Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po bardzo pozytywnym odbiorze pierwszej części chętnie sięgnęłam po kolejne spotkanie z Julitą Wójcicką. Tym razem próbuje rozwiązać sprawę sprzed kilku lat. Dostajemy kolejną dawkę wiedzy na temat cyberbezpieczeństwa, po której stwierdzam, że na ten temat tak na prawdę nie wiem nic.
Wracając do samej powieści, niestety historia zdecydowanie mniej mnie porwała w porównaniu do pierwszej części. Tempo akcji niby jest dobre, a jednak miałam wrażenie, że cały czas czegoś mi brakuje, a głównej bohaterce wszystko przychodzi z ogromną łatwością. Końcówka otwiera oczywiście furtkę do części trzeciej i mam nadzieję, że autor na akcji skupi się równie dobrze co na zgłębieniu wiedzy odnośnie cyberprzestrzeni.

Po bardzo pozytywnym odbiorze pierwszej części chętnie sięgnęłam po kolejne spotkanie z Julitą Wójcicką. Tym razem próbuje rozwiązać sprawę sprzed kilku lat. Dostajemy kolejną dawkę wiedzy na temat cyberbezpieczeństwa, po której stwierdzam, że na ten temat tak na prawdę nie wiem nic.
Wracając do samej powieści, niestety historia zdecydowanie mniej mnie porwała w porównaniu...

Piotr C jak zawsze bawi i cieszy mimo, iż są to często opisy przepełnione samotnością w czasach tindera, mając wszystko na wyciągnięcie ręki i gdzie liczą się tylko pieniądze.
Dobra, lekka książka na oderwanie się od rzeczywistości.

Piotr C jak zawsze bawi i cieszy mimo, iż są to często opisy przepełnione samotnością w czasach tindera, mając wszystko na wyciągnięcie ręki i gdzie liczą się tylko pieniądze.
Dobra, lekka książka na oderwanie się od rzeczywistości.

Żulczyk jest autorem znanym i albo się lubi jego książki albo nie. Mi zawsze było jakoś nie po drodze, ale z racji wydania nowej powieści stwierdziłam, że może jest to dobra okazja do pierwszego spotkania z tym autorem. Niestety chyba to był zły wybór.
Słyszałam z opinii innych czytelników, że ma specyficzny styl pisania i rzeczywiście trochę początkowo ciężko mi się było przestawić na te długie opisy i przeskakiwanie z akcji do rozmyślań i wspomnień głównego bohatera.
Początkowo przyznaje lekko się wciągnęłam, początkowo także niektóre teksty Gruza mnie śmieszyły, ale szybko ta "zabawa" się skończyła. Książka jest przepełniona brutalnymi opisami, wulgarnością i powtarzaniem bohatera, że on nie jest gejem. W pewnym momencie zaskoczył mnie tekst od samego autora o tym, że jest przekonany, iż jestem zmęczona tą historią i najchętniej wyrzuciłabym tę książkę przez okno. Wtedy pomyślałam "Stary, skąd wiedziałeś?" i uwierzyłam w jego zapewnienia o "lepszej" dalszej części. Niestety było już tylko gorzej. Rozumiem, że historia zwiastuje w pewnym stopniu to co nas czeka, rozumiem także, że jest ona przesadzona by czytelnika bardziej zaszokować, a także pokazać przemianę Gruza.
I naprawdę szanuję Żulczyka, że to wydał. Natomiast chyba nigdy, żadna książka mnie tak nie zmęczyła, a ta męka trwała dwa miesiące. Apokalipsa mnie bardzo ucieszyła, bowiem wiedziałam, że to już koniec i mogę tę książkę odłożyć na półkę. Książkę, którą w sumie nie wiem po co czytałam.

Żulczyk jest autorem znanym i albo się lubi jego książki albo nie. Mi zawsze było jakoś nie po drodze, ale z racji wydania nowej powieści stwierdziłam, że może jest to dobra okazja do pierwszego spotkania z tym autorem. Niestety chyba to był zły wybór.
Słyszałam z opinii innych czytelników, że ma specyficzny styl pisania i rzeczywiście trochę początkowo ciężko mi się było...