Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na debiut naprawdę duża dojrzałość, ponadprzeciętny warsztat literacki i świadomość własnych celów. Autorka wybiera drogę bardzo trudną - chce łączyć to, co w polskiej literaturze wychodzi naprawdę rzadko:mianowicie sprawne opowiadanie historii i refleksję filozoficzną. Narazi się dziewczyna polskim krytykom, którzy umiejętności opowiadania historii nie szanują, dla nich to "trąci" literaturą popularną. Narazić się też może czytaczom pociągowo-tramwajowym, którzy w swojej masie lubią psioczyć na wszelkie głębsze treści. Historia w "Rękach ojca" opowiedziana jest bardzo sprawnie, jest dramatyzm, zagadka, zbrodnia, może nawet miłość, a dodatkowo relacje polsko-niemieckie, powikłane stosunki rodzinne, rywalizacja między braćmi i nieprosta przyjaźń. Wszystkie wątki stopniowo się splatają, komplikuje się to, co wydawało się proste, a wyjaśnia, to, co - powikłane. Choć nic nie jest proste do końca, a mało do przewidzenia. Fajne literackie zwieńczenie i dodatkowe piętro interpretacji w postaci pytania o oddziaływanie sztuki na ludzi i inspiracje w tworzeniu.

Jak na debiut naprawdę duża dojrzałość, ponadprzeciętny warsztat literacki i świadomość własnych celów. Autorka wybiera drogę bardzo trudną - chce łączyć to, co w polskiej literaturze wychodzi naprawdę rzadko:mianowicie sprawne opowiadanie historii i refleksję filozoficzną. Narazi się dziewczyna polskim krytykom, którzy umiejętności opowiadania historii nie szanują, dla...

Niespecjalnie gustuję w powieściach grozy, ale ponieważ zainteresował mnie wątek psychiatryczny, skusiłam się. I nie żałuję. Po raz pierwszy od dosyć dawna przeczytałam polską powieść w napięciu, czując bardziej, niż myśląc i rozkoszując językiem ( tu dość oczywistym, jakby mniej ważnym). Szczególnie ciekawe były owe fragmenty psychiatryczne, poddałam się sposobowi budowania intrygi, nieoczywistego odbioru rzeczywistości ( znanemu niby z wielu wybitnych dzieł braniu pozorów za rzeczywistość), które każdemu z nas od czasu do czasu się zdarza.Zaciekawiło mnie przedstawianie psychiki głównego bohatera, Karola Majewskiego, który przeżywa swoje życie jakby wstecz - ku traumie z dzieciństwa, co ma swój odpowiednik w przedstawianiu korzeni losu Agnieszki, sięgających zresztą dużo dalej. Wykorzystanie legend - bardzo ważne w "Czasie pokuty" wydaje mi się w polskiej literaturze dość rzadkie. A szkoda.Klasę powieści Kopca wyraźnie - moim zdaniem - podnosi zakończenie, dużo ciekawsze literacko od prostych scen, w których leje się krew i ściele trup. Może autor powinien się zastanowić, co tak naprawdę chciałby pisać.

Niespecjalnie gustuję w powieściach grozy, ale ponieważ zainteresował mnie wątek psychiatryczny, skusiłam się. I nie żałuję. Po raz pierwszy od dosyć dawna przeczytałam polską powieść w napięciu, czując bardziej, niż myśląc i rozkoszując językiem ( tu dość oczywistym, jakby mniej ważnym). Szczególnie ciekawe były owe fragmenty psychiatryczne, poddałam się sposobowi...

Dawno nie czytałam tak błyskotliwego, dowcipnego - a jednocześnie - gorzkiego tekstu o współczesnej kulturze, modnych stylach życia, ale i niespełnieniu.Dwa opowiadania zderzone ze sobą ujawniają nie lada pazur i wyrafinowaną erudycję, a wszystko to podszyte dziwną melancholią, która sprawia, że bohaterowie nie osiągają szczęścia. I to zarówno ci, którym zaburza je historia, jak i ci, którzy zdają się żyć w przesycie-rzeczy i idei, w symbolicznym Paryżu. W każdym z opowiadań - w istocie rzeczy - egzystencjalnych autor buduje napięcie umiejętnie prowadząc narrację, zmieniając perspektywy, myląc tropy, a czasem - nie ukrywajmy - bawiąc się z czytelnikiem w kotka i w myszkę, ale gra ta jest utrzymana naprawdę na dobrym staroświeckim poziomie.

Dawno nie czytałam tak błyskotliwego, dowcipnego - a jednocześnie - gorzkiego tekstu o współczesnej kulturze, modnych stylach życia, ale i niespełnieniu.Dwa opowiadania zderzone ze sobą ujawniają nie lada pazur i wyrafinowaną erudycję, a wszystko to podszyte dziwną melancholią, która sprawia, że bohaterowie nie osiągają szczęścia. I to zarówno ci, którym zaburza je...