-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać13
Biblioteczka
2020-12-26
2020-09-23
Jedna z wielu bardo dobrych książek Pani Miszczuk. Bardzo duży plus za opowiedzenie historii postaci drugoplanowej w tak szczegółowy sposób. Praktycznie podczas czytania większości książek, miałam postać drugoplanową, której chciałam poznać historię. Właśnie w tej powieści ta ciekawość została zaspokojona. W powieści dalej został utrzymany wspaniały klimat. Autokara jako jedna z niewielu potrafi zrównoważ fantastykę, romans i komedię ( niczego nie jest za dużo ). Polecam
Jedna z wielu bardo dobrych książek Pani Miszczuk. Bardzo duży plus za opowiedzenie historii postaci drugoplanowej w tak szczegółowy sposób. Praktycznie podczas czytania większości książek, miałam postać drugoplanową, której chciałam poznać historię. Właśnie w tej powieści ta ciekawość została zaspokojona. W powieści dalej został utrzymany wspaniały klimat. Autokara jako...
więcej mniej Pokaż mimo to2020-05-13
Pierwszy raz o Latifie i jego historii usłyszałam w programie ,, koszmarna wyprawa " na kanale National Geographic, program był ciekawy. Dlatego jak tylko zobaczyłam książkę wiedziałam , że muszę ją przeczytać.
Powieść bardzo interesująca, opisuje działanie reżimu Saddama. Poznajemy dokładnie strukturę partii, kto był kim i na ile mógł sobie pozwolić. Autor opisuje jak zachowywało się najbliższe otoczenie prezydenta jego synowie, przyjaciele , żona i jest to zupełnie inny obraz niż ten jaki kreowała perfekcyjnie dopracowana propaganda. Na plus dodatkowo było to , że Latif nie ,,wybielał'' sam siebie potrafił wspomnieć o swoich błędach, otwarcie pisał o strachu jaki czuł i o momentach, w których sam korzystał z luksusów w pałacu prezydenckim.
Polecam przeczytać książkę ponieważ jest bardzo dokładna i ciekawa, dodatkowo jest zupełnie inne zakończenie w książce niż w filmie ( uważam , że w programie było ,, podkoloryzowane" i zmieszane z paru różnych sytuacji, które w autobiografii albo nie występowały albo odbywały się w innym czasie)
Pierwszy raz o Latifie i jego historii usłyszałam w programie ,, koszmarna wyprawa " na kanale National Geographic, program był ciekawy. Dlatego jak tylko zobaczyłam książkę wiedziałam , że muszę ją przeczytać.
Powieść bardzo interesująca, opisuje działanie reżimu Saddama. Poznajemy dokładnie strukturę partii, kto był kim i na ile mógł sobie pozwolić. Autor opisuje jak...
2019
Zachęcona dobrym opisem i dobrą promocją kupiłam książkę mając nadzieje, że uzyskam kilka ciekawych porad, Jednak bardzo się zawiodłam. Rzadko mi się to zdarza, ale to była jedna z tych książek, której nie byłam w stanie doczytać do końca. Głównym powodem było to, że czytając czułam, że mogę poświęcić czas na coś co wniesie jakiekolwiek nowe wartości do mojego życia, natomiast z tej książki dowiedziałam się tylko, że osoby odczuwające silniej emocje niż inni są błędnie diagnozowani i przypisuje się im różne zaburzenia psychiczne lub mają zespół Aspergera. Po przeczytaniu połowy książki nie uzyskałam ani jednej porady jak myśleć mniej ani chociaż jaki radzić sobie ze stresem, który jest wywołany przez nadmiar myśli. duża część książki skupiała się na opisie przypadków z jakimi miała do czynienia autorka lub opisami objawów np autyzmu .
Jeśli szukamy odpowiedzi na pytanie zawarte w tytule to moim zdaniem w tej książce jej nie znajdziemy.
Nie Polecam
Zachęcona dobrym opisem i dobrą promocją kupiłam książkę mając nadzieje, że uzyskam kilka ciekawych porad, Jednak bardzo się zawiodłam. Rzadko mi się to zdarza, ale to była jedna z tych książek, której nie byłam w stanie doczytać do końca. Głównym powodem było to, że czytając czułam, że mogę poświęcić czas na coś co wniesie jakiekolwiek nowe wartości do mojego życia,...
więcej mniej Pokaż mimo to
Historia straszna, czytając czułam jak przechodzi mnie dreszcz ale nie był to strach, było to obrzydzenie. Książka drastyczna, napisana w bardzo dobry sposób. Najbardziej przerażające jest to, że inspirowana prawdziwą historią
Historia straszna, czytając czułam jak przechodzi mnie dreszcz ale nie był to strach, było to obrzydzenie. Książka drastyczna, napisana w bardzo dobry sposób. Najbardziej przerażające jest to, że inspirowana prawdziwą historią
Pokaż mimo to