno są słodkimi, maleńkimi pupilami? A może mają swoje za uszami?
🧶 Dziwo to alegoria dziecka, które czuje się zagubione w nowym środowisku. Przeczytajcie tę książkę. Niech zachęci Was do podjęcia trudnego tematu, gdy dziecko czuło się nieswojo wśród innych. Jakie rozwiązanie znalazł Dziwo? Jak Ty możesz pomóc swojemu dziecku?
🧶 Czy ubranie definiuje człowieka? Dlaczego chomik w przebraniu judoki wzbudził w zwierzętach tyle emocji? Czy to, że nie spełnia standardów chomiczej normalności dyskwalifikuje go, by dać mu szansę wejść do zgranej paczki domowych zwierząt?
🧶 Książka powie Wam też, dlaczego warto być sobą. Mieć własne przyzwyczajenia, iść z falą ale nie bezwładnie na niej dryfować. Dlaczego się od siebie różnimy i dlaczego jest to takie fajne – dzięki tej książce dowiecie się, jak być sobą i pokochać ten stan.
🧶 Książkę przetłumaczył Wojciech Mann, tak ten zabawny pan satyryk, który kiedyś zadawał dzieciom niewygodne pytania w programie „Duże dzieci”

Zgrana ekipa to często hermetyczne środowisko. Nie jest łatwo wpasować się w nowe otoczenie.

Z takim problemem zmaga się uroczy chomiczek, który pewnego dnia przywędrował do domu dziewczynki o imieniu Kit. Był jej prezentem urodzinowym. W domu Kit mieszkała już całkiem spora gromadka zwierząt. Zgrana gromadka, która miała swoje przyzwyczajenia. Obecność nowego zwierzaka...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Nie wiem, czy są osoby, które nie kojarzą cyklu "W poszukiwaniu straconego czasu". Dla mnie jest on swoistą biblią. Gdy po raz pierwszy przeczytałam powieści Prousta byłam pod ogromnym wrażeniem. Teraz, gdy po latach sięgnęłam po raz drugi po pierwszy tom "W stronę Swanna" byłam bardzo ciekawa, czy nadal będzie mnie tak zachwycać.

Od pierwszego wydania cyklu powieści Marcela Prousta mija właśnie 110 lat. Literatura klasyczna ma w sobie ten płomyk, który pozwala, by pewne treści nigdy nie zgasły. Dzięki ponadczasowym wątkom i pewnemu uniwersalizmowi wracamy wciąż do ważnych powieści w życiu naszym i naszych przodków.

Cykl "W poszukiwaniu straconego czasu" oparty jest na siedmiu dziełach Marcela Prousta. Pierwszym z nich jest właśnie "W stronę Swanna" a ostatnim "Czas odnaleziony". Całość kompozycji opiera się o czas i to właśnie ten motyw będzie przewijał się we wszystkich powieściach autora. "W poszukiwaniu straconego czasu" to zapiski czterdziestoletniego mężczyzny - Marcela.

Pierwszy tom cyklu jest opisem dzieciństwa bohatera w miasteczku Combray. Tak naprawdę "W stronę Swanna" to nie tylko powieść o młodzieńczym życiu, relacjach rodzinnych, lecz także mocny ryt egzystencjalny głównego bohatera, który kształtuje swoje poglądy. Cały egzystencjalizm naznaczony jest przez miłość i nieustanną tęsknotę. Tak naprawdę ciężko w skrócie powiedzieć innym, o czym jest ta książka. Zawsze miałam z tym problem. Podzielona jest na trzy części, pierwsza z nich opowiada o wakacjach w Combray, druga jest zapisem miłosnych zawiłości pomiędzy dwojgiem ludzi. Część trzecia jest zdecydowanie najbardziej fascynująca, opisuje historię miłości Marcela do Gilberty, córki Swanna.

Powieść "W stronę Swanna" jest książką niezwykłą, wymagającą uważności czytelnika, ale jest też niesamowicie liryczna i bajeczna. Podróż przez karty tej powieści to niesamowita przygoda. To nie jest powieść dla każdego, wiele osób sięgających po tę książkę wymięka już na samym początku. Zapewniam, że nie warto się poddawać, każda kolejna część książki jest bardziej emocjonująca. Wspomnienia, które pojawiają się wraz ze smakiem magdalenki są niczym latający dywan, który przenosi w przeszłość i tym samym zwraca uwagę czytelnika, że przemijanie nie jest domeną młodości, a czas nabiera znaczenia dopiero po latach.

Czym więc zachwyca "W poszukiwaniu straconego czasu"? Dla mnie jest to powieść wielowątkowa, o świecie, w którym przenikają się wspomnienia, metafory, kontakty społeczne, relacje międzyludzkie i niesamowity świat przyrody, który odczytywany w odpowiedni sposób jest nośnikiem znaczeń. Proust jest mistrzem kreacji, najbanalniejsze wydarzenia potrafi zmienić we wspaniały obraz, który odczytuje się milimetr po milimetrze. Co jeszcze jest zachwycające? Spróbuj otworzyć powieść na dowolnej stronie, wybierz losowy cytat i wtedy zrozumiesz, że ta powieść to niesamowity zbiór sentencji, z których możesz korzystać każdego dnia.

Nie wiem, czy są osoby, które nie kojarzą cyklu "W poszukiwaniu straconego czasu". Dla mnie jest on swoistą biblią. Gdy po raz pierwszy przeczytałam powieści Prousta byłam pod ogromnym wrażeniem. Teraz, gdy po latach sięgnęłam po raz drugi po pierwszy tom "W stronę Swanna" byłam bardzo ciekawa, czy nadal będzie mnie tak zachwycać.

Od pierwszego wydania cyklu powieści...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Co, jako pierwsze przychodzi Ci do głowy, gdy myślisz o relacjach? Po raz pierwszy, gdy przeczytałam tytuł tej książki wyobraziłam sobie, że będzie to książka o uczuciach łączących kobietę i mężczyznę, i o związkach. Po części miałam rację, ale to okazało się być jedynie fragmentem tego, co do przekazania w swojej książce ma Katarzyna Boyen.

Według słownika jeżyka polskiego, jedna z definicji relacji brzmi: "w psychologii: wzajemne związki, które zachodzą między ludźmi i grupami społecznymi". Byłam w błędzie, gdy do relacji zakwalifikowałam tylko związki partnerów, pomyślałam o sferze uczuciowej, jednak i ta w pozostałych relacjach jest niezwykle ważna.

Katarzyna Boyen w książce "Relacje jakby trochę prawdziwe" ukazuje doskonały przekrój po świecie relacji. To krótkie zapiski, skrawki, nawet nie opowiadania a migawki z życia różnych ludzi. Każda historia jest o kimś innym i każda dotyczy innego zdarzenia. Nawet jeśli pojawiają się dwie łudząco do siebie podobne historie, to motywy działania bohaterów są zgoła inne. A same historie kończą się w zupełnie inny sposób.

Najnowsze badania socjologiczne dowodzą, że właśnie przeżywamy kryzys relacji międzyludzkich. Doskonale ukazuje to w swojej książce Katarzyna Boyen. W swoich zapiskach uwzględniła przekrój wielu postaci, którzy właśnie z relacjami mają problem. Wielu spośród bohaterów książki wybiera ucieczkę - wyprowadza się do innego miasta, kupuje bilet na samolot lub po prostu zamyka za sobą drzwi. Bohaterowie w książce "Relacje jakby trochę prawdziwe" uciekają z różnych powodów, matki mają dość bycia kurami domowymi, żony orientują się, że nie chcą już tkwić w małżeńskim marazmie, dzieci wyfruwają z gniazda, a inni znikają, bo po prostu pogubili się życiu i próbują odnaleźć siebie.

Nie wszystkie historie w książce mają negatywny wydźwięk. Wielu spośród bohaterów odnajduje siebie, w końcu odkrywa swoją drogę. Po latach zepsutych relacji dostaje iskrę, która pozwala znów je odbudować. Są małżonkowie, którzy odkrywają, że wszystko się sypie, są zdrady i kłótnie, ale wszystkie one zostają wybaczone, a drzwi na nowo się otwierają. Są też historie, gdzie zrozumienie relacji przychodzi zbyt późno, gdy bohater stoi nad trumną bliskiej osoby. Jednak i one są ważne, choć czasu nie da się cofnąć.

"Relacje jakby trochę prawdziwe" to skrawki z życia różnych ludzi, być może są oni tylko fikcją, ale właśnie tymi bohaterami możemy być my, którzy na co dzień nie potrafimy zadbać o ważne nici, które łączą nas z bliskimi. Te nici bardzo łatwo przerwać, czasem można je zreperować, a innym razem już niczego nie da się połączyć, bo jest za późno lub nie warto. Przez zastosowanie króciutkich opowiadań Katarzyna Boyen maksymalizuje uczucia, które odczytujemy na kilkustronicowych zapiskach. Do tego autorka posługuje się pięknym, poetyckim językiem, przez co książkę czyta się bardzo przyjemnie. To naprawdę przydatna lektura na jeden wieczór. A zwłaszcza w tym okresie, gdy wspominamy swoich bliskich, którzy już odeszli. Pozostaje zadać sobie pytanie, czy zrobiliśmy i powiedzieliśmy bliskim wszystko to, co chcieliśmy?

Co, jako pierwsze przychodzi Ci do głowy, gdy myślisz o relacjach? Po raz pierwszy, gdy przeczytałam tytuł tej książki wyobraziłam sobie, że będzie to książka o uczuciach łączących kobietę i mężczyznę, i o związkach. Po części miałam rację, ale to okazało się być jedynie fragmentem tego, co do przekazania w swojej książce ma Katarzyna Boyen.

Według słownika jeżyka...

więcej Pokaż mimo to

Więcej opinii

Aktywność użytkownika Klaudia Cebula

z ostatnich 3 m-cy

Tu pojawią się powiadomienia związane z aktywnością użytkownika w serwisie


ulubieni autorzy [11]

Jacek Hugo-Bader
Ocena książek:
7,3 / 10
16 książek
0 cykli
Pisze książki z:
520 fanów
Majgull Axelsson
Ocena książek:
7,4 / 10
7 książek
0 cykli
Pisze książki z:
414 fanów
Olga Tokarczuk
Ocena książek:
6,6 / 10
37 książek
2 cykle
Pisze książki z:
2073 fanów

Ulubione

Stephen King Serca Atlantydów Zobacz więcej
Bolesław Prus Lalka Zobacz więcej
Milan Kundera Nieznośna lekkość bytu Zobacz więcej
Emily Dickinson - Zobacz więcej
Piotr C. Pokolenie Ikea Zobacz więcej
Emily Jane Brontë Wichrowe wzgórza Zobacz więcej
Remigiusz Mróz Wieża milczenia Zobacz więcej
Olga Tokarczuk Dom dzienny, dom nocny Zobacz więcej
I.M. Darkss Światło w mroku Zobacz więcej

Dodane przez użytkownika

A.S.A. Harrison W cieniu Zobacz więcej
A.S.A. Harrison W cieniu Zobacz więcej
A.S.A. Harrison W cieniu Zobacz więcej
Iwona Małgorzata Żytkowiak Świat Ruty Zobacz więcej
Natasza Socha Biuro przesyłek niedoręczonych Zobacz więcej
A.S.A. Harrison W cieniu Zobacz więcej
Agata Czykierda-Grabowska Kiedy na mnie patrzysz Zobacz więcej
Iwona Małgorzata Żytkowiak Świat Ruty Zobacz więcej
Natasza Socha Biuro przesyłek niedoręczonych Zobacz więcej

statystyki

W sumie
przeczytano
550
książek
Średnio w roku
przeczytane
46
książek
Opinie były
pomocne
1 775
razy
W sumie
wystawione
513
ocen ze średnią 7,2

Spędzone
na czytaniu
2 704
godziny
Dziennie poświęcane
na czytanie
40
minut
W sumie
dodane
25
cytatów
W sumie
dodane
24
książek [+ Dodaj]