Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Światło dnia przed niczym nie może cię ochronić. Złe rzeczy dzieją się na okrągło, nie czekają, aż zjesz kolację.

Światło dnia przed niczym nie może cię ochronić. Złe rzeczy dzieją się na okrągło, nie czekają, aż zjesz kolację.

Sam w szpitalu myślę o tym, jacy krusi są ludzie, jak każdy może w jednej chwili zniknąć na zawsze.

Sam w szpitalu myślę o tym, jacy krusi są ludzie, jak każdy może w jednej chwili zniknąć na zawsze.

Jak okiem sięgnąć, białe i szare płyty nagrobne tworzą na ziemi linie, a każda z nich zawiera niewielką porcję informacji. Nazwisko i imię, przeżyte lata, czasem ładny cytat. Za mało, by pomóc komuś zrozumieć, kim byli ci ludzie.

Jak okiem sięgnąć, białe i szare płyty nagrobne tworzą na ziemi linie, a każda z nich zawiera niewielką porcję informacji. Nazwisko i imię, ...

Gdy podróżnik zos­ta­wia w ty­le za sobą góry, po raz pier­wszy widzi je w ich rzeczy­wis­tym kształcie - tak też jest z przyjaciółmi.

Gdy podróżnik zos­ta­wia w ty­le za sobą góry, po raz pier­wszy widzi je w ich rzeczy­wis­tym kształcie - tak też jest z przyjaciółmi.

-Kiedy byłem młody, całe moje życie kręciło się wokół koszykówki. A wiesz, co koszykówka daje mi teraz?- pyta. -Co? -Nic.

-Kiedy byłem młody, całe moje życie kręciło się wokół koszykówki. A wiesz, co koszykówka daje mi teraz?- pyta. -Co? -Nic.

Czy jest tu chłopiec mały, co z dziewczynką bawić się chce? Bawilibyśmy się przez dzień cały, w naszym królestwie, w naszym śnie...

Czy jest tu chłopiec mały, co z dziewczynką bawić się chce? Bawilibyśmy się przez dzień cały, w naszym królestwie, w naszym śnie...

Najgorsze jest to, że nikt inny nie wydaje się zauważać, że Erin już tu nie ma. Jej drużyna nie wygrała bez niej wielu spotkań i choć na początku było wiele plotek, życie w szkole toczyło się dalej, tak jak wszystko w Bellmont. Jakby żadne z nas nie miało najmniejszego znaczenia. Każdy z nas mógłby zniknąć a nic zbytni by się nie zmieniło. Jakby nasze życia się nie liczyły.

Najgorsze jest to, że nikt inny nie wydaje się zauważać, że Erin już tu nie ma. Jej drużyna nie wygrała bez niej wielu spotkań i choć na poc...

Charles de Foucauld się mylił, lecz ja próbowałem zobaczyć to miejsce jego oczami, oczami z 1905 roku, gdy projektował nędzne, odosobnione domostwo na ubitej ziemi pośrodku równiny. -Do zrekonstruowania! - odrzekł Gérard. -Słucham? -Scenografia. Do filmu... Oto potęga wyobraźni: podczas gdy ja widziałem przeszłość, Gérard widział przyszłość, plan swojego filmu długometrażowego...

Charles de Foucauld się mylił, lecz ja próbowałem zobaczyć to miejsce jego oczami, oczami z 1905 roku, gdy projektował nędzne, odosobnione d...

Patrzyłem na ponurą pustynię wokół siebie. "Gdzie w tym wszystkim jest Bóg?" Ja też go nie widziałem...

Patrzyłem na ponurą pustynię wokół siebie. "Gdzie w tym wszystkim jest Bóg?" Ja też go nie widziałem...