Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje drugie podejście do tej autorki. Pierwsze było ,,Nocami krzyczą sarny". I o ile pierwszą książką byłam zachwycona, tak ta jest dużo słabsza. Przede wszystkim - w pewnym momencie w tych wszystkich koligacjach kto z kim można się totalnie zaplątać. Po drugie irytuje mnie język postaci, który ma chyba przypominać język prostych ludzi (nie wiem?). Autorka ciągle przerzuca czasowniki na koniec zdania, co brzmi tragicznie. Pomysł fabularnie ciekawy, ale nie jest to tak dobra książka jak poprzednia.

To moje drugie podejście do tej autorki. Pierwsze było ,,Nocami krzyczą sarny". I o ile pierwszą książką byłam zachwycona, tak ta jest dużo słabsza. Przede wszystkim - w pewnym momencie w tych wszystkich koligacjach kto z kim można się totalnie zaplątać. Po drugie irytuje mnie język p...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo fajna książka o przyjaźni i miłości. Pochłonęłam w jeden wieczór.

Bardzo fajna książka o przyjaźni i miłości. Pochłonęłam w jeden wieczór.

Piotra C. czytam od początku - od ,,Pokolenia Ikea". Od czasu do czasu zerkam na bloga. I co tu dużo mówić - podoba mi się. Lubię jego refleksje o życiu, przemijaniu i czasie.

Piotra C. czytam od początku - od ,,Pokolenia Ikea". Od czasu do czasu zerkam na bloga. I co tu dużo mówić - podoba mi się. Lubię jego refleksje o życiu, przemijaniu i czasie.

Mam z tą książką jakiś problem jak z generalnie stylem autorki. Po pierwsze - wielka szkoda, że powiela historie z książki ,,Pokolenie zmiany". Po drugie - jak w przypadku poprzedniej książki, mniej więcej w połowie mam wrażenie, że autorce kończy się pomysł jak dalej poprowadzić książkę. W jakim kierunku iść. I odnoszę wrażenie, że sama autorka nie ma za bardzo pomysłu, co w danym temacie powiedzieć, jedynie spisuje historie. Po wielkich ochach i achach nad tą pozycją w internecie jednak jest rozczarowanie.

Mam z tą książką jakiś problem jak z generalnie stylem autorki. Po pierwsze - wielka szkoda, że powiela historie z książki ,,Pokolenie zmiany". Po drugie - jak w przypadku poprzedniej książki, mniej więcej w połowie mam wrażenie, że autorce kończy się pomysł jak dalej poprowadzić ksią...

Rozwiń

Zwiń