Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem fenomenu tej książki. Gniot, do tego napisany kiepskim językiem. Strata czasu.

Nie rozumiem fenomenu tej książki. Gniot, do tego napisany kiepskim językiem. Strata czasu.

Uwielbiam Jeżycjadę, od 30 lat regularnie wracam do starszych i z ciekawością zaglądam do nowych części, nie mogę się też doczekać aż moje dzieci zaprzyjaźnią się z rodziną Borejków. Niektóre tomy pogubiłam, inne są już mocno sfatygowane, wydania od siebie też się różnią, także tym bardziej się cieszę z tej nowej edycji :)

Uwielbiam Jeżycjadę, od 30 lat regularnie wracam do starszych i z ciekawością zaglądam do nowych części, nie mogę się też doczekać aż moje dzieci zaprzyjaźnią się z rodziną Borejków. Niektóre tomy pogubiłam, inne są już mocno sfatygowane, wydania od siebie też się różnią, także tym bardziej się cieszę z tej nowej edycji :)

Tydzień z życia dilera albo do czego prowadzi brak snu. Albo: czy sprzedając narkotyki można pozostać poza uzależnieniami, układami, brudem i kręgiem podejrzeń. Czy wystarczy udawać niewidzialnego aby pozostać niewidzialnym. Żulczyk pisze mocnym językiem (na pewno wielu osobom nie spodoba się gęste użycie wulgaryzmów), tak obrazowym, że nie trzeba było kręcić serialu, i tak sceny z książki zostają głęboko pod powiekami. Kreśli kokainową mapę Warszawy, pokazuje całą galerię uzależnionych postaci, świat, w którym wszystko kręci się wokół narkotyków i pieniędzy, gdzie nikomu nie można zaufać. Ciężka i świetnie napisana porcja literatury na długie jesienne wieczory.
__________
Przeczytane dzięki www.Legimi.pl (Legimi na Kindle)

Tydzień z życia dilera albo do czego prowadzi brak snu. Albo: czy sprzedając narkotyki można pozostać poza uzależnieniami, układami, brudem i kręgiem podejrzeń. Czy wystarczy udawać niewidzialnego aby pozostać niewidzialnym. Żulczyk pisze mocnym językiem (na pewno wielu osobom nie spodoba się gęste użycie wulgaryzmów), tak obrazowym, że nie trzeba było kręcić serialu, i tak...