Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozycja obowiązkowa dla każdego fana rajdów.Znakomita książka,przybliżająca postać jednego z najlepszych polskich kierowców.Nie tylko fenomenalnego zawodnika,ale również wspaniałego człowieka.

Pozycja obowiązkowa dla każdego fana rajdów.Znakomita książka,przybliżająca postać jednego z najlepszych polskich kierowców.Nie tylko fenomenalnego zawodnika,ale również wspaniałego człowieka.

Jak napisać książkę o oddychaniu przez nos na 366 stronach?Nie wiem.Niestety nie wie tego też Patrick McKeown.Natomiast całkiem dobrze wie jak nawijać czytelnikom makaron na uszy.Rzekoma metoda autora to po prostu metoda Butejki,doprawiona szczyptą buddyzmu i tai-chi.McKeown nie ma zielonego pojęcia o treningu sportowym,ani o psychologii sportu co kilka razy widać jak na dłoni.Byłbym w stanie to jeszcze znieść,ale książka jest tak niestrawna przez ciągłe powtarzanie tej samej treści,że to pozycja dla wtórnych analfabetów.Równie dobrze można byłoby ją napisać na 30 stronach."Tlenowa przewaga" to typowa reklama firmy autora,która ma zwiększyć napływ naiwnych klientów nieświadomych tego,że za darmo znajdą materiały Konstantyna Butejki w necie.Oczywiście jak ktoś lubi tracić kasę na współczesnych guru pokroju Mckeowna,to już jego wybór.

Jak napisać książkę o oddychaniu przez nos na 366 stronach?Nie wiem.Niestety nie wie tego też Patrick McKeown.Natomiast całkiem dobrze wie jak nawijać czytelnikom makaron na uszy.Rzekoma metoda autora to po prostu metoda Butejki,doprawiona szczyptą buddyzmu i tai-chi.McKeown nie ma zielonego pojęcia o treningu sportowym,ani o psychologii sportu co kilka razy widać jak na...

Tego nie da się po prostu czytać - próbowałem wytrzymać,ale dotrwałem do około 200 strony i się poddałem.Pomijam już bardzo trywialne przedstawienie kwestii otaczającej energii - powiedzmy,że rok wydania tej książeczki to tłumaczy (książką tego "bestselleru światowego" nie nazwę)Absolutnie dyskwalifikujący dla tego "dzieła" jest jej nędzny poziom.Fabuła jest tak do bólu przewidywalna,że podczas lektury zaśmiewałem się do rozpuku,śledząc losy głównego bohatera.Do tego dosłownie wszystkie postacie są kompletnie bez wyrazu i tak naprawdę przekazu.Szkoda,że autor nie próbował wzorować się chociażby na Marku Twainie.Istniałaby szansa,że "Niebiańska przepowiednia" nie będzie marszem przez piekielnie nudne otchłanie pseudo mistyki.Jest całe mnóstwo książek o duchowości lub energii wypełniającej Wszechświat,które są napisane lepiej i składniej.Mam nadzieje,że nie będzie mi dane zbyt często w życiu trafiać na takie rodzynki literackie,w których ewidentnie widać,że ktoś chciał zarobić trochę grosza produkując sporo zbędnej makulatury przy okazji.Nie polecam.

Tego nie da się po prostu czytać - próbowałem wytrzymać,ale dotrwałem do około 200 strony i się poddałem.Pomijam już bardzo trywialne przedstawienie kwestii otaczającej energii - powiedzmy,że rok wydania tej książeczki to tłumaczy (książką tego "bestselleru światowego" nie nazwę)Absolutnie dyskwalifikujący dla tego "dzieła" jest jej nędzny poziom.Fabuła jest tak do bólu...