Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż mogę napisać? Ludka jak zawsze pozamiatała.
"Przeczucie" ma wszystko to, co uwielbiam w romansach. Akcję, zagadkę, może trochę paranormalu, ale przede wszystkich żywiołowych i dynamicznych bohaterów. W "Przeczuciu" działo się całkiem sporo, brakowało mi tchu, kiedy czytałam kolejne rozdziały i zastanawiałam się, czym zostanę jeszcze zaskoczona.
Roxie to dzielna, niezależna dziennikarka, która podbiła moje serce swoimi działaniami. Nie bała się, parła do przodu, chociaż inni ludzie pewnie woleliby się wycofać. Wes z kolei to typ mruczka, który woli działać, zamiast mówić - jestem w nim zakochana! Uwielbiam go całym sobą, właśnie takich bohaterów brakuje mi w wielu współczesnych romansach. I Roxie i Wes mają w sobie sporo zalet, ale i wad, co czyni ich żywymi i przede wszystkim kolorowymi. Bardzo łatwo nawiązać z nimi relację i kibicować w dalszych poczynaniach.
Prócz oczywistej akcji, która porwie czytelnika, dzieje się pomiędzy tym romans: gorący i elektryzujący. Sceny erotyczne jak zawsze Ludka napisała ze smakiem, nie trudno się uśmiechnąć, jak bohaterowie krążą wokół siebie, badając swoje reakcje. Ach! Nie mogę się przestać zachwycać.
Gorąco polecam i niecierpliwie oczywiście oczekuję kolejnych książek autorki!

Cóż mogę napisać? Ludka jak zawsze pozamiatała.
"Przeczucie" ma wszystko to, co uwielbiam w romansach. Akcję, zagadkę, może trochę paranormalu, ale przede wszystkich żywiołowych i dynamicznych bohaterów. W "Przeczuciu" działo się całkiem sporo, brakowało mi tchu, kiedy czytałam kolejne rozdziały i zastanawiałam się, czym zostanę jeszcze zaskoczona.
Roxie to dzielna,...

Jedna z nudniejszych książek, jakie przyszło mi czytać. Nic się w niej nie działo. Owszem, rozumiem, że to obyczajówka, ale serio, pół książki autorka opisywała remonty, przeprowadzki i sadzenie roślin, a drugie pół było właściwie o niczym.
Michał to taki antypatyczny bohater, że w zasadzie był w tej książce niepotrzebny. Ciągle marudził, że jest sam, że jak mu źle, a potem mówił, że nikogo nie potrzebuje. W głównej bohaterce widział rywalkę, chociaż nie rozumiem, dlaczego, skoro on pisał horrory, a Justyna romanse. Te dwa gatunki nie stoją sobie na przeszkodzie, żeby autorzy mogli zdobyć sukces ( pominę milczeniem fakt fortun, jakie rzekomo zdobyli pisarze w tej książce, co jest zwykłą bzdurą, na pisarstwie mało kto potrafi się dorobić tak dużych pieniędzy, jakie sugeruje autorka ). Michał był typem toksycznego zazdrośnika, który według niego nikt nie miał prawa być znanym pisarzem prócz niego, potrafił również narzekać na swoją agentkę, chociaż to ona pilnowała jego spraw i zmuszała do pisania, bo on sam jakoś zawsze odkładał to na później.
Justyna była bardziej pozytywna, to ona chyba była takim jasnym punktem w tej książce. Ona i Marlenka. Obydwie były całkiem fajnie przedstawione i tylko ich relacja ratuje książkę przed jedyną gwiazdką, bo cała reszta nie.
Nie polecam i cieszę się, że mam już tę książkę za sobą.

Jedna z nudniejszych książek, jakie przyszło mi czytać. Nic się w niej nie działo. Owszem, rozumiem, że to obyczajówka, ale serio, pół książki autorka opisywała remonty, przeprowadzki i sadzenie roślin, a drugie pół było właściwie o niczym.
Michał to taki antypatyczny bohater, że w zasadzie był w tej książce niepotrzebny. Ciągle marudził, że jest sam, że jak mu źle, a potem...

Świetna antologia, w której znajduje się szesnaście opowiadań mrożące krew w żyłach. Alternatywne zakończenia historii, które wydarzyły się naprawdę.
Gorąco polecam. Wśród znanych nazwisk pojawiło się kilka nowych, debiutujących i widzę, że zapowiadają się naprawdę rewelacyjnie.
Polecam!

Świetna antologia, w której znajduje się szesnaście opowiadań mrożące krew w żyłach. Alternatywne zakończenia historii, które wydarzyły się naprawdę.
Gorąco polecam. Wśród znanych nazwisk pojawiło się kilka nowych, debiutujących i widzę, że zapowiadają się naprawdę rewelacyjnie.
Polecam!