Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To książka znakomitego w Rosji amerykańskiego pisarza (chociaż pochodzenia rosyjskiego i piszącego też po rosyjsku) Nicka Perumov'a. Myślę że to trzeba wiedzieć żeby zrozumieć treść i fabułę: mieszanka steampunku na tłe Anglii, podbijającej swój Nowy świat i słowiańskiego fantasy. Tym razem Anglia czasów królewy Wiktorii ( a nie na przykład Jerzego II jak w rzeczywistości), w roli dzikich indian pojawią się dzike rosjanie (chociaż te rosjanie więcej podobne do słowian-pogan niż do znanych nam rosjan) i Nowy świat znajduje się nie za oceanem a na polnocy od Londynu. Łuki i noży przeciwko haubic oraz karabinów maszynowych. Dzikusów ratują tylko leśne gąszczy, śniega, mrozy, ogromne obszarze i... magia! Chociaz magię mają anglicy też lecz wszystko nie jest tak proste... Prawomyślna młoda dziewczyna anglicka nagle przemienia się w "niebezpieczenę wiedźmę" która jest przedmiotem myślistwa groźnych slużb specjalnych. Lecz pomóc nadchodzi stamtąd skąd nikt nie czeka i młoda dziewczyna okazuje się w epicentrum pojedynku rosyjskiego i angielskiego wywiadu i kontrwywiadu. Pierumow jak nazawsze jest wspaniały - intryga, żywe bohatery, napięcie i oczekiwanie rozwiązania. Bardzo polecam. Książka osiągnęła sukces i Rosjanie w 2019 roku nakręciły film na podstawie tej książki: Abigail.

To książka znakomitego w Rosji amerykańskiego pisarza (chociaż pochodzenia rosyjskiego i piszącego też po rosyjsku) Nicka Perumov'a. Myślę że to trzeba wiedzieć żeby zrozumieć treść i fabułę: mieszanka steampunku na tłe Anglii, podbijającej swój Nowy świat i słowiańskiego fantasy. Tym razem Anglia czasów królewy Wiktorii ( a nie na przykład Jerzego II jak w rzeczywistości),...

Książka jest chaotycznym zbiórem opowiadań, luźno powiązanych ze sobą. Autor starał się połączyć je przez temat obcych i kilka głównych bohaterów, lecz w rezultacie mamy kartonowych postaci i nierówną fabułę, skaczącą od historii do historii. Jednak idea fabuły autora jest dość oryginalna, i to pozwala nieco zrekompensować ogólne wady książki. Również, czytając książkę, nie mogłem pozbyć się wrażenia, że czytam przetłumaczone z języka angielskiego streszczenie jakiegoś hollywoodzkiego filmu katastroficznego (oczywiście, to taki literacki sposób niektórych współczesnych autorów polskich (chociaż on mnie zasmuca)), z tego powodu książka bardzo przypomina propagandę amerykańską: prezydent amerykański szlachetnie kieruje oporem całego wolnego świata, dbając o każdej żywej duszy, lecz dzikie barbarzyńcy ruscy idą do ataku " zwartymi szeregami na karabiny maszynowe".

Książka jest chaotycznym zbiórem opowiadań, luźno powiązanych ze sobą. Autor starał się połączyć je przez temat obcych i kilka głównych bohaterów, lecz w rezultacie mamy kartonowych postaci i nierówną fabułę, skaczącą od historii do historii. Jednak idea fabuły autora jest dość oryginalna, i to pozwala nieco zrekompensować ogólne wady książki. Również, czytając książkę, nie...

Wielu recenzentów piszą o tym, że ta książka jest cyberpunkiem. To nie jest prawda. To ckliwy romans tylko wykorzystujący cyberpunkowe otoczenie (autorka, oczywiście, składała kilka reweransów w kierunku „Łowcy androidów” itd). Można łatwo pozbyć się wszystkich tych replikantów i androidów i książka praktycznie się nie zmieni. Inaczej mówiąc, cyberpunk utonął w niekończących się dialogach i wielostronicowych opisów przeżyć głównych bohaterów.

Wielu recenzentów piszą o tym, że ta książka jest cyberpunkiem. To nie jest prawda. To ckliwy romans tylko wykorzystujący cyberpunkowe otoczenie (autorka, oczywiście, składała kilka reweransów w kierunku „Łowcy androidów” itd). Można łatwo pozbyć się wszystkich tych replikantów i androidów i książka praktycznie się nie zmieni. Inaczej mówiąc, cyberpunk utonął w...