Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetny zestaw opowiadań, który połyka się jak pelikan. Jest to przedstawienie historii Geralta w formie retrospektyw, odkrywamy fragmenty jego historii po kawałku, nie od samego początku, strzępkami - w ten sposób pozostaje nadal wiele luk informacyjnych zachęcających do dalszego czytania, w nadziei że autor jest w swoim czasie rozwieje. Od lat nie dałem rady przeczytać niczego choćby graniczącego z fantasy oprócz Lovecrafta... A to przeczytałem w niecały tydzień, jednocześnie jeszcze męcząc się z sesją :) Polecam, nie wiem jak dalej, ale książka przynajmniej dobrze zachęca do zapoznania się z resztą twórczości autora.

Świetny zestaw opowiadań, który połyka się jak pelikan. Jest to przedstawienie historii Geralta w formie retrospektyw, odkrywamy fragmenty jego historii po kawałku, nie od samego początku, strzępkami - w ten sposób pozostaje nadal wiele luk informacyjnych zachęcających do dalszego czytania, w nadziei że autor jest w swoim czasie rozwieje. Od lat nie dałem rady przeczytać...

Przyjemna narracja pierwszoosobowa. Książka pisana w formie dziennika, na przemian czytamy wersje męża a raz żony. Jest to fajne szczególnie w środkowej części książki gdzie można wpaść w lekką paranoję, bo widzimy dwa punkty widzenia, które są niekoniecznie spójne - kto z tej pary wypacza rzeczywistość bardziej?

IMO warto przeczytać. Nie oglądałem filmu, więc pewnie tym nie popsułem sobie zabawy.

Przyjemna narracja pierwszoosobowa. Książka pisana w formie dziennika, na przemian czytamy wersje męża a raz żony. Jest to fajne szczególnie w środkowej części książki gdzie można wpaść w lekką paranoję, bo widzimy dwa punkty widzenia, które są niekoniecznie spójne - kto z tej pary wypacza rzeczywistość bardziej?

IMO warto przeczytać. Nie oglądałem filmu, więc pewnie tym...

Książka jest w porządku, ale trochę krótka. Tekstu jest mało - gdyby formatowanie było bardziej skromne, to książka liczyłaby minimum kilkadziesiąt stron mniej, a aż 40 stron to przecież strony tytułowe rozpoczynające daną historię. (grafika i jakiś cytat z tekstu). Część historii jest naprawdę dobra jak np. ta opowiadająca historię matki dziecka z autyzmem - tutaj z doświadczenia życiowego mogę powiedzieć, że ta historia jest na pewno prawdziwa, przynajmniej w przeważającej mierze, i jest to bardzo wartościowa treść, która może zmienić czyjeś poglądy na pewne sprawy. Z kolei historie o jakichś prostytutkach, nacjonalistach czy odnoszące się w szczególności do opisania specyfiki zawodu (strażnika więziennego czy poligrafera) nieszczególnie moim zdaniem zapadają w pamięć - nie ma w nich prawie żadnego ładunku emocjonalnego, prawie same suche fakty.

Książkę pożyczyłem, więc aż tak nie boli, ale nie zmienia to faktu że poza ładnym wydaniem to nie jest ona warta te 50 zł. Jeżeli chcecie to przeczytać to lepiej zaczekać, aż pojawi się w lokalnej bibliotece. A jeżeli się nie pojawi, to wypożyczyć coś lepszego.

Książka jest w porządku, ale trochę krótka. Tekstu jest mało - gdyby formatowanie było bardziej skromne, to książka liczyłaby minimum kilkadziesiąt stron mniej, a aż 40 stron to przecież strony tytułowe rozpoczynające daną historię. (grafika i jakiś cytat z tekstu). Część historii jest naprawdę dobra jak np. ta opowiadająca historię matki dziecka z autyzmem - tutaj z...