Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybym miała swoją własną prywatną listę najważniejszych dla mnie książek - takich, które znacząco wpłynęły na moje życie, decyzje, świadome wybory to „Chiny 5.0” miałyby dożywotnio gwarantowane miejsce na samym podium. Będę ten szalenie aktualny i ważny reportaż niemieckiego dziennikarza, wieloletniego korespondenta w Pekinie Kaia Strittmattera- nawet nie polecać, a wręcz usilnie wciskać każdemu do przeczytania. I tak jak nie przepadam za określaniem książek jako „lektury obowiązkowe”, „must ready” itd. to w przypadku tej książki muszę zrobić wyjątek i naprawdę bez krzty wahania stwierdzam, że fragmenty powinny być czytane i omawiane już w szkole. I teraz - po lekturze „Chin 5.0” jeszcze bardziej uderza mnie to jak pomijany jest przez największe, ogólnodostępne krajowe media problem AI, nadmiernego wykorzystania nowych technologii przez władze państwowe i prywatne koncerny. Mnie już jakiś czas temu skutecznie z szału na smart urządzenia wyleczyła Gosia Fraser i jej pełne rozsądku, mądrych przemyśleń i trzeźwego spojrzenia na nowe technologie podcasty i artykuły. Ta książka zdecydowanie jeszcze bardziej poszerzyła moją wiedzę i świadomość, co do zagrożeń nadmiernego otaczania się smart urządzeniami. A - i na co zwraca uwagę w swojej książce Strittmatter nie tylko urządzenia produkowane w Chinach mogą naruszać prywatność - zarówno amerykańskie jak i europejskie firmy (w tym m.in. bardzo u nas popularny VW) korzystają w swoich produktach z technologii, urządzeń zamawianych u Chińczyków.

Jeszcze wspomnę, że polski tytuł tego nie sugeruje - ale jest to również w znacznej mierze książka o samych Chinach - społeczeństwu, polityce, historii, kulturze. Zresztą autor wielokrotnie wspomina, że takie „przyzwolenie” Chińczyków na kontrolę, uległość wobec władz i rządy autorytarne jest głęboko zakorzenione w ich historii i kulturze. Przeciekawe są i te nie-technologiczne części książki.

Naprawdę, ogromnie polecam każdemu „Chiny 5.0” przeczytać - niezależnie od wieku, pochodzenia, wykształcenia itd., bo poruszane w książce zagrożenia dotyczą nie tylko obywateli Chin, a każdego z nas - jeszcze nie w tak dużym stopniu jak Chińczyków, ale z coraz dynamiczniejszym rozwojem AI i ogólnie nowych technologii jest to problem coraz bardziej i nas dotykający.

instagram.com/joannaoksiazkach facebook.com/joannaoksiazkachfb

Gdybym miała swoją własną prywatną listę najważniejszych dla mnie książek - takich, które znacząco wpłynęły na moje życie, decyzje, świadome wybory to „Chiny 5.0” miałyby dożywotnio gwarantowane miejsce na samym podium. Będę ten szalenie aktualny i ważny reportaż niemieckiego dziennikarza, wieloletniego korespondenta w Pekinie Kaia Strittmattera- nawet nie polecać, a wręcz...

Odlot totalny! Szalony trip poza granice wyobraźni. Fantastyczna jazda w dalekie wymiary i odległe czasy. Hipnozy, mentiony, aury, pałace pamięci, nie tylko czytanie, ale i grzebanie w myślach. Zjawiska i zdolności, które filozofom się nie śniły. Cała gama piekielnie barwnych postaci, oryginałów do kwadratu! Irytujący, uroczy, antypatyczni, przesympatyczni - do wyboru do koloru! Absolutnie niemożliwa do przewidzenia historia - każda kolejna strona każdy kolejny akapit to niewiadoma. Nie mam pojęcia na jakich bajkach wychowała się Marketa Pilatova, że dziś posiada tak niebotyczną wyobraźnię, ale domyślam się, że Krecik to to nie był. Chyba, że Krecik na dopalaczach. Albo Gumisie podkręcane sokiem z gumijagód na bazie super hiper energetyków. Wspaniałe, cudowne szaleństwo! I zapewne teraz wszyscy myślicie, że “Ciemna strona” to radosna, ujmująca komedyjka. Nic bardziej mylnego! Marketa Pilatova, owszem, nie stroni od komizmu, prześmiesznych dialogów i sytuacji, ale pod płaszczykiem tej wszechobecnej wesołości skrywa się przygnębiająca, daleka od banałów opowieść o tak sztampowych tematach jak odwieczna walka dobra ze złem, niezrozumienie i odrzucenie. Bohaterowie Pilatovej to jednostki w głębi duszy nieszczęśliwe, przepełnione smutkiem, zmagające się z demonami przeszłości - co skutecznie udaje im się maskować etykietą “odmienności” czy często okazywanym poczuciem humoru. Ta z pozoru czysto rozrywkowa opowieść będąca bardzo oryginalną, umiejętnie sporządzoną i celująco wykonaną mieszanką fantastyki, realizmu magicznego i kryminału w rzeczywistości skrywa w sobie bogactwo treści i zmusza czytelnika do pochylenia się nad - zarówno wiecznie aktualnymi jak i nowo-otrzymanymi w pakiecie z cudownymi odkryciami XXI-wieku - problemami. Pilatova napisała powieść niejednoznaczną, wielowarstwową, ze zmuszającym do długich rozmyślań drugim dnem. Czeska pisarka obdarowała czytelników historią tak bogatą, że można o niej rozmawiać godzinami, po wielokroć analizować w głowie, a i tak zawsze znajdzie się coś więcej, coś jeszcze do dodania.

www.instagram.com/joannaoksiazkach/
www.facebook.com/joannaoksiazkachfb/

Odlot totalny! Szalony trip poza granice wyobraźni. Fantastyczna jazda w dalekie wymiary i odległe czasy. Hipnozy, mentiony, aury, pałace pamięci, nie tylko czytanie, ale i grzebanie w myślach. Zjawiska i zdolności, które filozofom się nie śniły. Cała gama piekielnie barwnych postaci, oryginałów do kwadratu! Irytujący, uroczy, antypatyczni, przesympatyczni - do wyboru do...

Zawładnęła mną ta książka. Zafascynowała, zaangażowała i pochłonęła totalnie. Pozycja autorstwa Janki Kaempfer Luis to ten typ literatury faktu, do którego mam wyjątkową słabość - osobiste intymne wspomnienia, próba rekonstrukcji historii rodzinnej na podstawie skąpych skrawków informacji, nielicznych przebłysków pamięci i skrupulatnie prowadzonego prywatnego śledztwa. Autorka córka Żydów - intelektualistów - enigmatycznej piękności, bohaterki Powstania Warszawskiego Ireny Gelblum i znanego dziennikarza Ignacego Waniewicza kawałek po kawałku, okruszek po okruszku dopasowując kolejne rozsypane po całym kraju i całym świecie puzzle rekonstruuje liczącą kilkanaście dekad historię swojej najbliższej rodziny. Intymna opowieść Kaempfer Luis to pasjonująca, bogata w mało znane fakty sięgająca końca XIX wieku lekcja historii Polski i dziejów mieszkającej tu ludności Żydowskiej. Przeciekawe są fragmenty o kiedyś przepięknych luksusowych kamienicach warszawskich wybudowanych przez przodków autorki jak i o sytuacji Żydów na wiejskich ziemiach w pierwszych dekadach po 1900 roku. W końcu i czas II Wojny Światowej - pomimo bardzo dobrej znajomości tego okresu - opowieść Kaempfer Louis w żadnym momencie mnie nie nużyła. Korzystając z pomocy m.in. Marka Edelmana i Remigiusza Grzeli autorka „na naszych oczach” poznaje całkiem inne wcielenie swojej dosyć surowej, oschłej matki - kobietę odważną, pełną empatii i dobroci, ryzykującą swoje życie dla innych.
Przejmująca jest to opowieść. Niesamowita, piękna i pełna smutku historia. Jestem pewna, że to jedna z tych książek, które zostaną we mnie na długie długie lata.

www.instagram.com/joannaoksiazkach/
www.facebook.com/joannaoksiazkachfb/

Zawładnęła mną ta książka. Zafascynowała, zaangażowała i pochłonęła totalnie. Pozycja autorstwa Janki Kaempfer Luis to ten typ literatury faktu, do którego mam wyjątkową słabość - osobiste intymne wspomnienia, próba rekonstrukcji historii rodzinnej na podstawie skąpych skrawków informacji, nielicznych przebłysków pamięci i skrupulatnie prowadzonego prywatnego śledztwa....