Jesteśmy społecznością, która kocha książki

No taka sobie pozycja. Sam autor we wstępie zaznacza, że jest świadomy jej niedociągnięć i braków i że jest to powieść z początków jego twórczości, więc na pewne elementy można przymknąć oko. Ale irytującą naiwność bohaterów (niekiedy wręcz głupotę) i melodramatyczny ton pierwszej połowy książki trudno przełknąć. Wszyscy ciągle wyznają sobie miłość i spijają z dzióbków, a gdzieś traci na tym dynamika fabuły. Wyjaśnienie tajemnicy śmierci Davida Baskina, jego motywy działania, a przede wszystkim okoliczności i tempo, w jakim podejmował pewne decyzje, są nie tyle naciągane, co po prostu niewiarygodne.

Na szczęście potem było już tylko lepiej.

No taka sobie pozycja. Sam autor we wstępie zaznacza, że jest świadomy jej niedociągnięć i braków i że jest to powieść z początków jego twórczości, więc na pewne elementy można przymknąć oko. Ale irytującą naiwność bohaterów (niekiedy wręcz głupotę) i melodramatyczny ton pierwszej połowy książki trudno przełknąć. Wszyscy ciągle wyznają sobie miłość i spijają z dzióbków, a...

Jak na Cobena, pozycja naprawdę przeciętna. W zasadzie niewiele jest w tym wszystkim intrygi i jakiejś naprawdę zawiłej łamigłówki, na dodatek (UWAGA, SPOJLER!!!!!) na koniec okazuje się, że dwie opowiadane równolegle historie zazębiają się ledwo co. Tak jakby autor miał pomysły na dwie książki i postanowił upchnąć je w jednej.

Jak na Cobena, pozycja naprawdę przeciętna. W zasadzie niewiele jest w tym wszystkim intrygi i jakiejś naprawdę zawiłej łamigłówki, na dodatek (UWAGA, SPOJLER!!!!!) na koniec okazuje się, że dwie opowiadane równolegle historie zazębiają się ledwo co. Tak jakby autor miał pomysły na dwie książki i postanowił upchnąć je w jednej.

No przyznam szczerze, że nieco się rozczarowałem. Jeżeli cykl o Mickey'u jest z założenia trylogią i Coben nie bierze już pod uwagę kolejnej części, to uważam, że zbyt wiele wątków pozostawił bez odpowiedzi. Z kolei wątek, który był głównym katalizatorem takiego właśnie charakteru głównego bohatera, tzn. poszukiwanie ojca, został wyjątkowo niechlujnie poprowadzony i bardzo słabiutko rozwiązany. Powtórzę to, co już parę razy napisałem - Coben to Coben, zawsze lekko i przyjemnie się go czyta, akcja jest dynamiczna i pełna zwrotów. Ale projekt pt. "Mickey Bolitar" (już jako całość) oceniam jako średnio udany, a już jej zwieńczenie sugeruje, że autorowi średnio się chciało.

No przyznam szczerze, że nieco się rozczarowałem. Jeżeli cykl o Mickey'u jest z założenia trylogią i Coben nie bierze już pod uwagę kolejnej części, to uważam, że zbyt wiele wątków pozostawił bez odpowiedzi. Z kolei wątek, który był głównym katalizatorem takiego właśnie charakteru głównego bohatera, tzn. poszukiwanie ojca, został wyjątkowo niechlujnie poprowadzony i bardzo...