Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ogromna praca autora włożona w tą książkę. Mnóstwo wątków autobiograficznych, doświadczeń, eksperymentów, prezentacji sporów i teorii.

Napisana bardzo przystępnym językiem, łatwym do odczytania dlatego może po nią sięgnąć każdy, bo każdego też ta książka dotyczy. Ma uniwersalny charakter, nikogo nie omija, każdy co dzień styka się z sytuacjami opisanymi przez Kahneman'a.

Książka pochłania bardzo dużo czasu i wymaga od nas całkowitej koncentracji i uwagi. Przestając się wystarczająco skupiać na czytanym tekście możemy zgubić ważny fragment, wielokrotnie przytaczany w dalszej części. Czyta się długo, ale warto jednak ten czas poświęcić i dowiedzieć się więcej o swoim myśleniu, spojrzeć na nie z innej strony.

Ogromna praca autora włożona w tą książkę. Mnóstwo wątków autobiograficznych, doświadczeń, eksperymentów, prezentacji sporów i teorii.

Napisana bardzo przystępnym językiem, łatwym do odczytania dlatego może po nią sięgnąć każdy, bo każdego też ta książka dotyczy. Ma uniwersalny charakter, nikogo nie omija, każdy co dzień styka się z sytuacjami opisanymi przez...

Nieprzesadzone historie o adopcjach, do bólu prawdziwe, z wszystkimi problemami i radościami. Chwytające za serce opowieści ludzi z ogromnym sercem szeroko otwartym na tych najmłodszych, tak niecierpliwie czekających w różnych placówkach.

Autorka w żaden sposób do adopcji nie namawia. Wyłącznie mówi o wszystkim co z adopcją się wiąże: piętno historii z przed adopcji, adaptacja w nowym środowisku, problemy wychowawcze jak i zdrowotne, tworzenie więzi między dzieckiem a rodzicami, małe sukcesy i porażki, strach przed porzuceniem ale przede wszystkim ogromna miłość. Miłość do dziecka porzuconego, często nieuleczalnie chorego, z FAS czy z chorobą sierocą, nieprzystosowanego do życia w społeczeństwie, z napadami agresji i nienawiści, miłość mimo wszystko.

Nieprzesadzone historie o adopcjach, do bólu prawdziwe, z wszystkimi problemami i radościami. Chwytające za serce opowieści ludzi z ogromnym sercem szeroko otwartym na tych najmłodszych, tak niecierpliwie czekających w różnych placówkach.

Autorka w żaden sposób do adopcji nie namawia. Wyłącznie mówi o wszystkim co z adopcją się wiąże: piętno historii z przed adopcji,...

Trudna i bolesna historia życia tam gdzie inni umierali- w komorach gazowych. Świadectwo z samego serca piekła, z którego nigdy się nie wychodzi. I Shlomo Venezia faktycznie przyznaje, że mimo iż fizycznie go w krematorium już nie ma, to jednak psychicznie nigdy się stamtąd nie wydostanie. Gorzkie wspomnienia nigdy nie znikną z przed jego oczu.

Drastyczna walka rozgrywająca się w jego duszy, gdy jednocześnie chce się sprzeciwić tej okropnej pracy ale też sprzeciwu tego nie może przecież wyrazić. Jak potężny ból musiał czuć w sercu za każdym otworzeniem drzwi komory i ujrzeniem tylu niewinnych uśmierconych ludzi... Jak niezmierny żal musiał czuć zamykając te drzwi za osobą ze swojej rodziny, pomagając się rozbierać starszym osobom, poganiając dzieci... Nie sposób sobie to wyobrazić, w ogóle tego w żaden sposób pojąć.

Wyjątkowa pozycja ze względu na ogromną szczerość autora, przez którą nawet czasami rzuca sam sobie oskarżenia za dane czyny. Niezwykle poruszająca, czytana przez łzy smutku i frustracji.

Trudna i bolesna historia życia tam gdzie inni umierali- w komorach gazowych. Świadectwo z samego serca piekła, z którego nigdy się nie wychodzi. I Shlomo Venezia faktycznie przyznaje, że mimo iż fizycznie go w krematorium już nie ma, to jednak psychicznie nigdy się stamtąd nie wydostanie. Gorzkie wspomnienia nigdy nie znikną z przed jego oczu.

Drastyczna walka...