Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej wstrząsający i zarazem najbardziej wzruszający reportaż jaki do tej pory czytałam.

Najbardziej wstrząsający i zarazem najbardziej wzruszający reportaż jaki do tej pory czytałam.

Autorowi nie można odmówić ogromu pracy, który wykonał zbierając informację do książki ale niestety dla mnie ta pozycja tego autora była ciężka do przeczytania - w przeciwieństwie do książki "Helikopter w ogniu". Jak dla mnie książka zbyt chaotycznie napisana. Pomimo tego, że książkę przeczytałam jakiś czas po obejrzeniu kolejny raz serialu to w wielu mometach gubiłam się w opisie przeprowadzanych akcji i mnogości osób. Sama historia jest bardzo ciekawa ale niestety ta książka nie potrafiła wzbudzić u mnie tej samej ciekawości co serial.

Autorowi nie można odmówić ogromu pracy, który wykonał zbierając informację do książki ale niestety dla mnie ta pozycja tego autora była ciężka do przeczytania - w przeciwieństwie do książki "Helikopter w ogniu". Jak dla mnie książka zbyt chaotycznie napisana. Pomimo tego, że książkę przeczytałam jakiś czas po obejrzeniu kolejny raz serialu to w wielu mometach gubiłam się w...

Książka powinna mieć chyba tytuł "Moje spojrzenie na życie po 40-ce".
Początek książki był obiecujący ale im dalej tym gorzej. Każdy rozdział zaczynał się w stylu: pewnego razu spotkałem się z przyjacielem w pubie "XXX"; któregoś dnia umówiłem się z przyjaciółką w knajpie "ZZZ"; itp. Wydaje mi się, że można by się w książce obyć bez tego.
Na tylnej okładce jest krótki opis osoby autora. Z tego opisu autor wydaje się być normalnym facetem. Jednak czytając tą książkę z każdym rozdziałem moja opinia o nim zmieniała się na gorsze. Książka napisana jest w stylu "dzisiejsze Pokolenie Ja pogubiło się w utrzymywaniu relacji ze swoimi partnerami i przyjaciółmi" jednak sam autor jest po 40-ce, nie umie być w związku, o kobietach po 30-ce zamężnych mówi że są aseksualne ze względu na zachowanie i na fryzury, fajną kandydatkę na dziewczynę dyskwalifikuje tylko ze względu na jej okropny akcent. Uważa że ludzie w związkach mówią tylko o pogodzie, zdrowiu i jedzeniu - jak emeryci. Sam o sobie mówi, że czuje się na o wiele młodszego niż w rzeczywistości jest i że ma jeszcze czas na ustatkowanie się - teraz chce się realizować. Podobnych przykładów jest wiele. Wnioskując, mam wrażenie że jest wielkim narcyzem i książkę napisał tylko ze względu na to, aby móc się pochwalić jaki to on jest spostrzegawczy i wspaniały. Niestety - dla mnie książka jest okropna i mam ochotę o niej jak najszybciej zapomnieć.

Książka powinna mieć chyba tytuł "Moje spojrzenie na życie po 40-ce".
Początek książki był obiecujący ale im dalej tym gorzej. Każdy rozdział zaczynał się w stylu: pewnego razu spotkałem się z przyjacielem w pubie "XXX"; któregoś dnia umówiłem się z przyjaciółką w knajpie "ZZZ"; itp. Wydaje mi się, że można by się w książce obyć bez tego.
Na tylnej okładce jest krótki opis...