Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Należę do grupy osób, które uwielbiają szczęśliwe, przewidywalne i użyte milion razy w innych historiach zakończenia, dlatego finał "Wiernej" całkowicie wybił mnie z rytmu i zaburzył postrzeganie powieści YA jako prostych i lekkich do czytania. Zakończenie trzeciej części powieści z serii Veroniki Roth było przede wszystkim szokiem, ponieważ pierwszy raz zdarza mi się czytać książkę, w której ginie główny bohater, z którym zapoznajemy się, utożsamiamy, a którego w końcu zaczynamy w jakiś sposób darzyć zaufaniem i miłością. Niestety nie do końca udał się zabieg autorki, ponieważ osobiście z każdą kolejną częścią Tris zaczynała coraz bardziej działać mi na nerwy, w którymś momencie nawet zaczęłam postrzegać ją jako bohaterkę negatywną. Dlatego być może nie lały się litry łez, a sama śmierć wydawała mi się nierzeczywista i niekompletna. Zabrakło mi czegoś. Mimo to uważam, że książka sama w sobie była dobra. Utwierdziłam się po raz trzeci w przekonaniu, że Tobias to cudowna postać, a Tris... Cóż, skwituję to tym, że to odejście Uriah wstrząsnęło mną o wiele bardziej.

Należę do grupy osób, które uwielbiają szczęśliwe, przewidywalne i użyte milion razy w innych historiach zakończenia, dlatego finał "Wiernej" całkowicie wybił mnie z rytmu i zaburzył postrzeganie powieści YA jako prostych i lekkich do czytania. Zakończenie trzeciej części powieści z serii Veroniki Roth było przede wszystkim szokiem, ponieważ pierwszy raz zdarza mi się...

Książka lekka, ale bardzo, bardzo przewidywalna.

Książka lekka, ale bardzo, bardzo przewidywalna.

Choć daję dosyć słabą ocenę, przeczytam kolejną część, jednak tym razem w oryginale. Wydaje mi się, że książka byłaby o wiele lepsza, gdyby nie schrzaniony przekład tłumacza, dlatego nie chcę oceniać talentu (lub jego braku) samej autorki, bo to byłoby nie fair.

Choć daję dosyć słabą ocenę, przeczytam kolejną część, jednak tym razem w oryginale. Wydaje mi się, że książka byłaby o wiele lepsza, gdyby nie schrzaniony przekład tłumacza, dlatego nie chcę oceniać talentu (lub jego braku) samej autorki, bo to byłoby nie fair.