Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Marisha Pessl, autorka "Nocnego Filmu", stworzyła niezykle hipnotyzujacą opowieść. Jest to historia o dziennikarzu śledczym, Scotcie McGrath, postanawiającym odkryć tajemnicę, którą owiana jest postać reżysera horrorów, Stanislasa Cordowę. Wraz z równie skrytą rodziną mieszka on w ogromnej willi na odludziu; ostatnim razem był widziany publicznie 30 lat wcześniej. Pchany ciekawością dziennikarz wraz z niespodziewanymi sojusznikami powoli odkrywa kolejne fragmenty skomplikowanej układanki i dąży do ujawnienia prawdy za wszelką cenę.

"Nocny Film" ma niesamowitą siłę przyciągania. Pomimo skomplikowanej i dosyć mrocznej fabuły, opowieść toczy się bardzo spokojnie. Książka jest szczegółowa i dokładna, z łatwością mogłam się wczuć w postacie i historie, które ze sobą niosły. Niektórzy czytelnicy zarzucają, że książka jest zbyt rozwleczona (co jest całkiem zrozumiałe, w końcu ma ponad 700 stron), przez co staje się nudna - dla mnie natomiast był to jej urok. Opowieść toczy się niespiesznie ale tak malowniczo, że jest to naprawdę gotowy scenariusz na film. Nie mogłam oderwać się od lektury, do samego końca nie wiedziałam, czy historia ma w sobie elementy nadprzyrodzone, czy wszystko jest może zgrabnie zastawioną pułapką na logiczny umysł. Książka wciąga w swój świat i pożera żywcem, w całości, fascynując jak Cordova.

Zakończenie nieco rozczarowujące, ale mimo wszystko polecam fanom historii z dreszczykiem i wszystkim lubującym się w zagadkach.

Marisha Pessl, autorka "Nocnego Filmu", stworzyła niezykle hipnotyzujacą opowieść. Jest to historia o dziennikarzu śledczym, Scotcie McGrath, postanawiającym odkryć tajemnicę, którą owiana jest postać reżysera horrorów, Stanislasa Cordowę. Wraz z równie skrytą rodziną mieszka on w ogromnej willi na odludziu; ostatnim razem był widziany publicznie 30 lat wcześniej. Pchany...

Książka "10 dni" zapowiadała się bardzo intrygująco. Tajemniczy porywacz z niewyjaśnionych przyczyn przetrzymuje kobiety przez dziesięć dni, a potem je wypuszcza, bez podania przyczyn swojego zachowania. Policja nie może się też doszukać żadnych powiązań pomiędzy porwanymi, nie ma też śladów prowadzących do sprawcy.

Akcja książki rozgrywa się z perspektywy kilku bohaterów, jednak najwięcej dowiadujemy się z relacji Evy, ostatniej porwanej kobiety, empatycznej dziennikarki prowadzącej serię wywiadów na temat tych dziwnych porwań oraz samego sprawcy całego zamieszania.

Początkowo książkę czytałam z zainteresowaniem, autorka miała naprawdę ciekawą koncepcję na poprowadzenie fabuły. Muszę jednak przyznać, że po kilku rozdziałach odczułam znudzenie i rozczarowanie. Od strony psychologicznej bohaterowie sprawiają wrażenie bardzo niedojrzałych, naiwnych i mało rozgarniętych. Fabuła jest rozciągnięta, ciągle powraca się do tych samych motywów, a główna postać negatywna jest dziecinna i absurdalna w swoich wymówkach i żądaniach. Preteksty, których używa usprawiedliwiając swoje czyny i stosowanie przemocy nie mają sensu, wieczne zrzucanie winy na wszystkich wkoło i wybielanie siebie jest irytujące. Cała zagadka jest mocno naciągana i szczerze mówiąc nie przekonuje mnie kompletnie. Ponadto rozmowy pomiędzy bohaterami wydają się być bardzo nienaturalne, a dialogi wewnętrzne pozbawione emocji, teatralne.

Książki nie polecam, plus widzę jedynie w samej koncepcji fabuły. Niestety styl pisania i drewniani bohaterowie nie przypadli mi do gustu.

Książka "10 dni" zapowiadała się bardzo intrygująco. Tajemniczy porywacz z niewyjaśnionych przyczyn przetrzymuje kobiety przez dziesięć dni, a potem je wypuszcza, bez podania przyczyn swojego zachowania. Policja nie może się też doszukać żadnych powiązań pomiędzy porwanymi, nie ma też śladów prowadzących do sprawcy.

Akcja książki rozgrywa się z perspektywy kilku bohaterów,...

Muszę przyznać, że bardzo długo zwlekałam z czytaniem "Spójrz na mnie". Sparks do tej pory kojarzył mi się z romansem i to płaczliwo-ckliwym, czyli rodzajem literatury, który omijam bardzo szerokim łukiem. Na szczęście pozytywnie mnie zaskoczył.

Książka opowiada o dwóch młodych ludziach - Marii, pięknej prawniczce z problemami w pracy oraz Colinie, chłopaku z nieciekawą przeszłością, uparcie dążącym do zmiany. Nie trzeba być jasnowidzem, żeby domyślić się, że pomimo dziwnej kombinacji spróbują zasmakować wspólnego szczęścia. I o ile wątek romansu między tą dwójką jest cudownie słodki i z prawdziwą przyjemnością czyta się o ich zdrowej relacji i wzajemnym szacunku, o tyle pojawiający się w tle wątek kryminalny jest bardzo przewidywalny i nieco zbyt oczywisty.

Narracja bardzo przypadła mi do gustu. "Spójrz na mnie" czyta się gładko i z przyjemnością. Delikatne napięcie i niepewność towarzyszy od samego początku, dzięki czemu jak już się zacznie czytać, ciężko jest odłożyć lekturę na przysłowiowe "później".

Interesujące i dopracowane postacie, książka utrzymana w lekkim stylu z odrobiną napięcia - ta przyjemna mieszanka sprawia, że przygodę ze Sparksem uważam za bardzo udaną, mimo nieco naiwnego wątku kryminalnego. Polecam.

Muszę przyznać, że bardzo długo zwlekałam z czytaniem "Spójrz na mnie". Sparks do tej pory kojarzył mi się z romansem i to płaczliwo-ckliwym, czyli rodzajem literatury, który omijam bardzo szerokim łukiem. Na szczęście pozytywnie mnie zaskoczył.

Książka opowiada o dwóch młodych ludziach - Marii, pięknej prawniczce z problemami w pracy oraz Colinie, chłopaku z nieciekawą...